เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
สุชาติ ชวางกูร
เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
ผ่านไป พร้อมใบไม้บาง
ร่วงลงพริ้ว ปลิวลู่ลงทาง
ดูใบไม้วาง อ้างว้าง เอกา
เหมือนรักที่จากฉันไป
จากไป เหลีอไว้แต่น้ำตา
หลั่งรินไหล ท่วมใจท่วมขอบฟ้า
ดังไฟ รักพา ฤทัย แหลกราน
เพียง หวังไขว่คว้า
ข้า เหลือแค่ อาลัย
สุดจะเอ่ย บอกใคร
ยั้งใจ มิให้ หลงน้ำคำ
เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย
อย่าเลย ฉันกลัว บอบช้ำ
อย่าตอกย้ำ ในความ ทรงจำ
โอ้เหมันต์ อย่าผ่าน มาเลย
เพียง หวังไขว่คว้า
ข้า เหลือแค่ อาลัย
สุดจะเอ่ย บอกใคร
ยั้งใจ มิให้ หลงน้ำคำ
เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย
อย่าเลย ฉันกลัว บอบช้ำ
อย่าตอกย้ำ ในความ ทรงจำ
โอ้เหมันต์ อย่าผ่าน มาเลย...