8 มีนาคม 2550 03:33 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
จักหาเหตุอันใดให้หายเศร้า
แลความเหงาที่เข้าเร้ารุมจิต
รักสุดแสนกลับกลายไม่นึกคิด
รักคนผิดใจสลายพ่ายในทรวง
ตั้งสติ เริ่มต้น ชีวิตใหม่
ลืมคนให้ ความหวัง เคยแหนหวง
ทิ้งมันไป แค่รัก ที่กลวงกลวง
ทำใจล่วง ผ่านวิกฤติ แห่งชะตา
7 มีนาคม 2550 19:02 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
รักแค่ไหน คุณน่า จะรู้บ้าง
เคยร่วมสร้าง บุกบั่น มาแค่ไหน
เคยร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมดวงใจ
แต่ทำไม คุณนั้น ไม่ใยดี
หรือว่านี่ คือรางวัล ของใจมั่น
เป็นความฝัน ที่ฉัน อยากหลีกหนี
ผิดอะไร ก็บอก กันดีดี
กระไรนี่ พาเมียน้อย มาเหยียบทรวง
คุณเอามา ออดอ้อน ทำฉอเลาะ
ทำใจเสาะ กลัวนั่นนี่ แกล้งหึงหวง
ฤารักแท้ คู่ทุกข์ยาก เป็นสิ่งลวง
เปลี่ยนคู่ควง เปลี่ยนใจ หรือไรกัน
คุณรู้ไหม ใจฉัน มันบอบช้ำ
การกระทำ ของคุณ ช่างผกผัน
บอกว่ารัก แล้วพาใคร ที่ไหนกัน
เคยบอกฉัน ก็เพื่อนกัน อย่าหวั่นไป
นี่เหรอเพื่อน ช่างน่า ระอานัก
เพื่อนที่ลัก เล่นชู้ อยู่ใช่ไหม
อย่าแก้ตัว เพราะฉันเห็น จากสองนัยต์
อย่าทำให้ ทุกข์ระทม เพราะคำลวง
นี่กระไร หัวใจ เธอเยี่ยงสัตว์
กายมันกลัด กามอารมณ์ อันใหญ่หลวง
จึงไม่สน บาปบุญกรรม ใดทั้งปวง
ใช้คลวง หลอกรัก พาระทม
ผู้หญิงนั้น ก็ช่าง แสนร้ายเหลือ
เปรียบมีดเถือ หัวใจฉัน พาขื่นขม
ลูกผู้หญิง เหมือนเหมือนกัน หน่ายกมล
เจ็บคารม ของเธอ บอกผัวกู
คุณกับเธอ ทำไม ทำอย่างนี้
กระสันถี่ อยากมัวเมา ใช้คำหรู
บอกว่าเพื่อน แต่อีกคน บอกผัวกู
ไม่เคยรู้ ว่าเราโง่ หลงงมงาย
ว่าความรัก ดีล้วน ทุกสิ่งสรรพ์
ใจไม่กลับ เป็นอื่น ยากหักหาย
ใจต่อใจ ซื่อตรง มิรู้คลาย
เชื่อคนง่าย หน่ายคนลวง ช้ำอกเมีย
7 มีนาคม 2550 18:26 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
ดอกรักเร่ เร่รัก ใครหลากหลาย
รักกลับกลาย จ่ายแจก มิแหนหวง
เร่รักเรื่อย เรียงราย มิหน่ายทรวง
เร่รักลวง ชอกช้ำ ระกำใจ
ดอกรักเร่ หลอกรัก รักริมทาง
ก่อเกิดสร้าง สายสัมพันธ์ แสนสดใส
แต่รักเร่ เพียงแจก รักออกไป
มิรักใจ รักริมทาง อย่างแน่จริง
รักเร่ร้าย ลักลอบ แอบซ่อนชู้
ดอกรักรู้ เกินรับ ดั่งถูกสิง
รักริมทาง ร้องร่ำไห้ โดนทอดทิ้ง
รักไม่จริง ของรักเร่ ลวงหลอกใจ
ดอกรักเร่ ไปอยู่ กับซ่อนกลิ่น
รักเร่สิ้น หมดรัก ตัดใยไหม
อันยางรัก เยื่อรัก ทิ้งออกไป
หลงกลิ่นใน ซ่อนชู้ พธูงาม
6 มีนาคม 2550 15:25 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
พาลเพลิงผลาญ แผดใจ ทั่วทุกห้อง
ใจกู่ก้อง กรีดร้อง ไห้หวลหา
ด้วยเพลิงรัก คับแค้น แน่นอุรา
ริษยาแผด รุมเร้า กระเซ้าใจ
อยากวางใจ ปล่อยวาง เพลิงคับอก
แต่ยากยก ปลดออก มิแกล้งไก๋
ด้วยจิตรัก ผนวกแค้น เพลิงสุมใจ
อีกเมื่อไหร่ ไฟโรมรุ่ม ดับมอดลง
สักวันหนึ่ง ฉันจะ คลายแผดเผา
โอ้ตัวเรา เมื่อไหร่ หายใหลหลง
ถ้าเขาเป็น คนรักมั่น แลซื่อตรง
รักยืนยง คงไม่หน่าย พ่ายนารี
6 มีนาคม 2550 08:18 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
เผาะ แผะ เผาะ หยาดน้ำ ร่วงรินมา
หยาดน้ำตา ไหลมา ทำไมหนอ
จากหัวใจ ที่เหนื่อยล้า ไม่รู้พอ
หรือไหลรอ ดวงใจ ที่ไกลเกิน
นานมาแล้ว ที่เธอ นั้นลาจาก
ครึ่งชีพพราก ตัดรัก ระหกเหิร
แยกดวงใจ แยกดวงชีพ เคยหยอกเอิน
ทำหมางเมิน คล้ายว่าฉัน ไร้ตัวตน
ครั้นยามรัก แม้วัน ไม่ยินเสียง
ต้องรีบเคียง หาเวลา หาสักหน
ครั้นยามนี้ เธอมีใหม่ หญิงอีกคน
รักระคน เบื่อหน่าย เพราะพ่ายใจ
ทำไกลห่าง บอกว่า งานมันเยอะ
โกหกเปรอะ จับจน แทบไม่ไหว
โกหกฉัน ในวันที่ เธอเปลี่ยนใจ
มีคนใหม่ มาแทนกัน น่าหวั่นเกรง
และสุดท้าย คำโกหก ซึ่งคำโต
ต้องมาโผล่ เพราะผู้หญิง มาแหนหวง
โทรมาบอก ว่าเขา ใช่คู่ควง
และได้ล่วง ลึ้กล้ำ ความสัมพันธ์
เกินจะทน การกระทำ ในครั้งนี้
มีไหมที่ เธอรักฉัน และเชื่อมั่น
สิ่งที่เธอ ทำไว้ อะไรกัน
มันคือฝัน หรือความจริง ไม่รู้เลย
เผาะ แผะ เผาะ มองเหม่อ ถึงฟ้ากว้าง
ใจบางบาง เจ็บระคน ในอกเอ๋ย
รักยังอยู่ แต่เธอไป โอ้อกเอย
ยากจักเผย ถ้อยคำรัก น้ำตาริน
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หน้าส่วนตัว
762
