ข้าวยำน้องแดง

เอกชัย ศรีวิชัย

พี่หอมบูดู
น้องนางเจ้ารู้หรือเปล่า
รีบมาตอนเช้า
ข้าวก็ไม่ยอมกิน
เนือยจนพุงแห้ง
หมดแรงเสียแล้วยุพิน
รสชาด ยังติดปลายลิ้น
ข้าวยำ บูดูน้องแดง
ตื่นเช้าห้าโมง
พี่ลงจากเรือนเหมือนว่า
ขับรถฮอนด้า
รีบมา เพราะหลงแก้มแดง
ผ่านหน้าโรงเรียน
หัวใจชักเปลี่ยนระแวง
ถ้าหาก ไม่เห็นน้องแดง
ข้าวราดแกง ก็ไม่อยากทาน
ถ้าหากวันใด
พี่ไม่ได้กินข้าวยำ
ฝีมืองามขำ
งานประจำ พี่ก็ขี้คร้าน
หากไม่เห็นหน้า
กานดาแสนทรมาน
หากได้ ข้าวยำสักจาน
แถมรอยยิ้มหวาน ให้พี่ซักที
พี่หอมบูดู
โฉมตรูโปรดจงเห็นใจ
พี่เหนื่อยแค่ไหน
ทนได้ เพราะรักคนดี
ได้โปรดสงสาร
ให้ทาน รักพี่บ้างซิ
ถ้าหาก เธอไม่ปราณี
ตัวพี่ คงสิ้นใจตาย

ถ้าหากวันใด
พี่ไม่ได้กินข้าวยำ
ฝีมืองามขำ
งานประจำ พี่ก็ขี้คร้าน
หากไม่เห็นหน้า
กานดาแสนทรมาน
หากได้ ข้าวยำสักจาน
แถมรอยยิ้มหวาน ให้พี่ซักที
พี่หอมบูดู
โฉมตรูโปรดจงเห็นใจ
พี่เหนื่อยแค่ไหน
ทนได้ เพราะรักคนดี
ได้โปรดสงสาร
ให้ทาน รักพี่บ้างซิ
ถ้าหาก เธอไม่ปราณี
ตัวพี่ คงสิ้นใจตาย...