5 มิถุนายน 2550 09:49 น.
เพลง-ทิชากร
ความบริสุทธ์ กับ โทรศัพท์มือถือ(แชทออนไลน์)
เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานเท่าไร
หยิบยกมาให้คุณพ่อคุณแม่ได้อ่าน
เพื่อเป็นบทเรียนบทหนึ่งสำหรับลูกหลานในอนาคต
ให้สังเกตุเรื่องราวตอนท้ายเรื่องให้ดีครับว่า
ระหว่าง การมีเซ็กส์ของเด็กหญิง กับ โทรศัพท์มือถือ
อย่างใหนสำคัญกว่ากัน ?
...
ก็ด้วยเรื่องของหนุ่ม-สาวนักแชทนั่นแหละ
แชทกันไป แชทกันมาก็ได้เรื่องจนได้
เมื่อวันนั้นนั่นเอง ที่ทั้งคู่นัดมาเจอกันเพียงสองต่อสองโดยลำพัง
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่เมืองเชียงใหม่ เมื่อเด็กสาวชั้น ม.4 หมาดๆ
นัดเจ้าหนุ่มนักแชทเมืองขอนแก่นซึ่งแชทกันมาไม่นานเท่าไร
ให้มาเจอกันที่ท่ารถ บขส.อาเขต จ.เชียงใหม่
พี่แกก็มาตามนัด เพราะสาวเจ้าเล่นท้าทายให้มาขนาดนั้น
มีหรือหนุ่มจะปฎิเสธ เจ้าหนุ่มจึงลงทุนหาเงินเพื่อเป็นค่ารถทัวร์
ตีตั๋วจากเมืองขอนแก่นเพื่อมาหาสาวเจ้า
คนสวยแห่งเมืองเชียงใหม่ทันที
วันนั้น ปรากฎว่าทั้งสองได้พบเจอกันสมดังประสงค์
ที่สถานีรถ บขส.นั่น และสาวเจ้าบอกว่า ...
"ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่เค้าจะมาจริงๆก็แค่ลองท้าทายดูเท่านั้น"
ส่วนหนุ่มรูปหล่อแห่งเมืองขอนแก่นก็ใช่ย่อย
อุตส่าห์ลงทุนลงแรงนั่งรถมาถึงนี่แล้วจะยอมให้ขาดทุนได้อย่างไร
เรื่องก็เลยลงเอยที่โรงแรมแห่งหนึ่ง (ทำไมมันง่ายอย่างนี้ไม่รุ)
คืนนั้นไม่รู้ว่าพี่แกเล่นบทบาทอันหน่วงหนักอะไรกับน้องเค้าบ้าง
เพราะสาวเจ้าหลับไปด้วยความอ่อนเพลียเต็มที หลังจากเสร็จกามกิจ
จนรุ่งสางสายๆ ของวันใหม่ ...
สาวคนสวยนักแชท งัวเงียตื่นขึ้นมาพลันก็ต้องใจหาย
เมื่อร้องเรียกหาเจ้าหนุ่มหน้ามนคนขยันไม่พบ
เธอจึงรีบควานหาโทรศัพท์มือถือประจำตัวเพื่อโทรตามตัวคู่รัก
แต่ ... โทรศัพท์มือถือของเธอได้ "หายไป" ? เสียแล้ว
มันได้หายไปพร้อมๆกับเจ้าหนุ่มรูปหล่อหน้ามนคนขยัย คนนั้น
เหตุมันก็เลยเกิด เมื่อสาวเจ้าโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
เมื่อโทรศัพท์มือถืออันเป็นที่รักที่หวง และแหนมากที่สุดเท่าชีวิต
มาถูกขโมยไปต่อหน้าต่อตา เธอจึงรีบแจ้งความทันที ...
เจ้าหนุ่มนักรักนั่นโดนจับได้ในขณะที่กำลังซื้อตั๋วรถทัวร์
เพื่อกลับบ้านเกิดที่ขอนแก่น พี่แกสารภาพว่า
"น้องเค้าสมยอม ป๋มม่ายด้าย ข่มขืนนะงับ"
...
สุดท้าย พี่แกโดนข้อหาข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุต่ำกว่า 18 ปี
และลักทรัพย์ (งานนี้มีหวังติดคุกหัวโต เพราะโทรศัพท์เครื่องเดียวแท้ๆ)
เรื่องของ "เขา และ เธอ" อาจจะจบลงไปแล้ว และว่ากันไปตามกฎหมาย
แต่ในสังคม สำหรับเราผู้เป็น พ่อ-แม่ ผมคิดว่ามันยังไม่จบ
เพราะตราบใดที่ลูกหลานเรายังใช้อินเตอร์เน็ตและโทรศัพท์มือถือ
เป็นตัวประกอบหลักในชีวิตประจำวันอยู่
และเราในฐานะของผู้เป็นพ่อเป็นแม่ เราจะวางระบบป้องกันอย่างไร
กับลูกหลานเราเอง ที่จะมั่นใจได้ว่าลูกหลานเราปลอดภัยแล้ว
...
จากเหตุการณ์นี้ ผมไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมสาวเจ้านั้นจึงได้กล้าแจ้งความ
ก็เพราะเจ้าหนุ่มนั่น มันแอบขโมยเอาโทรศัพท์มือถือเธอไปนั่นแหละ
โทรศัพท์มือถือที่เธอหวงแหนเท่าชีวิตของตัวเธอเอง
จนลืมกระทั่งหน้าตาพ่อแม่ตัวเอง
เศร้านะ ... ค่านิยมใหม่กับสังคมใหม่ของลูกหลานเรา
พูดไม่ออก บอกไม่ถูกจริงๆ คุณคิดไง ?