กรุณายืนยันการออกจากระบบ
สาส์นสวาทที่ฉันบังอาจ ขีดเขียน ต้อง จุดเทียน เขียน บนลังไม้ฉำฉา ฉันนั่งขีดเขียน น้ำตาเทียน มันย้อยลงมา หรือมัน คิดว่า ฉันหลั่งน้ำตามาถึงดวงใจ สีน้ำหมึกที่ฉันผนึก อักษร พร่า บางตอน เห็น เธอจะต้องสงสัย เขียนด้วยสีแดง แม้นเธอแคลง ว่าเขียนทำไม ฉันขอ บอกให้ สีเลือดจากใจ ฉันจารึกมา ฉันเป็นผู้ชายร้องไห้ทำไมร้องให้เสียเกียรติ คนเขาจะเหยียดว่าเป็นผู้ชายเจ้าน้ำตา ถึงหากจะร้องก็คงร้องไห้ในอุรา ไม่ยอมให้มีน้ำตา ตกลงมาเหมือนเทียนร้องไห้ สายสวาทเรานั้นต้องขาด จากกัน ไม่ มีวัน พบกันอีกแล้วรู้ไหม เหมือนเส้นขนาน ฟ้าบันดาล ให้รักแรมไกล ฉันทนหมองไหม้ ขมขื่นดวงใจ ก็เพราะฉันจน...