คนธรรพ์รำพึง
ชรินทร์ นันทนาคร
ชื่น ใด หาใครจะสู้
ชื่น ยอด ชู้ กากี
กลิ่น เจ้านี้พี่ยังอาวรณ์
ดวงใจจาก พี่ไป
ฤทัยพี่แทบขาดรอน
อาวรณ์ เจ้า ไม่วาย
ตรอมตรมอยู่ เดียวดาย
ยามพระพราย
โชยกลิ่นเจ้ามา
กลิ่นสุดา หอมระรื่น
จาก ไปวิมานเมืองแก้ว
ลืม พี่ แล้ว ทรามชื่น
พี่ ทนฝืนระกำดวงใจ
รอ คอยยอดเทวี
ฤดีพี่แทบบรรลัย
ดวงใจ พี่ กังวล
รวย รินกลิ่น สุคนธ์
ลอยหอมวนดังกลิ่นเจ้าเอย
พี่เลย ฝืนใจข่ม
อยู่ ไกลแม้ใจยังมั่น
คง โศกศัลย์ ชีวี
ป่าน ฉะนี้เจ้าคงระทม
นอนเดียวเปลี่ยวอุรา
น้ำตานวลเจ้าจะนอง
ปรางทอง เจ้าจะตรม
ใคร พาเจ้า ลอยลม
ไปชิดชมเจ้ายอดสุดา
แก้วตา ขวัญใจพี่...
5907
หน้าส่วนตัว
