หัวใจที่ว่างเปล่า

เท่ห์ อุเทน พรหมมินทร์

ฉันเหลือเพียงจิตใจ
ที่ว่างเปล่า
ฉันต้องทนเก็บตัว อยู่เหงาๆ
มันคงเป็นบทเรียน ที่แสนเศร้า
ฝังลึกในจิตใจ จนเหน็บหนาว
ฉันต้องกลายเป็นคน ที่ว่างเปล่า
เก็บหัวใจอ่อนแอ ที่เหงาๆ
ให้มันชินกับความ
เศร้าแสนเศร้า
ส่วนลึกในจิตใจ อาจปวดร้าว
สิ่ง สุดท้าย มาจบลง
ตรงแผลเก่า
เจ็บ ปวดร้าว ก็อย่างเดิม
เหมือนเดิม
สัก กี่ครั้ง มันก็ยัง
คงเหมือนเก่า
ทางนี้มีเพียงเรา เหงาสิ้นแรง
แห้งหมดเลยน้ำตา
ที่กลั่นออกมา มันมากไป
หลงรักจนงมงาย
ชอกช้ำใจ ใครเกินกว่า
คงต้องหักห้ามใจ
ให้ไกลๆ คนไร้ค่า
ไป ซะเลยดีกว่า
คนหลายใจ
 
สิ่ง สุดท้าย มาจบลง
ตรงแผลเก่า
เจ็บ ปวดร้าว ก็อย่างเดิม
เหมือนเดิม
สัก กี่ครั้ง มันก็ยัง
คงเหมือนเก่า
ทางนี้มีเพียงเรา เหงาสิ้นแรง
แห้งหมดเลยน้ำตา
ที่กลั่นออกมา มันมากไป
หลงรักจนงมงาย
ชอกช้ำใจ ใครเกินกว่า
คงต้องหักห้ามใจ
ให้ไกลๆ คนไร้ค่า
ไป ซะเลยดีกว่า
คนหลายใจ...