21 กันยายน 2547 22:11 น.
เพลงกลางป่า
จริงหรือที่หญิงอย่างเธอจะรักเป็น ฉันก็เห็นใครมาจีบก็ไม่สน
ฉันเห็นใครมาทักก็ทำบ่น ทั้งคนโน้นคนนี้น่ารำคาญ
นั่นไม่หล่อพ่อไม่รวยไม่น่าคบ ไม่น่ารักน่าสบตาให้ใจหวั่น
ไม่รู้ว่าเขาหรือใครคนใดนั้น ในใจเธอจะเป็นฉันด้วยหรือเปล่า
21 กันยายน 2547 22:02 น.
เพลงกลางป่า
หากวันนี้เธอสับสนเธอเหนื่อยล้า เธอคิดว่ากำลังใจเธอหดหาย
เธอคิดว่าเหมือนมีใครมาทำร้าย ขอเธอสู้ต่อไปอย่าท้อทาง
จากเส้นชัยสู่จุดหมายนั้นยากอยู่ ขอเธอสู้ต่อไปถึงจุดหมาย
เส้นทางเดินมันลดคดลดเลี้ยวไป เหมือนในใจมนุษย์สุดคะนึง
ยามเธอท้อได้โปรดลุกฮึดสู้ ต้องหยั่งรู้ความเจ็บปวดที่นึกถึง
หากวันนี้เธอแพ้ใจอยู่ในบึง มันจะดึงเธอสู่สุดมหาสมุทธเอย
21 กันยายน 2547 21:52 น.
เพลงกลางป่า
หนี้สักกี่พันล้านแสนพันหมื่น
อีกไม่นานก็คืนได้ไม่แหนงหนี
แต่หนี้ชีวิตใช้ไม่หมดกันสักที
เงินที่มีกี่พันล้านยังไม่พอ
แม้ตะวันจะไกลลับขอบฟ้า
กาลเวลาผ่านไปไม่รั้งรอ
ไม่อาจหนีหนี้ชีวิตของแม่พ่อ
อย่ารีรอทดแทนพระคุณท่าน
9 กันยายน 2547 21:46 น.
เพลงกลางป่า
ในเวลาที่ชีวิตมีปัญหา
มีน้ำตามีความเศร้ามาหม่นหมอง
อยากให้เธอได้คิดได้ตรึกตรอง
อยากให้ลองคิดดูที่ผ่านมา
บางทีนั้นก็ต้องการคำปรึกษา
ลบปัญหาในเวลาที่หวั่นไหว
สิ่งใดใดเราได้ทำผิดลงไป
ขอจงให้ใช้น้ำตาเป็นบทเรียน
เรามีวันวันนี้เพราะอดีต
ขอจงใช้ประสบการณ์ได้อ่านเขียน
จงมั่นใจตัวเองอย่างพากเพียร
แล้วจะพบทางอีกไกลให้ก้าวเดิน
ทุกคนเราเกิดมาล้วนต่างกัน
เพียงร่างกายดูได้แค่ผิวเผิน
แม้ขี้เหล่ตาบอดแทบอยากเมิน
แต่ที่ดีเกินกว่านั้นคือน้ำใจ
ดัดแปลงจากในเว็บนี้แหละครับ ให้ดูเพราะพริ้งขึ้น
7 กันยายน 2547 00:09 น.
เพลงกลางป่า
จังหวัดสุโขทัยเป็นจังหวัดที่เป็นต้นกำเนิดของประเทศไทยนะครับ เมื่อ่พ่อขุนศรี
อินทราทิตย์ได้จับจองเป็นเมืองหลวง และสมัยกษัติรย์องค์ที่สามของสุโขทัย ก็ได้
ให้เราใช้ภาษาจนถึงทุกวันนี้ นั่นก็คือพ่อขุนรามคำแหงนั่นเอง ผมแต่งในฐานะ
คนซุโข่ถัย(สุโขทัย) ครับผม
พ่อเราสร้างแผ่นดินถิ่นกำเนิด ให้ชูเชิดเป็นเกียรติใหญ่ในไพศาล
ต้นกำเนิดภาษาไทยใช้มานาน ทั้งลูกหลานนานมาไม่ลืมเลือน
ท่านพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ทรงมีความคิดอ่านที่คมเฉือน
ลูกหลานไทยอยู่ได้ไม่ลืมเลือน จะย้ำเตือนแผ่นดินไทยได้ยากมา
อันพม่ายกทัพมาก็มากอยู่ ไทยเราสู้สุดชีวิตไม่คิดช้า
รีบต่อสู้ขัดขวางทัพพวกพม่า ป้องกันมาอย่าให้เข้าตัวเรานี้
บรรพบรุษเสียเลือดเนื้อเสียชีวิต ลูกหลานผิดคิดทำชาติให้บัดสี
ทั้งกัญชายาบ้าและยาอี เสพแต่สิ่งไม่ดีชาติล่มจม
พ่อขุนรามคำแหงท่านบรรดาลให้ ภาษาไทยได้ใช้กันสุขสม
ทรงฉลาดคิดภาษาน่าชื่นชม ไทยไม่ล่มเพราะมีชาติที่มั่นคง