1 ธันวาคม 2547 02:02 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ในเมื่อเธอไม่เคยแคร์ความรู้ว่าฉันคิดอะไร
แล้วเธอจะสนใจทำไมว่าฉันทำอะไร
กลับไปเสียเถอะมันคงจะดีกว่า
ที่ต้องมาทนมองและเห็นหน้า
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
คนที่ทำร้ายความรู้สึกของฉัน
มันคงดีถ้าเธอเรายิ่งห่างกัน
ฉันจะได้ทำใจได้ไม่นานวัน
และหายไลยยิ่งดีฉันจะได้ไม่เหลือความทรงจำ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
แม้ในความเป็นจริงแล้ว
ฉันจะยังรักเธออยู่ก็ตาม
และยังคงลืมเธอไปไม่ได้
แต่เพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บช้ำไปมากกว่านี้
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ฉันเลยต้องยอมให้เธอไป
ยอมรับความเจ็บปวดอันรวดร้าวคนเดียว
และฉันก็เก็บซ่อนมันได้ตลอดมา
จนถึงวันนี้ที่เธอได้กลับมาหา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ความรู้สึกที่คิดว่ามันหายดีแล้ว
หลังจากวันที่เธอเดินจากไป
มันก็กลับมาตอกย้ำให้ใจเจ็บช้ำ
และรู้สึกร้าวรานอีกครา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
1 ธันวาคม 2547 01:55 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ในเมื่อทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม
ฉันก็ไม่รู้เหตุผลอะไรที่ทำให้มันเป็น
งั้นเราก็ควรที่จะจบกันได้แล้วใช่ไหม
หมดเยื้อใยไม่เหลือความผูกพันใดให้แก่กัน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
แม้เธอไม่เคยบอกว่าเลิกลา
ฉันก็อ่านวัดค่าสายตาเธอออก
เธอดูอืดอัดเวลาเราอยู่ด้วยกัน
แต่กับเขาตอนนั้นเธอยิ้มร่า
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มันช่างแตกต่างจากฉันซึ่งเธอคนรัก
กับเขาที่เธอบอกเป็นแค่เพื่อนคนรู้จัก
ดูเธอสบายใจทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ๆเขา
ส่วนฉันถึงจะเป็นที่พิเศษกว่าใครๆ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ก็ยังดูเหมือนเป็นส่วนเกิน
ที่ถูกเมินทิ้งไว้ข้างหลัง
มันเหมือนเร่ร่อนขอทางมา
แล้วเธอให้ที่พักผิงชั่วครั้งคราว
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เธอคงเห็นฉันแบบนั้น
เพราะดูเธอเชยชาและเมินเฉย
ถึงฉันจะเป็นตายร้ายดียังไง
เธอก็ไม่เคยแคร์และห่วงใย
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
กับเขามันช่างตรงกันข้าม
เธอคอยดูแลเอาอกเอาใจเทกแคร์
เหมือนเป็นคนรักกันไม่ปาน
อยากได้โกหกและปิดบังหลอกฉัน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เพราะฉันดูออกในทุกท่าที
ที่เธอมีให้กับเขาคนที่เธอบอกครั้งหนึ่งว่า
เขาคนนั้นเป็นเพื่อนคนรู้จัก
ไม่มีอะไรลึกซึ้งเกินกว่านี้
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
แล้วทำเธอถึงได้ใส่ใจเข้านักหนา
เขาจะเป็นจะตายเธอนั้นแทบบ้า
วิ่งโลไปหาเขาแทบในทันที
ส่วนฉันยามป่วยไข้เธอไม่เป็นไรฉันแข็งแรงดี
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มันอาจจะใช่นะร่างกายฉันไม่ป่วยไข้
หรือถึงไม่สบายกินยานอนพักไม่ถึงวันก็หาย
แต่หัวใจนี้ซิมันบอบช้ำ
