23 ธันวาคม 2546 18:04 น.
เพรียกไพร
เรียบเรียงเสียงประสานกึกก้อง
โฮ่ร้องเสียงสนั่นวิเวกไหว
ส่งทำนองไพรเราะเพาะจับใจ
ผ่องอำไพรหวานจับใจใครชื่นชม
กลับมาแล้ว
10 ธันวาคม 2546 20:48 น.
เพรียกไพร
หัวใจสีชา
**หากเหนื่อยกายวายวุ่นไม่อุ่นรัก
ทรุดโทรมหนักรุมเร้าอารมณ์ไหว
หากเธอมองว่ารักจากใครใคร
มักทำร้ายหัวใจเจ็บทรมา
**หนึ่งคำพูดบอกเล่าขอฟังโปรด
อย่าไปโทษอื่นทุกจิตวนหา
หากเธอทำไม่ใยดีมีอุรา
คิดหรือว่าจะมีแท้แน่จริงใจ
**ชีวิตของเรายังไปหน้า
โปรดเถอะหนาอย่าทำเหมือนกับฉัน
ที่แล้วมาเคยมีรักแน่หรือนิรันดร์
ลองผวนผันไตร่ตรองจิตวิญญา
**ฉันเคยมั่นใจรักสมัครสมาน
คิดว่านานแน่แท้ไม่แปรสอง
ความรักนั่นมันโลดผันดันคนอง
สุดเศร้าหมองนวลทิ้งไม่หวนมา
**ฉันทำใจแน่วแน่ไม่แพ้รัก
สุดกำหนัดกระชำมั่นไม่ห่วงหา
ไม่หนีแล้วความช้ำที่แล้วมา
ลงคงคาที่เสียปล่อยลอยไป
ต่อหน่อยนะ หญิงไร้เงา
8 ธันวาคม 2546 16:21 น.
เพรียกไพร
ถึงพรากจากนานไหนไม่กลับ
เพียงขอหลักพักใจให้สักหน
เพียงแต่ฉันขาดเธอไปสักคน
ดั่งทุกข์ทนรนเจ็บเน็บซ้ำนาน
ที่แล้วมาได้ไหมอภัยโกรธ
ขอยกโทษแก่ฉันจะได้ไหม
ความรักมีที่มันจางหายไป
ไม่ทันไรกลับมาเพราะรักเธอ
ที่ฉันจากเธอไปในคราก่อน
มันปั่นทอนจิตใจใช่เพียงเพียงฉัน
เธอก็รู้ถ้าไม่เข้าใจกัน
อย่าหุนหันหนีหน้าไปไกลนาน
เอาวันนี้เป็นเริ่มอีกครั้งหนา
เถอะบอกลาความซ้ำไม่แสนหวาน
ขอให้เธอมีรักเช่นวันวาน
ให้ยืนนานอย่างนี้ตลอดไป
เพรียกไพร
3 พฤศจิกายน 2546 03:24 น.
เพรียกไพร
น้ำทะเลยังขึ้นลงไม่คงที
เหมือนวจีหนึ่งเปรียบเทียบโง่เขลา
แกล้งทำดีทำง่ายฟังง่ายไหนชอบเรา
ใครหูเบาเทียบได้ดั่งตัวเธอ
ไหนเธอบอกรักได้แต่อย่าทุ่ม
ไหนเธอบอกรักรุ่มจะสุมเผา
ไหนเธอบอกฝังในใจเรา
ไหนเธอบอกรักเราจะยืนนาน
สุดแต่แท้ตัวเธอต้องฝ่ายรัก
สุดจะหักห้ามใจไม่รักเขา
สุดแต่ตัวหัวใจเอาคืนเรา
สุดแต่เขลาเบาปัญญาถูกหลอกเอง
ต่อแต่นี้เธอเป็นดังคนใหม่
หมดกำลังใจขอให้มามองฉัน
หนึ่งดวงใจจะรักเธอนิรัน
รักไม่ฝันรักแม่แท้แน่นอน
- กำลังใจแด่หญิงไร้เงา +
2 พฤศจิกายน 2546 05:14 น.
เพรียกไพร
เรื่อยเฉื่อยฉิวระลิ่วลับ
ลมโบกบัดชัดเชื้อวิเวกไหว
ลมหนาวมาเยือกกายเย็นใจ
ทอแสงใส่วารีแวววับตา
ฝูงวิหกผกผินบินลิ่วลม
สูงต่ำโผนลอยลิ่วเหนือเกศี
หยอกล้อเย้าเล่าเลื่อนดั่งวจี
ดั่งนทีสึขสันต์ดั่งเคยมา
หน้าส่วนตัว
464
