18 สิงหาคม 2546 12:02 น.
เพชรพรรณราย
สิ่งที่ฉันนั้นทำไปใช่มันผิด
เมื่อฉันคิดตรองจิตรู้จึงดูเห็น
แต่ก็สายเกินไปให้ลำเค็ญ
ผลที่เห็นเป็นผลให้เธอห่างไกล
ฉันขอโทษอย่าโกรธเลยนะเธอนะ
แล้วฉันจะปรังปรุงมุ่งแก้ไข
จะหมั่นปรับจับกระบวนเรื่อยเรื่อยไป
ขอเพียงให้เธอกลับมาเหมือนวันวาน
อยู่ที่ไหนกลับมาเถิดนะคนดี
กลับมาชี้ทางสว่างเถิดตาหวาน
ให้ใจนี้ที่แสนห่วงทุกวันวาร
ใด้ขับขานบานชื่นคืนดังเดิม
15 สิงหาคม 2546 12:57 น.
เพชรพรรณราย
ในชิวิตลิขิตเดินเผชิญฝัน
ที่บากบั่นมั่นหมายจะไปถึง
แม้ยากแค้นแสนลำบากไม่คำนึง
มุ่งให้ถึงซึ่งจุดหมายสร้างมา
อุปสรรคขวางกั้นไม่หวั่นไหว
ขอสู้ไปให้ถึงซึ่งปรารถนา
กายจะเจ็บใจจะเหงารุมเข้ามา
ยังอุตสาห์พยายามตามฝันไป
จนวันหนึ่งถึงฝันอันสูงสุด
ที่นุษย์ปรารถนามาถึงได้
แสนภูมิใจในสำเร็จเสร็จดังใจ
เพียรไปใครมาถึงซึ่งปลายทาง
แล้วในจิตคิดไปใจหมองหม่น
ทั้งสับสนสุขปนทุกข์ทั้งสองอย่าง
ความสำเร็จเสร็จสิ้นสมจินต์สร้าง
แต่ต้องแลกหลายอย่างที่สร้างมา
หลายคำถามตามมาในทันที
กับสิ่งที่ชีวีหวังตั้งปรารถนา
เมื่อต้องแลกกับหลายสิ่งที่ผ่ามมา
เพราะเพราะหวังจะพบสุขที่ตั้งใจ
คุ้มค่าไหมความฝันกับโดดเดี่ยว
ใจแสนเปลี่ยวแสนเหงาเศร้าหนักหนา
ขาดผองเพื่อนคนรักปักษ์อุรา
มุ่งอุตสาห์พยายามตามฝันไป
ลืมแม้มิตรภาพและความรัก
คิดกว่าเป็นอุปสรรคขัดขวางได้
แล้ววันนี้ที่เห็นความเป็นไป
ขาดแม้ผู้มาให้ความยินดี
วันเวลาผ่านไปยากนำกลับ
ตะวันลับไม่อาจหวนคืนมาได้
ชีวิตมีแต่เดินมุ่งหน้าไป
ไม่อาจย้อนคืนหวนได้ให้แก้กัน
มีแต่คำว่าเสียใจอยู่ในจิต
และชีวิตที่เดียวดายตายกับฝัน
และความเหงาในใจให้จาบัลย์
กับความฝันอันเลอเลิศที่ลวงตา
หน้าส่วนตัว
1107
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
