เพื่อนเอย

พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

คิดถึงเพื่อนเก่า
คิดถึงคนใกล้
ความเหงาเข้ามาอยู่คู่ความฝัน
แต่ความเหงาอยู่ได้ไม่เท่าไร
สายลมก็พาพัดไป จากเรา
บ้านที่เคยอยู่ แม่จะคอยกล่อม
นอนหนุนตักพ่อฟังนิทาน
กี่คำหวาน กี่รักกี่ลมปาก
ไม่อาจเทียบเทียมที่เราจากมา
จึงต้องเหงา
เหนื่อยมีเพื่อนคอย
ปลอบใจให้หาย
ดีหรือว่าร้ายเพื่อนพร้อมอภัย
เพื่อนเอ๋ยถึงเหงา
คิดถึงเพื่อนเก่า
ความเหงาหายไป
ความอบอุ่นใจเข้ามาแทน
คิดถึงเพื่อนเก่า คิดถึงคนใกล้
ความเหงาเข้ามาอยู่คู่ความฝัน
แต่ความเหงาอยู่ได้ไม่เท่าไร
สายลมก็พาพัดไปจากเรา
จึงเลิกเหงา...