จากผลการกระทำของคนที่เคยบอกว่ารัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
คนที่เคนบอกและให้คำมั่นสัญญา
ว่าจะรักและดูแลกันไปเสมอ
แต่วันนี้เขานั้นได้กลับคำ
ลืมสิ้นคำสัญญาที่เคยให้ไว้
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
กลับไม่เคยแคร์ความรู้สึก
หัวใจที่บอบช้ำดวงนี้แม้แต่นิด
ไม่เคยสนว่าฉันรู้สึกยังไง
เจ็บปวดแค่ไหนกันที่เขาปันใจให้คนอื่น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
30 พฤศจิกายน 2547 20:04 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ฉันไม่รู้หรอกนะว่า
อะไรทำให้ฉันรักเธอ
ฉันยังหาเหตุผลยังไม่เจอ
และอธิบายไม่ได้ด้วยว่ารักเธอเพราะอะไร
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้หัวใจของฉัน
มันมีเธอมาคอยเป็นส่วนหนึ่ง
ถ้าขาดเธอไปชีวิตของฉันจากนี้
มันคงมืดมนไม่สดใส
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เธอรู้ไหมฉันยิ้มได้ในขณะที่ฉันอยากร้องไห้
เธอรู้ไหมฉันสุขใจได้ทั้งที่มีเรื่องทุกข์ใจอยู่
เธอรู้ไหมฉันเจ็บปวดมากแต่ยังทนไหว
เพราะว่าฉันคิดว่าเธออยู่ข้างๆฉันเสมอ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
วันนี้ก็เช่นกันนะมีเรื่งกับที่บ้าน
รู้สึกเบื่อๆเซงอยากไปไหนไกล
แต่ยังรู้สึกอบอุ่นใจได้
ที่คิดถึงเธอทำให้จิตใจเย็นลง
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เธอเป็นทั้งคนที่ทำให้ฉันรัก
เป็นทั้งคนที่ฉันคิดถึงและห่วงใย
เป็นทั้งกำลังใจที่ฉันมี
เป็นสิ่งดีที่ทำให้ฉันได้เจอสิ่งดีๆ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=3291
จะรักให้มากกว่านี้
ฉัน จะยังเหมือนเดิมรึเปล่า
ถ้าหากว่าเราได้คบกันไปเนิ่นนาน
แหละยังจะมีดอกไม้กับคำหวานๆ
คือคำถามที่เธอยังค้างคาใจ
รักที่รู้วันนี้คือรักเธอ
จะมีเพียงเธอคนนี้คนเดียวในใจ
นี่คือคำตอบของฉันที่เธอสงสัย
จะอย่างไร ใจจะมีแต่เธอ
* และจะรักให้มากกว่านี้
ทุกนาทีมีเธอเท่านั้น
ขอยืนยันจะอยู่แหละคอยดูแลตลอดไป
เหนื่อยเพียงไหนฉันท้อไม่ถอย
ฉันจะทำเพื่อเธอเรื่อยไป
ให้เธอภูมิใจว่าจงมั่นใจฉันรักเธอ
เธอ อาจจะได้เห็นใครๆ
อาจจะเปลี่ยนใจ เมื่อรักยิ่งนานยิ่งเจือจาง
และฉันอาจเปลี่ยนไปพร้อมกันวันเวลา
แต่ว่าใจมันจะไม่เปลี่ยนแปลง
(*,*)
ให้เธอภูมิใจ ว่าจงมั่นใจฉันรักเธอ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
30 พฤศจิกายน 2547 15:18 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ในบางครั้งที่ฉันท้อแท้
อยากมีใครสักคนมาให้กำลังใจ
ฉันมองออกไปข้างนอกไม่เคยเห็นใคร
แต่พอฉันคิดถึงภาพเธอที่ไร กำลังใจที่หดหายก็กลับมา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ในวันที่อ่อนล้าไม่มีแรง
พอที่จะก้าวเดิน
อยากมีมือของใครสักคนฉุดฉันให้รุกขึ้น
และบอกให้ฉันก้าวไปในที่สุด
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
คนคนนั้นขอเป็นเธอได้ไหม
คนที่คอยห่วงใยฉัน
คนที่จะคอยอยู้ข้างให้กำลังใจ
คนที่จะรักฉันได้ในแบบที่ฉันเป็น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
30 พฤศจิกายน 2547 09:19 น.
