3 ตุลาคม 2548 13:31 น.
เพชรพรรณราย
เขียนบทกลอนสุนทรป้อนคำหวาน
แทนดวงมาลย์หมายส่งไปด้วยใจหวัง
ความคิดถึงตรึงอุราไม่ลาพัง
เติมพลังให้รักมั่นสัมพันธ์เรา
แล้วจึงพับจับกระดาษวาดรูปร่าง
เคล้าโครงร่างสร้างหัวใจไม่มีเหงา
บรรจงจับพับใส่ซองของลำเนา
แสตมป์เราเก่าหน่อยไม่ด้อยการ
จ่าหน้าซองถึงเธอพร้อมที่อยู่
หยอดใส่ตู้รู้ความตามสถาน
ไปถึงเธอผู้เพ้อหาทุกวันวาน
ให้ได้อ่านประสานไว้ในสัมพันธ์
นั่นคือเรื่องเบื้องหลังเมื่อครั้งก่อน
แต่เมื่อตอนย้อนอดีตกรีดใจฉัน
ใช้จดหมายสื่อสารผ่านถ้อยอัน
สลักมั่นบรรจงตรงข้อความ
แต่บัดนี้วิถีการสื่อสารเปลี่ยน
การอ่านเขียนเวียนจดหมายหลายคนข้าม
โทรศัพท์รับอีเมล์ทุกโมงยาม
ทุกผู้นามถามจดหมายช้าจริงจริง
อีกไม่นานผ่านไปคงไม่เห็น
สื่อสารเช่นเห็นข้อความตามซองสิ่ง
เมื่อโลกเปลี่ยนยุคใหม่ไม่หยุดนิ่ง
คนเขาทิ้งจดหมายหายจากไป
คงจะเหลือเมื่ออยู่ตู้แสดง
ให้เห็นแจ้งแจงอดีตสื่อสารได้
เป็นความรู้ให้ผู้คนที่สนใจ
มาไขว่คว้าหาความหลังครั้งผ่านมา
เก็บแสตมป์หลายรุ่นไว้ให้สะสม
ด้วยอารมณ์คิดถึงรำพึงหา
วันเก่าเก่าเราบรรจงลงปากกา
ด้วยสรรหาพาถ้อยมาร้อยเรียง
เป็นข้อความถามทุกข์สุขใจไหม
เป็นอย่างไรในฟ้าฝนอาการเสี่ยง
ร้อนหรือหนาวอ้าวร้อนนอนวังเวียง
แม้ไร้เสียงเพียงแค่อ่านก็ดีใจ
ต่อแต่นี้คงไม่มีอีกแล้วท่าน
ข้อความอันบรรจงลงความได้
คงจะลืมจดหมายหมดรันทดใจ
ฝากความไว้ให้นึกลองตรึกตรา
1 ตุลาคม 2548 15:14 น.
เพชรพรรณราย
หลายคำถ้อยคอยย้ำพร่ำเอื้อนเอ่ย
บ้างเปรียบเปรยเผยคำโต้โมโหฉัน
เอ็งมันแค่ลูกหมาค่าเท่านั้น
อย่าคิดฝันปั้นแต่งแข่งอินทรี
เธอเป็นหงส์สูงส่งนักควรหักห้าม
ได้แต่ปรามหยามใจให้หลบหนี
ด้วยมิอาจมาตรประสงค์ข้อบ่งชี้
ว่าฉันมีความรักแท้ซ่อนแก่ใจ
เธอเป็นดั่งนางฟ้าค่าควรถนอม
เธอดีพร้อมทั้งใจกายหมายฝันใฝ่
ค่าควรคู่เคียงหงส์คงอาลัย
ฉันหมองไหม้ใจสะท้อนให้อ่อนแอ
หงส์กับกาหมาหมายไว้ในดอกฟ้า
เป็นตำราค่าสำนวนคิดครวญแท้
ด้วยมิอาจเป็นคู่ผู้ยอมแพ้
คนเขาแลแต่เพียงค่าราคาเงิน
แต่หงส์ฟ้าค่านั้นสำคัญนัก
เธอมอบรักพิทักษ์ใจไม่ห่างเหิน
ค่าสินทรัพย์นับได้เพียงส่วนเกิน
ขอเผชิญร่วมเดินคู่สู้เคียงกัน
ฉันไม่รอต่อดอกฟ้ามาเคียงข้าง
ฉันแค่วางร่างสัญญาค่าคำมั่น
ขอเพียงหงส์คงคอยอยู่คู่สัมพันธ์
ตัวของฉันจะฝันฝ่าพาใจเคียง
ฉันจะปีนขึ้นฟ้าเพื่อคว้าดาว
แม้ย่างก้าวร้าวรวดใจไม่ขอเลี่ยง
แม้หนทางน้อยนิดก็คิดเสี่ยง
ไม่เบนเบี่ยงเพียงหมายปองมาครองใจ
คงจะมีสักวันฉันไปถึง
ที่ที่ซึ่งจะคู่หงส์ประสงค์ได้
แม้เป็นกาหมาวัดแปรเปลี่ยนไป
เป็นคนใหม่คู่หงส์ฟ้าคว้ามาครอง
30 กันยายน 2548 08:55 น.
