๏ งามล้ำลอยดุจแก้ว........กลางสินธุ์ โดยศักดิ์เพียงบดินทร์.......เสด็จได้ พายท่าปักษาบิน..............บ่งท่วง ทีแล สมสง่านาวาไท้..............ดั่งพร้อง "สุพรรณหงส์" ฯ ๏ ทรงครุฑพ่าห์ปีกช้อย....เฉิดฉาย หนึ่งพักตร์สี่กรผาย..........ศาสตร์พร้อม จำหลักรูป "นารายณ์........ทรงสุ บรรณ" เนอ ลอยท่ามนาวาล้อม..........แม่นริ้วกระบวนสวรรค์ ฯ ๏ ฤๅนิมิตแต่เบื้อง...........บาดาล แปลงเจ็ดเศียรบรรสาร......สู่หล้า "อนันตนาคราช" ขาน.......นามกล่าว ประทานแฮ ลอยแล่นราวยั่วฟ้า...........ออกเย้ากลางสินธุ์ ฯ ๏ นาคีชวนเพ่งพ้อง.........พิศวง ลวดลายจำหลักลง...........รอบล้อม "เอนกชาติภุชงค์"............นาเวศ ไท้แฮ ลอยเห่พายพรักพร้อม......พิศแม้นอวดสมัย ฯ ๏ โขนเรือเชิดรูปดั้ง.........สูงยาว นาม "เอกชัยเหินหาว"......ศักดิ์ใช้ เรือชักลากนำคราว...........พยุหยาต ราแฮ จำหลักเหราไว้.................ประณีตล้ำบุราณศิลป์ ฯ ๏ "ครุฑเหินเห็จ" มากล้ำ...ฤทธี กางปีกจับนาคี................อวดอ้า ตาแดงดั่งอัคนี................พริบพุ่ง เผาเนอ เห่แล่นราวเหาะหล้า.........ล่วงทั้งฝั่งหาว ฯ ๏ วายุบุตรหนึ่งผู้.............อาจหาญ ประยักษ์ผองเข้าผลาญ.....ไป่คร้าม "กระบี่ปราบเมืองมาร".....หมายกล่าว ยอนา ยามล่องราวเหาะข้าม.......แล่นโล้ดุจเหิน ฯ ๏ "อสุรวายุภักษ์" เค้า......ปักษี อีกครึ่งอสุรี.....................ราพณ์พ้อง ลอยท่ามชลธี.................ร่วมเทิด ไท้แฮ เฉกโลกสามแซ่ซ้อง........ต่างพร้อมสรรเสริญ ฯ ๏ ลอยลำประกาศก้อง......เกียรตินาม อารยะศิลป์สยาม..............ยิ่งอะเคื้อ ชนเหล่าทุกเขตคาม.........ต่างแซ่ ซ้องเนอ หลอมจิตวิญญาณเชื้อ.......ชาติไว้ประจักษ์เห็น ฯ