ดอยสาวครวญ

ทูล ทองใจ

แว่วเสียงครวญ จาก ดอย ขุน เขา
วังเวงแผ่วเบา คล้ายเสียงครวญสะอื้น ไห้
หรือ ว่า แผ่นฟ้า อำไพ
ร่ำ พิไร หรือ สายใจ ครวญ มา
ครั้นได้ฟังแล้วต้องนั่ง เหม่อมอง
เหมือนอาถรรพ์ เข้า ครอง
ต้องหม่นหมอง อุรา
แว่วหวิวคราง ดั่งมีนาง แอบแฝง
ครวญครางเสียดแทงหรือนางแคลง ใจ ข้า
ใครแม้นขาด คู่ชิด กายา
ถิ่นนิทราให้หัวใจ อาวรณ์
น้องจากไกลทุกข์แทบใจ ขาดรอน
ขอเทพไท้ใน ถิ่นดร ช่วยอ้อนวอน กลับคืน
บนดอยรักร้าง ว่างรักมาตลอดกาล
บนดอยรักรานร้าว ฤดีไม่มี ชื่น
ทุกวันทุกคืน ขมขื่นในจิตใจฉัน
ใครเล่าชักนำให้ความชอกช้ำ กลับคืน ที
ดอยสาวครวญ เฝ้าแต่ครวญ เรียก หา
วังเวงแผ่วมา ดังน้องครวญลา พี่
หรือ ว่า ตัวน้อง ยังมี 
ก้อน คีรี ส่งเสียงครวญ คราง มา
ฉันอยากเจอ ใคร่ปลอบเธอ หนักหนา
รักที่ร้าง โรยรา ให้กลับมา คงเดิม...