23 เมษายน 2547 15:18 น.
เพชรพรรณราย
บนเส้นทางมรสุมรุมชีวิต
กร่อนดวงจิตริดรอนผ่อนความหวัง
จากความเพียรเปลี่ยนเป็นท้อหนอกำลัง
สิ้นกำลังจะตั้งใจให้กลับคืน
ทุกย่างก้าวร้าวรวดด้วยปวดแท้
มิอาจแก้แก่ปัญหาพาขมขื่น
สิ้นเรี่ยวแรงจะแข่งขันผันลุกยืน
สุดกล้ำกลืนฝืนความทุกข์ท้อชีวี
ทางไหนเล่าที่เราเดินเผชิญนั้น
จะถึงวันอันสมอารมณ์นี่
หากแต่พลาดอานาถจริงสิ่งที่มี
ทุกวิถีที่ก้าวไปให้ทุกข์ตรม
จากที่วาดประกาศไว้ในลิขิต
ด้วยชีวิตอุทิศให้ได้สุขสม
แต่วันนี้ที่รู้อยู่คู่อารมณ์
เจ็บระบมจมกับแผลที่กรีดใจ
อยู่เหมือนตายกายรอดับนับวันสิ้น
ทุกข์กัดกินสิ้นรู้สึกตรึกตรองได้
เหมือนโลกนี้ไม่มีแล้วจะแคล้วไป
รอจากไปให้จบสิ้นไปเสียที
21 เมษายน 2547 12:15 น.
เพชรพรรณราย
ดอกไม้ดอกนี้มีความหมาย
มอบจากชายที่รักมั่นไม่หวั่นไหว
เพราะเพียงรักสมัครไว้ในหัวใจ
มามอบให้ฝากใจไว้ให้มั่นคง
ถึงจะดูไร้ค่าไร้ราคา
ไม่มีค่าต้องราคาว่าประสงค์
แม้ดอกไม้ที่ให้ไม่ยืนยง
แต่ล้วนตรงคงด้วยรักปักษ์ในทรวง
แม้วันนี้มีเพียงแค่ดอกไม้
จากผู้ชายคนนี้ที่เฝ้าห่วง
ขอเติมเต็มความรักปักษ์ทุกดวง
ไม่หลอกลวงด้วยใจจริงทุกสิ่งอัน
ด้วยสัญญาเวลาใดไม่มาพราก
แม้ลำบากเราร่วมใจไม่ไหวหวั่น
ด้วยรักแท้ร่วมแก้ไขไปด้วยกัน
คงต้องมีสักวันฝันของเรา
ถึงจะเหนื่อยแสนล้าพาหม่นหมอง
ร่วมประคองทุกเส้นทางร้างความเหงา
กำลังใจให้เสมอทุกลำเนา
ร่วมบรรเทาความเหนื่อยล้าด้วยหัวใจ
และดอกไม้ดอกนี้ไม่มีเฉา
ในใจของสองเรานั้นแม้วันไหน
และจะอยู่ในหัวใจตลอดไป
นานเพียงไหนไกลแสนไกลไม่โรยรา
21 เมษายน 2547 11:00 น.
เพชรพรรณราย
อยากให้รู้ว่ามีใครห่วงใยเสมอ
แม้ไม่อาจพบเจอเธอพร่ำเพ้อถึง
ห่วงแสนห่วงในทรวงดวงใจตรึง
เฝ้าคิดถึงคำนึงหาอยู่มิวาย
จากกันไกลใจถึงกันมั่นด้วยรัก
ฟ้ามิอาจพรากรักปักษ์ใจหมาย
ขุนเขาสูงมหาสมุทรสุดกร้ำกราย
ขวางมิได้รักชายหญิงที่จริงใจ
ถึงวันนี้วิถีทางต่างเพียงเส้น
เราจะร่วมเบนทางนั้นผันให้ได้
ถึงจะยากลำบากแสนแว่นแคว้นใด
ทุกข์เหงาเศร้าเพียงไหนจะฝ่าฟัน
คงต้องมีสักวันผันมาพบ
ทางบรรจบประสบเส้นเป็นดั่งฝัน
สุขหรือเศร้าเราจะอยู่คู่เคียงกัน
จวบถึงวันที่อาสัญมิผันแปร
18 เมษายน 2547 11:02 น.
