ต้นรักดอกโศก

นันทวรรณ เมฆใหญ่

โอ้ ต้น รัก เอย
เสียแรงเคยถนอมไว้
ไม่เว้นเลยทุก เช้า ค่ำ
เฝ้าพรวนดิน รดน้ำ ให้
ไม่เห็นใจ
ว่าเรา นี้ รัก
รัก ควรหรือจักกลับกลาย
กลัวแมลงแฝงชม
กลัวแดดลม
จะกล้ำ จะ กราย
ระวังกลีบเจ้าช้ำ
เมื่อยามจะสาย
ระวังกลิ่นเจ้าจะหาย
เมื่อลมระเหย
รัก ปลูกเจ้าไว้
หวังใจว่าจะเชย
ไม่นึกเลยว่ารัก
เจ้าจักกลาย
พอผลิดอกออกช่อ สิ
กลับท้อไม่สมหมั่นหมาย
รัก ร้าย กลายออก
เป็นดอกโศก
กลิ่นกล้ำช้ำชอกอกสลาย
แสนเสียดาย
ต้นรักเจ้าเอ๋ย
ปลูกเอาไว้
หวังใจว่าจะเชย
ไม่นึกเลย
ว่ารักจะกลาย

รัก ควรหรือจักกลับกลาย
กลัวแมลงแฝงชม
กลัวแดดลม
จะกล้ำ จะ กลาย
ระวังกลีบเจ้าจะช้ำ
เมื่อยามจะสาย
ระวังกลิ่นเจ้าจะหาย
เมื่อลมระเหย
รัก ปลูกเจ้าไว้
หวังใจว่าจะเชย
ไม่นึกเลยว่ารัก
เจ้าจักกลาย
พอผลิดอกออกช่อ สิ
กลับท้อไม่สมหมั่นหมาย
รักร้ายกลายออก
เป็นดอกโศก
กลิ่นกล้ำช้ำชอกอกสลาย
แสนเสียดาย
ต้นรักเจ้าเอย
ปลูกเอาไว้
หวังใจว่าจะเชย
ไม่นึกเลย
ว่ารัก จะ กลาย...