หิ้วกระเป๋า

ก็อต จักรพรรณ์

เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า
ลาแล้วหนาบ้านเก่า
ดินแดนที่เราเกิดมา
กุศลไม่พอ ขอไปตายเอาดาบหน้า
ตายเสียอย่างนกกา
ช่างมันเถิดหนาชาตินี้
อีกสามวันขันหมากเขามา
กลัวน้ำตานองหน้า
อยู่ไปเห็นท่าไม่ดี
ตัดใจอำลาแล้วแก้วตาแฟนพี่
วิวาห์เสียเถิดคนดี
ลืมพี่เสียนะ หน้ามล
โลกหมุนให้เรา พบกันชั่วครู่ชั่วคราว
แต่เราไม่มีกุศล
เพาระว่าโฉมตรู ไม่ใช่เนื้อคู่คนจน
สวรรค์เบื้องบน ให้น้องเป็นของคนมี
*หิ้วกระเป๋าก้าวลงบันได
เดินก้มหน้าร้องไห้ ไม่รู้จะไปไหนดี
ไม่มัวลังเลเดินขึ้นรถเมล์ทันที
ตัดใจจากบ้านวันนี้
ไม่มีจุดหมายปลายทาง

*หิ้วกระเป๋าก้าวลงบันได
เดินก้มหน้าร้องไห้ ไม่รู้จะไปไหนดี
ไม่มัวลังเลเดินขึ้นรถเมล์ทันที
ตัดใจจากบ้านวันนี้
ไม่มีจุดหมายปลายทาง...