29 ธันวาคม 2547 19:20 น.
เพชรเทียม
ปีใหม่แล้ว เธอคนดี อยู่ที่ไหน
อยู่กับใคร บอกมา ซะดีดี
ถ้าเธอมา จะเชื่อว่า เธอไม่มี
ออกมาซี มาหาฉัน ที่นี่ไง
โถ่ที่รัก ศรที่ปัก อกเธอนั้น
ไม้มันสั้น ปักไม่ลง ลึกหรือไร
รีบมาสิ ฉันจะปัก ศรอันใหม่
ที่มีไม้ ยาวขึ้น มอบให้เธอ
เธอจะมา ทางซ้าย หรือทางขวา
จะได้หา กันได้ เร็วนะเออ
อย่าใส่เสื้อ เหมือนคนอื่น ที่มันเกร่อ
จะได้เจอ ได้พบ เธอไวไว
มองซ้ายขวา หน้าหลัง ยังไม่เห็น
หรือว่าเป็น เพราะว่า เธอไม่มา
รออยู่น๊า อย่าให้ฉัน มีน้ำตา
มาเถอะนะ ฉันจะอยู่ ตั้งตาคอย
29 ธันวาคม 2547 19:19 น.
เพชรเทียม
ปีใหม่แล้ว เธอคนดี อยู่ที่ไหน
อยู่กับใคร บอกมา ซะดีดี
ถ้าเธอมา จะเชื่อว่า เธอไม่มี
ออกมาซี มาหาฉัน ที่นี่ไง
โถ่ที่รัก ศรที่ปัก อกเธอนั้น
ไม้มันสั้น ปักไม่ลง ลึกหรือไร
รีบมาสิ ฉันจะปัก ศรอันใหม่
ที่มีไม้ ยาวขึ้น มอบให้เธอ
เธอจะมา ทางซ้าย หรือทางขวา
จะได้หา กันได้ เร็วนะเออ
อย่าใส่เสื้อ เหมือนคนอื่น ที่มันเกร่อ
จะได้เจอ ได้พบ เธอไวไว
มองซ้ายขวา หน้าหลัง ยังไม่เห็น
หรือว่าเป็น เพราะว่า เธอไม่มา
รออยู่น๊า อย่าให้ฉัน มีน้ำตา
มาเถอะนะ ฉันจะอยู่ ตั้งตาคอย
29 ธันวาคม 2547 18:58 น.
เพชรเทียม
โดนศรรัก ปักอก เธอแล้วไง
อย่าสงสัย ไม่สงสาร หรอกคุณพี่
อยากโดนปัก อีกไหม ล่ะคนดี
โดนแค่นี้ มดกัดยัง เจ็บกว่าเลย
ฮ่า ฮ่า ฮ่า สมน้ำหน้า พ่อตัวแสบ
อยากชอบแอบ ไปจีบสาว หน้าตาเฉย
โดนซะมั่ง นิดหน่อยน่า อย่าเอื้อนเอ่ย
คงไม่เคย โดนสินะ พ่อตัวดี
เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย จริงจริงนะ
มาซีจ๊ะ จะบอกให้ อาการนี้
หายเร็วมาก ไม่กี่วัน ไม่เกินปี
ถ้าเธอรี่ รีบไปบอก ว่ารักไง
อ้อ! อีกอย่าง เธออย่าลืม ของกำนัล
กล่องของขวัญ บวกด้วย ช่อดอกไม้
สุดท้ายละ ก่อนจะจบ กลอนนี้ไป
อย่าลืมให้ วอแหวน กับเขาเอย . . .
27 ธันวาคม 2547 18:36 น.
เพชรเทียม
.........คอยชะเง้อ ดูเธอ อยู่ห่างห่าง
แอบมองบ้าง เป็นครั้ง เป็นคราไป
ต้องรีบมอง แว๊บนึง อย่างฉับไว
กลัวเพื่อนเพื่อน จับได้ ว่าชอบเธอ
.........ก็เธอไม่ เคยมา คุยกับฉัน
แต่ละวัน อยู่กับสาว สวยเลิศเลอ
ที่ทำได้ คือการ มานั่งเพ้อ
ฝันละเมอ สักวันเธอ คงใส่ใจ
.........วันเวลา ล่วงไป เหมือนโกหก
นี่ฟ้าใย เล่นตลก กันหรือไร
อุตส่าห์หนี เธอไป ที่แสนไกล
ยังดลให้ เธอมาอยู่ ตรงหน้าฉัน
.........แรกก็บอก ตัวเองว่า อย่ารักอีก
เดี๋ยวใจฉีก ใจช้ำ เหมือนตอนนั้น
โถ่ทำไม เตือนแล้ว แต่ใจมัน
รักเธอพลัน ที่เธอนั้น หันหลังมา
23 ธันวาคม 2547 15:46 น.
เพชรเทียม
แต่ละวัน แต่ละก้าว ที่ย่างเดิน
ดูผิวเผิน เหมือนกับว่า ไม่ทุกข์ใจ
แต่ความจริง ฉันนั้น แสนหวั่นไหว
ที่ฟ้าใย แกล้งเรา ให้จากลา
แต่ละครั้ง แต่ละคืน ที่หลับใหล
สุดเสียใจ สุดแสนเศร้า สุดห่วงหา
แต่คนรัก ไร้วี่แวว จะกลับมา
แล้วน้ำตา ของฉัน ก็ร่วงริน
เดินคนเดียว เหมือนโลกนี้ ไม่มีใคร
เดินทางไป เหมือนคน ไม่ย่ำดิน
พบคู่รัก คุยหัวเราะ มาให้ยิน
อยากดับดิ้น สิ้นใจตาย ไปตรงนั้น
เห็นคู่รัก เดินเที่ยวกัน อย่างมีสุข
กลับเป็นทุกข์ อยากจะให้ เป็นแค่ฝัน
ได้แต่หลอก ตัวเอง ไปวันวัน
แล้วก็พลัน เห็นคนรัก เดินกลับมา
หน้าส่วนตัว
974