เพชรพรรณราย
อนุสรณ์แห่งความหวังเมื่อครั้งเก่า
ในใจเราเฝ้าอุทิศลิขิตประสาน
เก็บความหวังฝังใจในวันวาน
ล่วงเลยผ่านเมื่อกาลหมุนหนุนนำไป
นำมาสร้างวางไว้เป็นเห็นอนุสรณ์
ยามเดือนร้อนอ่อนแรงฝันหมองไหม้
อีกความรักหักอกวิตกนัย
ความอ่อนไหวท้อแท้แพ้ชะตา
มาสร้างปรางค์วางฐานไว้ให้จำจด
เกียรติยศปรากฏอยู่รู้คุณค่า
ความท้อแท้แก่ใจในเวลา
เก็บรักษาเป็นค่าตั้งฝังชีวี
รอบองค์ปรางค์สร้างกำแพงแห่งเข็มแข็ง
ซ่อนแสดงแฝงอารมณ์ตรมใจนี้
เพื่อปกปิดจิตเหงาเศร้าฤดี
เพื่อหลบลี้ความชี้ช้ำร่ำน้ำตา
ปรางค์องค์แรกแตกแยกในความรัก
จึงสลักปักษ์อักษรกลอนภาษา
ความเจ็บปวดรวดร้าวคราวรักรา
คราบน้ำตามาก่อต่อองค์ปรางค์
ปรางค์ที่สองอนุสรณ์ตอนผิดหวัง
หลายพันครั้งที่พลั้งพลาดมาตรความต่าง
ความท้อแท้แก่ใจคราวฝันร้าง
คราวอับปางสร้างคิดที่จิตตรม
ปรางค์ที่สามอนุสรณ์อ่อนใจเหงา
หลายความเศร้าเฝ้าหาพาขื่นขม
ความอ้างว่างอย่างท้อต่ออารมณ์
ความระบมจมเดียวดายไร้คู่ครอง
เป็นสถานสมานใจไว้รำลึก
เฝ้าตรองนึกยามนึกท้อยามใจหมอง
เป็นบนเรียนเตือนตนค้นประคอง
ยามที่ร้องร่ำไห้ใจอ่อนแอ
16 กันยายน 2548 11:29 น.
เพชรพรรณราย
หนึ่งบวกหนึ่งซึ้งใจยังได้หนึ่ง
คูณความซึ้งตรึงใจย้ำยกกำลังสอง
หารความไกลใจสัมพันธ์ร่วมใฝ่ปอง
ลบความหมองคล้องหัวใจในสัมพันธ์
diff. ระยะพารักมาพักไว้
Integrate หัวใจให้คงมั่น
Square Root พูดพร่ำรักปักษ์ชีวัน
วงเล็บกั้นมั่นจำนวนครวญรักจริง
เปลี่ยมมุม..cosเป็น. .sin..ในใจมั่น
tan..กลับผันความหวั่นไหวในทุกสิ่ง
ร้อยแปดสิบองศาค่ารักยิ่ง
รักนั้นจริงในสิ่งตรงคงมุมมอง
รวมทุกสูตรเป็นความรักปักใจไว้
ทุกห้วงใจไร้ความเศร้าราเหงาหมอง
รักจริงมั่นสัมพันธ์คงตรงครรลอง
ร่วมใจคล้องครองมั่นไม่ผันแปร
16 กันยายน 2548 11:04 น.
เพชรพรรณราย
เส้นทางใจเดินไปใกล้จุดหมาย
มอบใจชายกายมั่นไม่หวั่นไหว
ใกล้จะถึงเป็นหนึ่งซึ่งเส้นชัย
ถ้วยดวงใจใฝ่รักร่วมถักทอ
เริ่มจากเพื่อนเตือนจิตคิดต่อค่า
กาลเวลาพารักปักษ์ใจก่อ
เติมรักกันวันละน้อยร้อยใจรอ
เฝ้าเติมต่อก่อสัมพันธ์มั่นอุรา
จนเวลาพาประสบบรรจบชัย
คว้าถ้วยใจไว้ครองปองปรารถนา
ความสุขล้นกมลอิ่มพิมพ์ชีวา
ปริ่มน้ำตาด้วยค่ารักพิทักษ์ใจ
สุขใดเล่าเจ้าจะเหมือนเตือนใจสอง
สุขแห่งการครองคู่ดูสดใส
สุขแห่งรักสมัครมั่นสัมพันธ์ฤทัย
เอมอิ่มในใจมั่นทุกวันคืน
วันเวลาคลาเคลื่อนเลื่อนคล้อยผ่าน
หลายวันวานประสานใจให้เป็นอื่น
เมื่อเวลาพาเราสองต้องกล้ำกลืน
ความสดชื่นคืนฝันมันอับปาง
จากที่หนึ่งซึ่งครองถ้วยด้วยใจภักดิ์
แต่ความรักสลักเปลี่ยนหมุนเวียนห่าง
แม้ถือถ้วยอำนวยไว้ในเส้นทาง
ก็ยังร้างห่างสัมพันธ์ฉันเศร้าตรม
ถูกมือไร้ในอันดับนับไม่ได้
แย่งหัวใจไปครองหมองขื่นขม
แม้ยังเป็นที่หนึ่งก็ระบม
ทุกข์ระทมจมความเหงาเศร้าสุดทรวง
เจ็บใจแค้นแสนหนักรักที่หนึ่ง
แม้จะถึงซึ่งเส้นชัยถ้วยใจดวง
ความรักผันสะบั้นหักรักหลอกหลวง
ถูกมือไร้อันดับล้วงรักร่วงตรม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
หน้าส่วนตัว
1037
