19 กันยายน 2547 01:13 น.
เพราะรัก
ความรัก ..บอกแล้วอย่าจำกัด
ความรัก...มีมากเกินจำกัดไหว
ความรัก...มันมีมากจนล้นใจ
ความรัก..ทั้งหมดที่ฉันมี..เพื่อเธอ
ถึงวันนี้เธออาจจะมองไม่เห็น
ถึงวันนี้ฉันอาจจะยังไม่ได้บอก
แต่ขอให้เธอรู้ไว้ว่า
ฉันจะบอกเธอว่ารักสักวัน
ไม่เร็วจนใจหาย
แต่ก็ไม่ช้าจนเกินไป
ขอแค่เธอมีใจ
เก็บทุกอย่างไว้รอกัน
แล้วสิ่งที่เธอต้องการ
จะเป็นของเธอ
ไม่ว่าตัวและจิตใจ
หรือหัวใจดวงนี้ของฉัน..จะเป็นของเธอตลอดไป
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=3770 รักแล้วรอได้
18 กันยายน 2547 02:01 น.
เพราะรัก
รู้นะเธอคิดถึงฉัน
รู้ว่าเธอเป็นห่วงกัน
รู้ว่าเธอหวังดีให้
รู้ว่าเธอจริงใจต่อกัน
แต่ฉันทำไม่ได้
ที่จะมาให้ฉันตัดใจากเขา
แล้วมาเลือกคบเธอแทน
ฉันเสียใจฉันทำไม่ได้
เพราะฉันรักเขา
ถึงแม้เขาจะยังไม่เคยบอกรักฉัน
แต่คนอย่างฉัน
ก็หวังไว้สักวันหนึ่ง
ที่เขาจะพูดบอกอะไรบ้าง
ไม่ว่าจะช้าจะนาน
ฉันเต็มใจที่จะรอเขา
ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอ
18 กันยายน 2547 01:31 น.
เพราะรัก
เกิดมานอกจากพ่อและแม่
ญาติพี่น้องเพื่นอฝุง
ที่ฉันเคยบอกรักก็มีเท่านี้
ไม่เคยบอกรักใครนอกเหนือสักที
เธอเป็นคนแรกที่อยากบอกรัก
แต่ก็ยังไม่กล้าสักที
ได้แต่บอกรักทางข้อความ
บอกว่าคิดถึงเป็นห่วงนะ
เธอก็ไม่เคยตอบฉัน
ฉันก็ไม่ว่าสักคำ
แค่เธอรับรู้ความรู้สึกฉัน
ที่มีต่อเธอแค่นั้นก็พอ
ยังๆไง ยังๆ ไง
เธอก็เป็นคนที่ฉันรัก
เป็นคนเดียวที่เรียกว่าความรัก
คนอื่นที่เคยรู้จัก.มันไม่ใช่
มันแตกต่างจากครั้งนี้
แตกต่างจากที่ฉันรู้สึกกับเธอ
เขาไม่สนใจฉันก็เฉยๆๆ
ไม่สนใจเขาจะไปไหน
แต่กับเธอถ้าเธอละเลย
หัวใจดวงนี้ของฉันก็หวั่นไหว
คิดไปมากมายเลยรู้ไหม
รู้สึกว่าเป็นห่วงคิดถึง
อยากโทรหาถามตัวเธอหนักหนา
แต่ก็กล้วกล้า...กลัวเธอดุว่า
ก็เธอมันชอบดุฉัน
ชอบทำร้ายจิตใจกันทุกที
อย่างโทรหาอยากได้ยินเสียง
เธอถามว่าโทรมาทำไม
โทรหาก็บอกนอนได้แล้วก็วางสาย
โทรไปทีไรก็ไม่เจอตัว ไม่ติด
ชอบเข้าบริการทุกที่
ก็ไม่รู้เธอหลบหน้าไม่อยากรับสาย
หรือเธอปิดเครื่องยังไง
คิดแล้วคิดอีกก็เศร้าใจ
18 กันยายน 2547 01:17 น.
เพราะรัก
น้อยใจอีกแล้วนะคนดี
แล้วจะให้ทำยังไงละ
ง้อเหรอก็ง้อไปแล้วน่ะ
แต่ก็ยังแสนงอนไม่ยอมหาย
ทีนี้ไม่รู้จะทำยังไง
เฮ้อ.เหนื่อยกับคนขี้งอนจริงๆ
แต่ถึงเธอจะเป็นยังไง
ฉันก็รักของฉัน..คนนี้ใช่เลยที่ฉันรัก
18 กันยายน 2547 01:05 น.
เพราะรัก
อยู่ใกล้ๆกันแค่นี้
แต่ทำไมมันเหมือนคนห่างไกลกัน
อาจเป็นเพราะเธอเอง
ไม่มีหัวใจให้กันก็ได้
ฉันถึงรู้สึกว่ามันไกล
รู้สึกเหมือนไม่มีใคร
ยังรู้สึกเดียวดายอยู่ลำพัง
หรือเพราะที่ผ่านมานั้น
ฉันเองที่รักเธอข้างเดียว
มันคงจะจริงอย่างที่เข้าใจ
เพราะไม่เห็นเธอแสดงอาการท่าที
ให้ฉันรู้สักนิดว่ารักกัน
เคยรักยังไงก็รักอย่างนั้น
เคยรักเธอยังไง
ก็ยังรักอยู่อย่างนั้น
จนใครหาว่าโง่งม
แต่ฉันยอมรับได้
เพราะความจริงที่ใครว่า
มันเป็นจริงตามนั้น
ฉันคงโง่และบ้า
ที่รักเธออยู่อย่างนี้ไปได้
ทั้งที่รู้อยู่เต็มหัวใจ
ว่าเธอไม่เคยคิดมีใจ
และรับรักแล้วรักตอบฉัน
แต่ทำไงได้ละคนมันรัก