เหนื่อยเหลือเกิน...ฉันขยับไปไม่ได้ปวดหัวใจ แขนขาชา...มิอาจไหวเมื่อขาดคุณ..โลกพลันมืดไร้แสงไฟหันทางไหนก็ว่างเปล่าไร้หนทางถนน...ที่จะไป...จากที่นี่ยังพอมีอีกไหม...จักแผ้วถางยิ่งนับวัน...มันช่าง...ยิ่งเลือนลางตกหลุมพรางกับดักรักยากหลุดไปฉันเหมือนนกที่ถูกคุณจับขังไว้ถูกเลี้ยงให้มิให้หนีหายไปไหนเพราะอาหารคือคำรักว่าจากใจส่วนกรงไซร้นั่นก็คือตัวของคุณได้แต่เพียงวนเวียนในกรงนั้นเธอลืมฉัน...ว่าต้องการรักไว้หนุนปล่อยฉันเถิด...ปล่อยฉันไป...หากการุณย์หากว่าคุณไม่ต้องการจะเลี้ยงกันอาจจะฟังแล้วดูคล้าย..คนขี้แพ้โปรดเห็นแก่ดวงใจที่โศกศัลย์กับดักรักที่เธอสร้างและใช้มันปลดปล่อยฉันออกจากดวงใจเธอหมายเหตุ : แรงบันดาลใจจากเพลง TRAP ของ Henry Lu
เธอปลูกรักปักลงตรงกลางจิต มโนคิดสร้างรักประจักษ์สม มีเธอใกล้ใจฉันฉ่ำชื่นรื่นรมย์ มิต้องตรมให้ใจเจ็บเพราะเดียวดาย แต่วันล่วงคืนผ่านก็ประจักษ์ สิ่งฟูมฟักไม่เหมาะสมแลเสียหาย เธอมีเมียเธอลวงหลอกให้ฉันอาย ให้ถูกหมายตราหน้า....ผู้หญิงเลวปล. เริ่มสร้างเพจ https://www.facebook.com/MaeMuPhuDeiywDay ติดชม หรือเข้าไปคุยได้นะคะ โพสตอบแบบนี้ไม่ค่อยคุ้นอ่า อีกอย่างต้องบิ้วอารมณ์ก่อนแต่ง+ เข้ามาคุยบ่อยไม่ไหว ทำงานเพลียจิต+เหนื่อยกายมากมาย
เจ็บ...หัวอกที่หลงรักคนอย่างเธอมากจนเพ้อละเมอร้องอยู่หลายหนที่เธอทำให้ปวดร้าวและทุกข์ทนรักเปรอปรนเจือพิษร้ายทำลายใจปวด...หัวใจยามเธอเอ่ยคำรักร้าวระบมเกินจะหักใจไปไหนเจียนจวนแล้ว...ใกล้หยุดจังหวะใจตายดีไหมจะได้พ้นคนอย่างเธอเพราะฉันเองก็เผลอไผลให้ใจรักฉันถูกผลักลงหลุมแลหลงเพ้อมาชวนฉันให้รักให้ละเมอช้าแล้วเธอ...ฉันมิอาจจะถอนใจเป็นแค่เพียงคนรักยามขาดแคลนได้ควงแขนตอนแฟนเธอนั้นเผลอไผลแค่รักลับมิอาจบอกใครออกไปชู้...นั่งไง....ตำแหน่งนี้...มิอยากครอง
รัก รัก รัก คำนี้ที่พูดมาเพียงวาจาหว่านล้อมระรื่นหูพี่รักน้องจริงไหมไตร่ตรองดูคำรักชูแต่มิเคยจะแสดงคำว่ารักมิใช่เพียงแค่ลมปากพูดผ่านซากร่างกายน้องย่อมแสลงใจไม่เต้นเพราะชาชินการสำแดงใยพี่แกล้งให้น้องเจ็บเพราะวาจาการนิ่งเฉยนี่หรือคือความรักการหน้าหักหน้างอตอนมาหาอยู่ต่อหน้ามิเคยพูดเอ่ยวาจาแม้นสายตามิเคยมองจะดูแลมือเคยจับก็ผลัดทิ้งไสเสือกส่งแก้มอนงค์ที่เคยหอมมิแยแสมิเคยพาไปโรงหมอยามอ่อนแอไม่แม้แต่จะกล้าพูดนี่แฟนเราควรแล้วเหรอการกระทำและคำพูดใช่หรือสูตรความรักอันแสนเขลาคำว่ารักมิใช่ใส่ใจเอาฉะนั้นเราจะรักกันไปทำไม
นับแต่วันที่ฉันไร้เธอเคียงข้างร่ำไห้บ้างเพ้อพร่ำบ้างไร้เหตุผล ได้แต่เฝ้าครวญคร่ำหาเหตุใจคนลุล่วงจนหลายเดือนผ่านกลายเป็นปี ไม่มีเลยเหตุผลจะรองรับที่เธอกลับคำพูดแล้วหลีกหนี เธอเคยพร่ำ...ว่า "รักเจ้าดวงชีวีมิเคยมีคนรักใหม่นอกใจเธอ ธนาคารแห่งหัวใจของพี่นี้ให้คนดีมาฝากรักนะเธอเอ๋ย จงหมั่นฝากดวงใจให้งอกเงยอย่านิ่งเฉยประเดี๋ยวดอกมิงอกงาม ดอกเบี้ยใจธนาคารแห่งความรักจะปกปักสายใยรักจากขวากหนาม เรื่องงี่เง่าชวนทะเลาะใดก็ตามจะคลายความคลายทุกข์ด้วยเบี้ยใจ" เขาพูดจนเราหลงพะวงรักหลงจมปลักไม่รู้ตัวว่าตอนไหน คำหวานหูทำตาปิดมืดบอดไปความหลงไซร้เป็นเชือกจูงหล่นโคลนตม อยากจะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหนดอกเบี้ยใจบวกความรักอันขื่นขมถูกเธอทิ้งต้องร่ำไห้เพราะใจตรม
ขอรักถมคืนหัวใจของฉันมา