โอ๊ย โอ๊ย�

ดนุพล แก้วกาญจน์

ตั้งแต่วันที่ฉันได้คุยเพียงครู่
สองคนกับเธอครั้งก่อน
กลับมานอนครวญครางละเมอ
คอยพร่ำหาเธอเหมือนจะอ้อนวอน
เกิดอะไรขึ้นมาละเออ
มันอยากรู้ นัก
เปลี่ยนฉันไปจากเดิม
โอ๊ย
จะเป็นเพียงแววตาของเธอ
ทั้งคู่ฉายมาสะกดหรือเปล่า
อาจเป็นดาวดวงใด
ใช่เธอมาหลอกเล่นกล
เป็นไปไม่ได้
ออกจะงงคงเป็นเพราะเธอ
ทำสับสน โอ๊ยเดี๋ยวอยากรัก
เดี๋ยวอยากลืม โอ๊ย โอ๊ย
ทุกสิ่งเปลี่ยนไป เพราะเธอ
เธอทำให้ฉันรัก เธอก่อน
ไม่อาจถอน
หัวใจมันคอย
แอบ ๆมองแบบซึ้ง ๆ
เธอทำให้ฉันหลง ใจอ่อน
นอนกอดหมอน ทุกคืน
จะทนได้นานสักเท่าไร
หากคิดถึง โอ๊ย โอ๊ย
อยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว
ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลืน
อยากได้ยินเพียงเสียงของเธอ
เพรียกบอกรักเพ้อถึงฉันผู้เดียว
กดอารมณ์ทนไปไม่ไหวใจมันหวิววาบ
ไม่เจอคงขาดใจ โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
โอ่ยโอ๊ยคิดถึงจังเธอ

จะทนได้นานสักเท่าไร
หากคิดถึง โอ๊ย โอ๊ย
อยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว
ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลืน
อยากได้ยินเพียงเสียงของเธอ
เพรียกบอกรักเพ้อถึงฉันผู้เดียว
กดอารมณ์ทนไปไม่ไหวใจมันหวิววาบ
ไม่เจอคงขาดใจ โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
โอ่ยโอ๊ยคิดถึงจังเธอ...