ไม่ลืมเธอ

ประยูร เวชประสิทธิ์

คืนวันหมุนเวียน
เปลี่ยนไปไม่ยั้ง
ทิ้งรักแต่หลัง
ฝังไว้เป็นรอย แผล เก่า
เป็น รอย แผลตรม
ระทมตรมเศร้า
รุ่มเร้าใจเรา
ปวดร้าว เรื่อย มา
เมื่อครั้งมีเธออยู่เคียงคู่ ฝัน
แสนจะสุขสันต์
รักกันไม่ห่าง ร้าง รา
นาน แล้ว ฝืน ตรม
ทุกข์ทรมา
กล้ำกลืนน้ำตา
อยู่ทุก คืน วัน
หวั่น หวาด
ตา ฝาด เหมือน ฝัน
เห็น เงา ตะคุ่ม
คิดว่านงค์คราญ
แท้จริงเงาจันทร์ หลอน ใจ
อกเอ๋ยเฝ้ารอ
อย่าง มี ความ หวัง
ครั้งเธอให้หลัง
นับวันเหินห่าง
ร้าง ไกล
ไม่ เหมือน วงจร
ของจันทร์ อำ ไพ
กลับมาพบได้
ไม่ หาย เหมือน เธอ

อกเอ๋ยเฝ้ารอ
อย่าง มี ความ หวัง
ครั้งเธอให้หลัง
นับวันเหินห่าง
ร้าง ไกล
ไม่ เหมือน วงจร
ของจันทร์ อำ ไพ
กลับมาพบได้
ไม่ หาย เหมือน เธอ...