14 มีนาคม 2548 20:56 น.
เพชรพรรณราย
เรามิได้เกิดมาด้วยรวยทรัพย์สิน
หากแต่เกิดบนดินถิ่นขัดสน
เมื่อชีวิตลิขิตไว้ให้ดิ้นรน
จำต้องทนค้นหาทางสร้างชีวา
เพียงสองมือสองเท้าที่ก้าวย่าง
สู้บนทางที่ยากแค้นขาดแคลนค่า
เฝ้าอดทนดิ้นรนสู้ทุกเวลา
งานหนักหนาสักเพียงใดไม่ท้อใจ
หากปล่อยให้ไปตามฟ้ากำหนด
ก็คงเหมือนกฎเกณฑ์นี้ที่ฟ้าให้
ถึงวันนี้มีพรุ่งนี้ที่ก้าวไป
ทำอย่างไรวิธีใดให้สมปอง
เริ่มทำก่อนตอนนี้ไม่มีสาย
กำหนดหมายรายร่างไว้ไม่เป็นสอง
แล้วเริ่มเดินเผชิญไปในทำนอง
นับหนึ่งต้องมีสองสามไปตามทาง
เพียงอย่าท้อต่อรอยร้าวก้าวลิขิต
สู้ชีวิตอุทิศกายตามหมายสร้าง
ล้มพันครั้งตั้งตัวใหม่อย่าได้วาง
สักวันคงก้าวย่างถึงซึ่งปลายทาง
14 มีนาคม 2548 20:52 น.
เพชรพรรณราย
หลอมดวงใจสองเราให้เป็นหนึ่ง
ด้วยลึกซึ้งแห่งความรักสมัครหมาย
สมัครมั่นในหัวใจไม่เสื่อมคลาย
ชีพสลายไม่วายร้างห่างสัญญา
เพราะสองใจสื่อถึงกันไม่หวั่นไหว
จะไกลใกล้เพียงไหนใฝ่ฝันหา
ด้วยรักจริงกว่าสิ่งใดในชีวา
รักจนกว่าโลกาหายมลายไป
จักขออยู่คู่กันจวบโลกสิ้น
ทุกแผ่นดินถิ่นสถานย่านอาศัย
ขอผูกพันธ์มั่นรักแท้แม้ภพใด
ผูกฤทัยไม่ให้ห่างร้างสัมพันธ์
เป็นสัตย์มั่นสัญญาค่าความรัก
ขอสลักปักษ์ดวงใจไว้แม่นมั่น
ขอร่วมเรียงเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
ชั่วนิรันดร์วันโลกสิ้นชีวาวาย