22 กรกฎาคม 2549 08:28 น.
เพลงไผ่
ไม่กล้าจริงจังอะไรกับความรัก
เหมือนศาลาให้พิงพักแล้วก็จาก
เคยทุ่มกายใจหวังไว้มาก
บทสุดท้ายเมื่อรักจากก็เจ็บช้ำ
ได้เพียงหลบเลียแผลที่เกิดในมุมมืด
ตราไว้บนกำพืดของคนแพ้
ไม่ไปไหนกลัวใครเห็นความอ่อนแอ
ก้มหน้ารับความแพ้เพียงลำพัง
ไปเถิดนะไปดีดังที่หวัง
หากเธอยังไม่พอหรือสมหวัง
ก้าวต่อไปค้นหารักที่จีรัง
อย่าให้พังเหมือนฉันวันนี้เอย...
21 กรกฎาคม 2549 10:29 น.
เพลงไผ่
คนเดียวที่คิดถึง คือเธอ
คนที่ฉันรักมาเสมอ คือเธอ คนนี้
โลกใบใหญ่ แต่ไม่เท่าใจที่มี
หากขาดเธอคนดี สิ่งใดในโลกนี้ ไม่สำคัญ
ฝนตก... ฤา น้ำตาฉันจะไหลท่วมโลก
ความเศร้าโศก สถิตใน หัวใจฉัน
ที่สุดคือ ไม่มีเธอ เหลือแต่ความเงียบงัน
ทุกสิ่งในวันนั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป
...ฉันยังคง คิดถึงเธอ
และหลอกตัวเองเสมอ ว่าเธอไม่จากไปไหน
แต่เมื่อลืมตา พบว่า ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
ปวดปร่าที่ใจ ..ฉันคงไม่มีค่าอะไร บนโลกใบนี้
21 กรกฎาคม 2549 10:26 น.
เพลงไผ่
อยากไปหาคนไกล
ไปเก็บรอยยิ้มใส-ใสอีกครั้ง
ตอนนี้"คิดถึงเธอจัง"
ไม่รู้ลืมกันหรือยังคนดี
หายเร็วๆนะที่ไม่สบาย
ขาดเธอแล้วทุรนทุรายแทบบ้า
ประมาณว่าเหมือนผัดผักขาดน้ำปลา
เหงาขึ้นมาทันตาว้า!คิดถึงจัง
ค่ำคืนของเธอนั้น
จะเป็นอย่างไรกันฉันก้อไม่รู้
แต่นัยทุกค่ำคืนที่ฉันเป็นอยู่
เด็กอนุบาลยังรู้..ว่าคิดถึงเธอ
21 กรกฎาคม 2549 10:22 น.
เพลงไผ่
เธอจะมี กี่คน ฉันไม่ว่า
แต่อย่าพา เขามา ให้ฉันเห็น
ฉันไม่ใช่ ผู้ชาย ที่ใจเย็น
ถ้าพามา ฉันอาจเป็นฆาตกร