ฟ้ารำลึก

สุเทพ วงศ์กำแหง

ฟ้า ไสว
พาหัวใจหวลเฝ้าครวญหา
เพ้อ เรียกหาน้องข้า
นิจจาใยเล่า
เจ้าด่วน หนี
ดวงจันทร์อันสุดสกาว
แสงดาวพราวพรายหริบหรี่
แต่ ทำไมคืนนี้
จึงขาดน้องพี่ให้พี่ชม
สิ้นสลายรักกลาย
เปลี่ยนให้อับเฉา
ทุกข์ท่วมท้นเหลือเดา
รักเดียวตัวเรา
จึงต้องขื่นขม
เพ่งจันทร์พรายพล่าลางเลือน
แสงเดือนเตือนให้สุดข่ม
อกเราต้องระบม
ระทมใจหนักเพราะรัก
กลับกลาย
รัก เอย
รักเคยเชยชื่นชิดชม
สองเราเคยร่วมภิรมย์
เสพสุขสมใยมาแหนงหน่าย
เคย สัญญา
ว่ารักนี้จักไม่กลาย
จะรักแท้มิรู้หน่าย
มิเสื่อมคลายจวบดินและฟ้า
ฟ้า ไสว
พาหัวใจหวลให้ใฝ่ฝัน
ฟ้านั้นยังมีวัน
เมฆพลันลอยห่าง
กระจ่างเวหา
แต่เรายังหยุดมืดมน
ต้องทนสู้ไปจนกว่า
ฟ้าจะกรุณา
ชักพาเธอกลับมากับจันทร์...

3651

comments powered by Disqus

เพลงดัง เพลงฮิต