3 พฤศจิกายน 2546 03:24 น.
เพรียกไพร
น้ำทะเลยังขึ้นลงไม่คงที
เหมือนวจีหนึ่งเปรียบเทียบโง่เขลา
แกล้งทำดีทำง่ายฟังง่ายไหนชอบเรา
ใครหูเบาเทียบได้ดั่งตัวเธอ
ไหนเธอบอกรักได้แต่อย่าทุ่ม
ไหนเธอบอกรักรุ่มจะสุมเผา
ไหนเธอบอกฝังในใจเรา
ไหนเธอบอกรักเราจะยืนนาน
สุดแต่แท้ตัวเธอต้องฝ่ายรัก
สุดจะหักห้ามใจไม่รักเขา
สุดแต่ตัวหัวใจเอาคืนเรา
สุดแต่เขลาเบาปัญญาถูกหลอกเอง
ต่อแต่นี้เธอเป็นดังคนใหม่
หมดกำลังใจขอให้มามองฉัน
หนึ่งดวงใจจะรักเธอนิรัน
รักไม่ฝันรักแม่แท้แน่นอน
- กำลังใจแด่หญิงไร้เงา +
2 พฤศจิกายน 2546 05:14 น.
เพรียกไพร
เรื่อยเฉื่อยฉิวระลิ่วลับ
ลมโบกบัดชัดเชื้อวิเวกไหว
ลมหนาวมาเยือกกายเย็นใจ
ทอแสงใส่วารีแวววับตา
ฝูงวิหกผกผินบินลิ่วลม
สูงต่ำโผนลอยลิ่วเหนือเกศี
หยอกล้อเย้าเล่าเลื่อนดั่งวจี
ดั่งนทีสึขสันต์ดั่งเคยมา
2 พฤศจิกายน 2546 03:13 น.
เพรียกไพร
เรียนเรื่อยเฉื่อยเร็วเป็นแนวหน้า
เรียนสู้รู้วิชามามากหลาย
เรียนไปเรียนมาจนกล้ำกลาย
เรียนมากมายไม่เท่าทดลองจริง
สอนเรื่องรักยักไม่รู้แด่ดวงจิตร
สอนอีกนิตรักเป็นพิษผิดไปไหม
สอนให้เจ็บความรักจากใครๆ
สอนจนตายก็ไม่วายยังรัก
อยากจะบอกความรักไหนมีบ้าง
อยากจะสร้างความรักให้นานไหน
อยากจะถามความรักกับใครใคร
อยากรู้ไหมความรักเหมือนไม่เจอ
ความรักมากหมดเร็วไม่ต่อเติม
เกิดจากเริ่มไม่ต่อเติมทิ้งเสียผล
รักได้มาหน่ายเร็วสุดเหลือทน
เพราะบางคนได้มาแต่ฝากเดียว
เจ็บแล้วจำคำพูดบอกตอกย้ำ
เจ็บแล้วจำ..เจ็บมากไหมใครรักษา
เริ่มรักแรกต้องปูดูเวลา
ค่อยถมมาให้แน่นรักนานนาน
หน้าส่วนตัว
495
