1 กรกฎาคม 2551 12:31 น.
เพชรร้อย พลอยเรียง
รักเศร้าๆ..ของหนุ่มลาวสาวไทย
สายลมหนาวพัดโชยมาอีกระรอก
เหมือนย้ำบอกให้นึกถึงความหลัง
รักครั้งหนึ่งของสาวไทยหนุ่มหลวงพระบาง
ที่ยังอุ่นซาบซ่านในกมล
เราเจอกันในงานประเพณีใหญ่
สองดวงใจต่างมอบไว้ไม่สับสน
อ้ายมองหน้าน้องนิ่งพิศเสียจน
น้องสุขล้นหน้าแดงซ่านด้วยความอาย
เราสองคนเกี่ยวก้อยเที่ยวกันต่อ
กราบหลวงพ่อเพื่อขอพรเสียจนสาย
อ้ายจับมือน้องมั่นไม่ยอมคลาย
บอกถึงตายก็จะฮักน้องเพียงคนเดียว
อ้ายมอบของต่างๆไว้เป็นที่ระลึก
บอกให้นึกถึงอ้ายอย่าแลเหลียว
ชายใดใดอย่างได้หลงคารมเชียว
แม้แต่เพียงเสี้ยวหัวใจก็อย่าให้ใคร
สายลมหนาวพัดโชยมาที่ริมโขง
น้องยืนโยงโต้ลมหนาวไม่สั่นไหว
น้ำตาซึมคิดถึงอ้ายปวดเร้าใจ
อ้ายจากไปแล้วไปลับไม่กลับมา..
หน้าส่วนตัว
901