เพราะรัก
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
อาลัยบ้านนอก ที่เวิ่งว้างเคยอาสัย
วันนี้ต้องจำจองจากมาไกล
แสนอาลัยใจหายบ้านนอกเคยผูกพัน
ห่างมาตั้งหลายร้อยไมล์
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่ไวเฝ้าคิดถึง คิดถึงท้องทุ่ง
คิดถึงกลิ่นดินสาบขันไถ
คิดเพื่อนฝุ่งเคยวิ่งไล่
คิดถึงครั้งเก่าก่อนเคยดำนา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่รู้ป่านนี้บ้านนาท้องทุ่ง
จะเป็นยังไงหนอ
จะเฝ้ารอฉันบ้างไหม
เหมือนดังใจเราที่เฝ้าคอย
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
อยากกลับไปคืนถิ่นเกิดบ้านนา
ไม่รู้บ้านฉันที่เขาเรียกว่าบ้านนอก
จะเป็นไงเปลี่ยนแปลงบ้างไหม
หรือว่ายังเหมือนเดิมไม่ต่างจาก เมื่อครั้งฉันจากมา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
จากบ้านนอกที่อบอุ่น
หอมกลิ่นละมุนละไมของสายธาร
มาอยู่เมืองซิวิไลช่างวุ่นวายเหลือ
ผู้คนมากหน้าหลายตาแย่งชิงแข่งขันกันไป
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มีแต่แสงสีเสียงโวกเวกวกวน
สู้บ้านนอกฉันไม่ได้
ตื่นเช้ามาอากาศก็สดชื่นสดใส่
ไม่ต้องแข่งขันกันให้วุ่น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มีแต่จุนเจือแบ่งปั่นกัน
แบ่งเข้าแบ่งน้ำยามเมื่อขาดเหลือ
ช่างมีน้ำใจล้นเหลือเฟื่อ
ไม่เหมือนดังเมืองหลวง ที่มีแต่กันชิงดีชิงเด่น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
คิดถึงแล้วอยากกลับบ้าน
ไปนอนมองดูท้องฟ้าท้องทุ่ง
ตามประสาคนบ้านนอกอย่างฉัน
อยากจะลาแล้วเมืองใหญ่ที่ครบครัน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
กลับไปอยู่บ้านอกของฉัน
ปลุกผักปลุกไม้ไว้กินกัน
ไม่ต้องหาไม่ต้องไปซื้อ
ปลุกเองกินเองไม่ขาดแคลน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ผักปลาในเมืองใหญ่
ช่างแพงเหลือหลาย
จะกินอะไรแต่ละทีต้องนั่งคิดกันให้วุ่น
ด้วยของกินของใช้ราคาแพง
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
รู้ไหมที่บ้านนอกของฉัน
หนึ่งมัดหนึ่งกำละเท่าไหร่
สองสามบาทจะบอกให้รู้ไว้
ไม่แพงเลยถ้าจ่ายแล้วก็คุ้ม กินได้อิ่มท้องสบายใจ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ที่นี่หนึ่งกำเล็กราคาแพงแสนแพง กำลังสิบบาท
มีแค่ไม่กี่ต้น สู้บ้านป่าดงดอยไม่ได้
กระหล่ำปรีหัวสองบาทกว่า
กดราคาเอามาขายโลกยี่สิบ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เห็นแล้วคิดถึงบ้าน
อยากกลับไปตีพุงเล่น
เดินเที่ยวเตร่เก็บผักไม้
เอามาต้มแกงกินสบายใจ ไม่เสียตังค์
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
หน้าส่วนตัว
779
