ผู้แพ้รัก
สุนทราภรณ์
เธอมีรักใหม่
จึงได้หลงลืม รักเก่า
จำได้หรือเปล่าว่าเรารักกัน
อัน น้ำคำฉันจำได้มั่น
แต่เธอ ซิ พลัน ผันพรากไป
เมื่อฉันต้องแพ้
ก็ทนหลง พะวงอาลัย
เพื่อนคนใหม่ชนะนี่เล่า
ฉัน ไม่อาจ ชิงเธอ
แพ้ด้วยมีอันเป็น
จึงยากเป็นอับเฉา
บาป อะไรหนอพรากเรา
ความทุกข์โศกไม่บันเทา
จึงแสนเศร้าอับเฉาไป
ดวงใจหมองหม่น
จำใจฝืนทนวิโยค
อารมณ์ฉันโศกระกำช้ำใจ
เป็นเพราะเธอพบเพื่อนคนใหม่
เธอจึงตัดใจ ทิ้งให้ตรม
จึงเป็นผู้แพ้ง่ายดาย
ฉันไม่วายระทม
สุดจะข่มให้หายไปได้
ฉัน เคยปลอบ วิญญา
เช็ด น้ำตา ให้เธอ
เคยบำเรอปลอบใจ
นี่จะลืมหรือว่าไร
ความรักล่วงห่วงอาลัย
ยังฝันใฝ่อยู่ทุกคืน...
5058
หน้าส่วนตัว
