แรกเริ่มเล่น เกมรัก สมัครใจ ต่อให้ใครหน้าไหนก็ไม่รัก แต่จะแกล้งแสร้งว่ามีศรปัก แล้วจะหักหน้าให้หนำใจ เล่นเรื่อยมาสนุกสุขสุดเหวี่ยง เหมือนดังเขวี้ยงมีดใส่อกสองนกไว้ คิดลำพองว่าตัวฉันไม่หวั่นไหว จะเล่นไปต่อเนื่องจนกว่าเบื่อ การกระทำคนเลวฟ้าคงรู้ เกมหมูหมูหวานลิ้นกลายเป็นเหยื่อ ล่อตกหลุมไร้คนช่วยแม้เสียงเครือ มารู้เมื่อค้นพบว่ามันสายไป เกิดเป็นคนมันต้องมีเกิดความรัก มันยากนักเกินกว่าจะเข้าใจ ต้องสัมผัสถึงรู้ว่าเป็นเช่นไร อย่าหนีไปหรือเล่นเกมกับมัน