2 มีนาคม 2550 02:34 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หยุดเดี๋ยวนี้!!!!!! ยกมือขึ้น แล้วหมอบลง
ค่อยบรรจง หมอบก้ม ลงบนพื้น
อย่ากระโตก กระตาก เดี๋ยวลั่นปืน
ค่อยค่อยลื่น ลงไป นั่นแหละดี
มีเท่าไหร่ เอามา กองให้หมด
อย่าคิดคด แอบซ่อน เดี๋ยวเป็นผี
เอามาแบ่ง ใช้กันบ้าง นะของดี
ของสิ่งนี้ กระหายมาก อยากมานาน
ไม่ได้มี ซะตั้งนาน จนหิวโหย
ท้องแสบโรย ลาแรง หาอาหาร
เอาออกมา อย่าชักช้า ไม่ทันการ
ใครมาหาร ส่วนแบ่ง ฉันไม่เอา
โกยหัวใจ ออกมา กองตรงนี้
โกยดีดี อย่าให้รัก ต้องอับเฉา
ก่อการร้าย ก่อการรัก เพราะใจเรา
ใจสั่นเทา หารัก มายาใจ
1 มีนาคม 2550 23:42 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
มีใครไหม ช่วยหน่อย ปลดปล่อยฉัน
โซ่กักกัน ให้ใจฉัน ไม่ไปไหน
โซ่นี้เป็น พันธะ ในหัวใจ
มีใครไหม ปลดปล่อยฉัน ด้วยรักจริง
อยู่ตรงนี้ มีไหม ใครเห็นบ้าง
ฉันอ้างว้าง เดียวดาย ถูกทอดทิ้ง
ฉันหนาวเหน็บ เกินทน ไร้อุ่นอิง
ที่พึ่งพิง ไออุ่น ตรงหัวใจ
หัวใจรัก เสมือนดั่ง ต้องคำสาป
ได้แต่ทราบ ความเจ็บปวด เกินทุกข์ไหน
รัดด้วยโซ่ ตรึงด้วยเศร้า ย้ำกลางใจ
ซ้ำอยู่ใน คุกหัวใจ ที่เขาทำ
อยู่ตรงนี้ ได้เพียงรอ ใครสักคน
ขอสักหน ที่มีรัก ใช่ขำขำ
โปรดนำปีก แห่งรัก ปลดจองจำ
ได้โปรดนำ ตัวฉัน จากคุกไป
ด้วยพลัง ปีกแห่งฝัน และความรัก
จะมีนัก ซักกี่คน จะมีไหม
ขอเพียงแค่ ใครสักคน พาฉันไป
เหนื่อยเหลือใจ กับความรัก ที่หลอกลวง
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หน้าส่วนตัว
666
