29 กันยายน 2547 20:49 น.
เพราะรัก
ถ้ายังรักคนนั้นเขาอยู่
ทำไมไม่กลับไปหาไปคืนดีกัน
ทำไมมาคบกับฉันละ
มาคบเพื่อประโยนช์อะไร
รักเธอไม่น่าจะใช่
คนรักกันเขาไม่ทำแบบนี้
ไม่มานั่งบนถึงคนเก่า
มาพูดพร่ำถึงแต่เขา
แล้วเธอจะให้ฉันคิดเข้าใจว่าไง
ฉันมีหัวใจมีความรู้สึกนะ
ไม่ใช่ตอไม้แห้งๆที่รากตาย
จะได้ไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ถ้ายังมีใจเหลือเยื้อใยให้
ก็จบกันเลิกกับฉัน
กลับไปหาไปมีความสุขกัน
ไม่ต้องห่วงหรอกคนอย่างฉัน
ถึงมีน้ำตาก็ไม่อ้อนวอนให้อยู่ต่อ
เพราะรู้คนไม่มีใจต่อกัน
ฝื่นใจอยู่ด้วยก็เท่านั้น
จะดีเสียกว่าได้บุญกว่าที่ปล่อยให้กลับไปมีความสุข
ไปเถอะไปตอนที่ฉันยังไม่รักเธอมาก
ไปก่อนที่สิ่งดีๆในใจฉันจะจืดจาง
ไปก่อนที่ฉันจะพูดทำร้ายจิตใจเธอ
ไปก่อนที่หัวใจดวงนี้ของฉันจะแหลกรานเพราะรักเธอ
29 กันยายน 2547 02:47 น.
เพราะรัก
วันนี้ยังไม่ลืมเธอ
ยังคงมีเธออยู่ในความคิดถึง
ยังคงมีเธอเป็นส่วนหนึ่ง
และมีเธอเสมอตลอดมา
ใครเขาคงหาว่าบ้า
ที่ยังดันทุรันรักเธอ
เขาไม่รู้หรอกมั้ง
ว่าความรักของฉัน
มันมีมากกว่าสิ่งไหน
และฉันก็ได้ให้เธอไป
จนหมดไม่เหลือให้ตัวเองแล้ว
ถึงในวันนี้เธอจะหมดรักฉัน
แต่ฉันไม่เคยหมดรักเธอ
และอาจจะดูเหมือนว่า
ในแต่ละวันของฉัน
จะรักเธอมาขึ้นทุกที
ว่าดูเหมือนฉันโกหกใช่ไหม
เปล่าฉันพูดจากใจ
นี่เป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึก
ลึกๆจากใจที่อยากบอกเธอ
ว่าฉันไม่เคยลืมเธอ
หรือลบเธอออกจากใจฉันเลย
ยังมั่นคงต่อรัก
ที่ฉันมีให้กับเธอ
29 กันยายน 2547 01:49 น.
เพราะรัก
ไม่สำคัญหรอกที่รัก
แค่เราสองคนรักกัน
ก็เพียงพอแล้วแค่นั้น
ไม่ต้องมีอะไรมากมายร้อยพัน
มาแต่งเติมความยากลำบาก
ของรักเราอย่างนี้
เรารักกันสิ่งอื่นใดยากลำบากแค่ไหน
ฉันทนได้ถ้ามีเธออยู่ข้างๆ
แม้โลกจะร้อนแค่ไหน
หรือไอเย็นเป็นน้ำแข็ง
หรือว่ากลางคืนจะมืดสนิท
แค่หัวใจสองดวงของเรากอดกัน ..สิ่งอื่นใดก็ไม่สำคัญ
29 กันยายน 2547 01:10 น.
เพราะรัก
ไม่ต้องมาให้เห็นกันเลยดีกว่า
ถ้าการมาของเธอในทุกๆครั้ง
มันทำให้ใจฉันนั้นต้องร้าวราน
ก็อย่ามาอย่าเห็นกันเสียดีกว่า
อย่าเห็นกันเลยนะ
ต่างคนต่างเงียบและเฉยๆ
ไม่ต้องมาหามาทักทายกันเลย
ปล่อยให้ใจฉันต้องร้าวรานอยู่อย่างนี้แค่ลำพังพอ
เลิกกันแล้วจบกันแล้ว
ไม่จำเป็นต้องมาเสนอหน้า
ทำให้หัวใจฉันมันลำบาก
แค่นั้นกับสิ่งที่ทำให้มันจบไปวันวาน
ฉันคนนี้ก็แสนจะร้าวราน
และปวดหัวใจมากเกินพอ
ยังจะมาทำไมกันอีกเล้า
มาดูผลการกระทำของเธอหรือยังไงกัน
ตอนนี้คงพอใจแล้วใช่ไหม
กับสิ่งที่เธอเป็นคนทำมันลงไป
ซะใจเธอแล้วละซี
ที่ทำให้ใจฉันต้องร้าวรานด้วยมือเธอ
28 กันยายน 2547 03:10 น.
เพราะรัก
เราพี่น้องท้องเดียวกัน
รักกันหนักหนา
พี่เจ็บช้ำน้องปลอบใจ
น้องเจ็บมาพี่ปลอบใจตอบ
มีอะไรเราสองพี่น้องแบ่งปัน
ผิดใจหาเรื่องไม่ค่อยมีนานๆที
เราร่วมด้วยช่วยกันทุกอย่าง
งานบ้านงานเรือนไม่ขาด
ไม่ทำตัวให้หนักใจพ่อและแม่
ไม่ทำตัวให้มีปัญหาต่อใครๆ
รักกันจริงใจเสมอ
พี่และฉันผูกพันกันมาตั้งแต่เกิด
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ๋
เราสองใกล้ชิดกันเสมอ
ไม่เคยมีวันไดที่เราห่างไกล
ไปไหนมาไหนเราไปด้วยกัน
หน้าส่วนตัว
978
