29 มีนาคม 2547 12:51 น.
เพชรพรรณราย
ด้วยหัวใจใสซื่อถือบริสุทธ์
เป็นมนุษย์สุดยากหยั่งตั้งใจเห็น
สิ่งต่างต่างที่โลกสร้างร่างให้เป็น
ไม่ว่างเว้นในทุกที่ที่ชีวี
หลายคำถามตามความคิดจากจิตใจ
เหมือนว่าไม่สิ้นสุดหยุดเสียนี่
มันสับวนวนวกไปไม่สมประดี
หาวิธีที่จะรู้อยู่ไม่คลาย
แต่ในจิตติดคำถามอยู่สิ่งหนึ่ง
เฝ้ารำพึงถึงเหตุผลค้นจุดหมาย
ในชีวิตลิตไปไม่วางวาย
สิ่งทั้งหลายแปรเปลี่ยนไปตามกาล
อยากจะถามว่า เราเกิดมาทำไม?
เพื่ออะไร ในหลายสิ่งยิ่งประสาน
ไม่เข้าใจในเหตุผลค้นดวงมาลย์
ใครคิดอ่านขานให้เราได้เกิดมา
หนึ่งคำถามพยายามจะตามค้น
ปรารถนาหาเหตุผลค้นปัญหา
เฝ้าเรียบเรียงความคิดพิจารณา
เพียงหวังว่าหาคำตอบที่ชอบใจ
เราเกิดมาเพื่อสุขหรือทุกข์ไหม
เราเกิดมาเพื่อความดีจริงหรือไม่
เราเกิดมาเพื่อสร้างสรรค์หรืออย่างไร
เราเกิดมาเพื่ออะไรทำไมกัน
ใครรู้หนอขอคำตอบให้จริงแท้
จะได้รู้จริงแน่แก่ตัวฉัน
เฝ้าขบคิดหาคำตอบอยู่ทุกวัน
ความจริงนั้นเป็นเช่นไรให้รู้ความ
29 มีนาคม 2547 11:19 น.
เพชรพรรณราย
หลายเหตุการณ์ผ่านชีวิตลิขิตสู้
เฝ้าเรียนรู้สู่เส้นทางสร้างความฝัน
ผ่านหนาวร้อนสุขเศร้าเหงาจาบัลย์
มุ่งฝ่าฟันปั้นความหวังเพื่อตั้งตน
อุปสรรคทั้งหลายกลับกลายเปลี่ยน
พ้นวังเวียนวังวนอันสับสน
ประสบการณ์ต่อเติมเสริมค่าคน
เพื่อดิ้นรนค้นหาหวังดังตั้งใจ
แต่ชะตามากำหนดกฎชีวิต
ให้เบือนบิดผิดเส้นทางร้างเสียได้
สิ่งที่ผ่านไม่อาจช่วยอำนวยชัย
จึงจำใจในความฝันที่ผันแปร
มีเพียงเสียงเพรียกพร่ำย้ำให้คิด
เฝ้าถอดจิตคิดเพียงฝันที่ผันแน่
แต่ความจิงสิ่งที่เห้นนั้นจริงแท้
ไม่อาจแก้ความแพ้พ่ายให้หายไป
จากนี้ไปทำยังไงไปที่ไหน
ทำอย่างไรเมื่อชะตาพาหมองไหม้
ทางชีวิตช่างมืดมิดด้วยจิตใจ
ร้องร่ำไห้ระทมหมองนองน้ำตา
หรือต้องจมตรมตรอมไปไม่มีสิ้น
จนชีวินดิ้นดับดั่งปรารถนา
อยู่ทำไมหากทนทุกข์ตลอดเวลา
สิ้นชะตาสิ้นอาลัยในชีวี
หน้าส่วนตัว
1725
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