เพชรพรรณราย
วันเวลาพาจรแรมรอนจาก
พาพลัดพรากห่างกันไปในวิถี
ต่างเส้นทางต่างชะตาหาชีวี
สร้างวิธีชี้นำตนค้นเส้นทาง
บางครั้งเหงาเศร้าตรมแสนขมขื่น
ทุกวันคืนฝืนใจสู้อยู่เพื่อสร้าง
บางครั้งท้อรอความหวังอันเลือนลาง
บางครั้งร้างไร้เพื่อนผองนองน้ำตา
หรือนานครั้งหวังนั้นผันสุขสม
สุขอารมณ์สมใจในปรารถนา
หรือบางครั้งโชดดีศรีนำพา
พร้อมลาภาบริวารผ่านห้วงกาล
หลายเหตุการณ์ผ่านไปในชีวิต
หลายลิขิตขีดเส้นทางสร้างประสาน
มีทั้งสุขทุกข์เศร้าเหงาดวงมาลย์
ผ่านห้วงกาลผ่านชีวิตลิขิตเรา
เมื่อไม่อาจย้อนอดีตที่ขีดเส้น
เมื่อไม่อาจย้อนรอยเป็นเช่นวันเก่า
เมื่อไม่อาจแก้ไขในลำเนา
ลบความเศร้าเหงาผิดหวังที่ตั้งใจ
แต่วันนี้เวลานี้ที่ควรเปลี่ยน
หมุนวังเวียนแห่งชะตาพาสดใส
หากเริ่มต้นวันนี้วันหน้าไกล
อาจสมใจไม่ผิดผลาดอาจสมจินต์
ทำวันนี้ให้ดีไว้ในชีวิต
เวลาชีวิตอันน้อยนิดให้ถวิล
ทำอะไรให้ทำเถิดในชีวิน
ก่อนเวลาพาสิ้นดิ้นดับไป
เพราะวันหน้าเป็นอย่างไรเราไม่รู้
จะยังอยู่หรือตายมากรายใกล้
อดีตอนาคตปลดจากใจ
คิดครวญใคร่ในวันนี้ที่พบพาน
13 เมษายน 2547 12:43 น.
เพชรพรรณราย
สิบนิ้วประนมขอก้มกราบ
ศิโรราบด้วยศรัทธาว่าเลื่อมใส
แล้วตั้งจิตอฐิษฐานบนบานไป
ฝากความไว้ในถ้อยที่ร้อยกรอง
ข้าแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ผู้ทรงฤทธิ์
โปรดนิมิตประสิทธิ์ผลดลทั้งผอง
ความฝันใฝ่ในชีวิตที่ใฝ่ปอง
อย่าให้ต้องชอกช้ำระกำใจ
ที่ผ่านมาพยายามตามค้นหา
แต่งชะตาหาชีวิตที่สดใส
สิ่งที่ได้ไม่สำเร็จเสร็จอย่างใด
ทุกข์หมองไหม้ในชีวิตลิขิตทาง
โปรดเถิดท่านโปรดสานความฝันใฝ่
นำข้าไปในวิถีที่ความฝัน
อย่าได้เหงาเศร้าใจให้จาบัลย์
ขอเพียงผันสู่ทางฝันอันต้องการ
ขอไหว้วานท่านทั้งหลายชายและหญิง
ด้วยใจจริงใคร่ขอร้องช่วยอฐิษฐาน
จะไม่ลืมพระคุณท่านสานดวงมาลย์
ไม่ลืมท่านสิบนิ้วหนอขอขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
913
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
