เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง

รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส

เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ให้มันไหลลงไหลลง ไหลลง ไหล ลงทะเล
เบื่อ ความรักจากคนร้อยเล่ห์
เล่ห์ลวงลึกกว่าทะเล
สุดคาดคะเน สุดนับคณา
เอาความทุกข์ยากฝากธาราใส
ให้มันไหลไป ไหลไปไหลไปมิให้ หวนมา
ช่วย กลบฝังความหลังของข้า
บทเรียนรักด้วยน้ำตา
แม่โขงเจ้าขา ช่วยกลบช่วยกลืน
แม้ความเจ็บปวด เหมือนกรวดทราย
ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น
ถ้าความเจ็บช้ำ เป็นน้ำก็คงท่วมพื้น
รสชาติบาดแผลขมขื่น
แม่โขงช่วยกลืน ให้ไกลแสนไกล
เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ให้มันไหลลงไหลลง ไหลลงไหล ลงลับไป
โอ้ แม่โขงที่โค้งคดไกลเปรียบยังมิเท่าน้ำใจ
คดเคี้ยวเชี่ยวไหล กว่าลำโขงเอย
 
เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ให้มันไหลลงไหลลงไหลลง ไหลลง ลับไป
โอ้ แม่โขงที่โค้งคดไกลเปรียบยังมิเท่าน้ำใจ
คดเคี้ยวเชี่ยวไหล กว่าลำโขงเอย...