29 มีนาคม 2547 12:51 น.
เพชรพรรณราย
ด้วยหัวใจใสซื่อถือบริสุทธ์
เป็นมนุษย์สุดยากหยั่งตั้งใจเห็น
สิ่งต่างต่างที่โลกสร้างร่างให้เป็น
ไม่ว่างเว้นในทุกที่ที่ชีวี
หลายคำถามตามความคิดจากจิตใจ
เหมือนว่าไม่สิ้นสุดหยุดเสียนี่
มันสับวนวนวกไปไม่สมประดี
หาวิธีที่จะรู้อยู่ไม่คลาย
แต่ในจิตติดคำถามอยู่สิ่งหนึ่ง
เฝ้ารำพึงถึงเหตุผลค้นจุดหมาย
ในชีวิตลิตไปไม่วางวาย
สิ่งทั้งหลายแปรเปลี่ยนไปตามกาล
อยากจะถามว่า เราเกิดมาทำไม?
เพื่ออะไร ในหลายสิ่งยิ่งประสาน
ไม่เข้าใจในเหตุผลค้นดวงมาลย์
ใครคิดอ่านขานให้เราได้เกิดมา
หนึ่งคำถามพยายามจะตามค้น
ปรารถนาหาเหตุผลค้นปัญหา
เฝ้าเรียบเรียงความคิดพิจารณา
เพียงหวังว่าหาคำตอบที่ชอบใจ
เราเกิดมาเพื่อสุขหรือทุกข์ไหม
เราเกิดมาเพื่อความดีจริงหรือไม่
เราเกิดมาเพื่อสร้างสรรค์หรืออย่างไร
เราเกิดมาเพื่ออะไรทำไมกัน
ใครรู้หนอขอคำตอบให้จริงแท้
จะได้รู้จริงแน่แก่ตัวฉัน
เฝ้าขบคิดหาคำตอบอยู่ทุกวัน
ความจริงนั้นเป็นเช่นไรให้รู้ความ
29 มีนาคม 2547 11:19 น.
เพชรพรรณราย
หลายเหตุการณ์ผ่านชีวิตลิขิตสู้
เฝ้าเรียนรู้สู่เส้นทางสร้างความฝัน
ผ่านหนาวร้อนสุขเศร้าเหงาจาบัลย์
มุ่งฝ่าฟันปั้นความหวังเพื่อตั้งตน
อุปสรรคทั้งหลายกลับกลายเปลี่ยน
พ้นวังเวียนวังวนอันสับสน
ประสบการณ์ต่อเติมเสริมค่าคน
เพื่อดิ้นรนค้นหาหวังดังตั้งใจ
แต่ชะตามากำหนดกฎชีวิต
ให้เบือนบิดผิดเส้นทางร้างเสียได้
สิ่งที่ผ่านไม่อาจช่วยอำนวยชัย
จึงจำใจในความฝันที่ผันแปร
มีเพียงเสียงเพรียกพร่ำย้ำให้คิด
เฝ้าถอดจิตคิดเพียงฝันที่ผันแน่
แต่ความจิงสิ่งที่เห้นนั้นจริงแท้
ไม่อาจแก้ความแพ้พ่ายให้หายไป
จากนี้ไปทำยังไงไปที่ไหน
ทำอย่างไรเมื่อชะตาพาหมองไหม้
ทางชีวิตช่างมืดมิดด้วยจิตใจ
ร้องร่ำไห้ระทมหมองนองน้ำตา
หรือต้องจมตรมตรอมไปไม่มีสิ้น
จนชีวินดิ้นดับดั่งปรารถนา
อยู่ทำไมหากทนทุกข์ตลอดเวลา
สิ้นชะตาสิ้นอาลัยในชีวี
21 กุมภาพันธ์ 2547 14:38 น.
เพชรพรรณราย
ร้อยคำกลอนวอนแว่วเสียงแผ่วหวาน
จากดวงมาลย์ดวงนี้ที่พร่ำหา
หลายสำเนียงเสียงพร่ำเพ้อละเมอมา
สื่อภาษาคำว่ารักประจักษ์ใจ
คำว่ารักลอยล่องไปกับสายลม
แสนรื่นรมณ์สมจินต์ถวิลไหว
ถ้อยคำหวานกันวานร่ำย้ำความนัย
ส่งด้วยใจให้ถึงกันทุกวันคืน
เป็นพลังนำชิวิตลิขิตก้าว
ผ่านเรื่องราวร้าวรวดเจ็บปวดฝืน
ทุกคึงถึงจึงเหมือนแรงฉุดเรายืน
จากความเศร้าเหงาขื่นขมตรมชีวี
สื่อถ้อยคำนำเอ่ยเผยแผ่วผ่าน
พร่ำคำหวานผ่านลมไม้ไปทุกที่
ส่งคำรักพิทักษ์ฝันวันแสนดี
ทุกทิวาราตรีไม่มีลา
ดั่งว่ารักไม่เคยไกลจากใครใคร
อยู่แห่งใดนานเพียงไหนยังใฝ่หา
เพราะรักนั้นสัมพันธ์อยู่คู่ชีวา
ในโลกาทุกเวลาทุกนาที
20 กุมภาพันธ์ 2547 13:31 น.
เพชรพรรณราย
จากมาไกลใจคิดถึงคะนึงหา
พร่ำวาจาอุราครวญรัญจวนเหงา
ป่านนี้หนอเป็นไฉนดวงใจเรา
สุดแสนเศร้าเฝ้ารำพันทุกวันวาร
ทางแสนไกลใจคิดถึงอยู่ไม่ห่าง
ไม่เว้นว่างห่างหัวใจไกลสถาน
ทุกราตรีที่เปลี่ยนผันไปตามกาล
นานแสนนานเพียงใดไม่ร้างรา
หลายถ้อยคำร่ำรายังตราติด
ยังตรึงจิตคิดรำพึงคำนึงหา
คำต่างต่างก่อนมาว่าสัญญา
ยังรักษาตราไว้ในหัวใจ
เพียงศรัทธาค่าความรักประจักษ์มั่น
แม้คืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนได้
รักของเราไม่หวั่นไหวไปแสนไกล
อยู่แห่งใดใจยังมั่นไม่ผันแปร
เพียงเส้นทางขวางกั้นสัมพันธ์ไว้
แต่ดวงใจไม่เคยห่างทางรักแน่
เศ้นทางกั้นเพียงร่างไว้ใจดูแล
รักมั่นแท้แต่ใจซึ้งคิดถึงกัน
10 กุมภาพันธ์ 2547 15:44 น.
เพชรพรรณราย
หมากทุกตัวบนกระดาน..อ่านออก..
ใจคน...นอกกระดานยากอ่านได้
เลห์กล..บนกระดานรู้ทันใด.
เลห์กล..นอกกระดานไม่รู้ทาง
โลกของหมากหกสิบสี่ที่เรารู้
โลกนี้ดูใหญ่กว่าหมากที่เราสร้าง
โลกของหมากกำหนดเป็นกฎวาง
โลกอ้างว้างเดินทางไหนไปอย่างไร
ในโลกนี้ใครบ้างที่ไม่สู้
แต่จะสู้อยู่อย่างไรสมใจได้
หมากมีแพ้และชนะก็เลิกไป
ใจมันแพ้แล้วแก้ไขช่างยากจริง
หน้าส่วนตัว
1730
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
