ปากนครแห่งความหลัง

ชรินทร์ นันทนาคร

โอ้ ปากนคร
เคยนอนเพราะเป็นบ้านเกิด
จากไปเพราะใจเตลิด
จากบ้านเกิด
ด้วยความ คะนอง
พี่กลับคราวนี้
น้องพี่อาจมีคู่ปอง
เห็นเจ้ามีรักร่วมครอง
อกพี่คงต้องร้าวราน
ผักตบชวา
ลอยตามน้ำมาเป็นหมู่
ยิ่งมองเหมือนตอนพี่อยู่
ใจหดหู่จากไปเสียนาน
เหตุการณ์ก่อนนี้
เหมือนเพิ่งผ่านไปเมื่อวาน
น้องแหวกว่ายธารหลบพี่
แอบที่ผักตบชวา
โอ้ น้ำ ปริ่ม
ริมฝั่งน้ำปากนคร
ราวปากน้องอิ่ม ๆอ่อน ๆ
คิด ได้แต่ทอดถอนอุรา
อยู่ไกลแค่ไหน
รู้ไหมโถพี่อุตส่าห์
ส่งใจตามน้ำลอยมา
เพียงน้องอย่าใจดำ
โอ้ ปากนคร
ยามเรือสัญจรเข้าออก
พี่มองน้ำเป็นละลอก
พี่อยากบอกกับน้องซักคำ
ว่าพี่คือ
น้ำไหลหลากอยู่เป็นประจำ
ซัดฝั่งอยู่วันยังค่ำ
ดื่มด่ำที่ได้ กลับมา

โอ้ ปากนคร
ยามเรือสัญจรเข้าออก
พี่มองน้ำเป็นละลอก
พี่อยากบอกกับน้องซักคำ
ว่าพี่คือ
น้ำไหลหลากอยู่เป็นประจำ
ซัดฝั่งอยู่วันยังค่ำ
ดื่มด่ำที่ได้ กลับมา...