11 พฤศจิกายน 2554 14:23 น.
เปียกปูนดำ
เขียนกลอนถาม อะไรเอ่ย เฉลยด้วย
เข้ามาช่วย ตอบกันนิด อย่าผิดหวัง
ถึงจะตอบ ถูกผิด ไม่คิดตังค์
ลองมานั่ง ใคร่ครวญและทวนทบ
โรคอะไร ใหม่หมาดหมาด ระบาดยับ
มันมากับ น้ำท่วม จนอ่วมสลบ
คนด่าเช็ด มิเข็ดหลาบ สร้างภาพลบ
มันคือโรค ปอด ปะ ศพ บัดซบสิ้นดี
งูอะไร ปูไม่ชอบ มาตอบหน่อย
ได้ยินบ่อย แล้วหงุดหงิด งูพิษนี่
ปูมีก้าม ยังร้องไห้ ตั้งหลายที
ตอบดีดี อีกสักครั้ง ...งูจังโก้....
ถาม ทำไม เรือรบ ใหญ่ครบเครื่อง
กลับมีเรื่อง เข้ามิได้ อับอายโข
เข้าไม่ถึง เจ้าพระยา หรือว่าโต
ถาม โง่โง่ เพราะ สากกะเบือ ยันเรือไว้
น้ำอะไร ใสสะอาด ปราศจากโรค
ใช้ทั้งโลก ยิ่งมากมี ยิ่งดีใหญ่
และมิต้อง ประหยัด ให้ขัดใจ
ตอบ น้ำใส ใจจริง ของมิ่งมิตร
หลังน้ำท่วม พอน้ำลด ปรากฏว่า
สัตว์อะไร จะไหลมา น่าหงุดหงิด
จระเข้ ปลา ปู หรืองูพิษ
ทุกข้อผิด ที่จะเห็น....... น่าเป็นแพะ
....................................................................................................
.....แพะ มีอยู่หลายตัวซะด้วย...ธรรมชาติ ,อำมาตย์ ,ปชป.,กรมชลฯ ,กรมอุตุ ฯกทม. ฯลฯ
8 พฤศจิกายน 2554 12:44 น.
เปียกปูนดำ
น้ำท่วม อ่วมหนัก ทะลักล้น
ยังมีคน ท้วงติง กันจริงหนอ
อุตส่าห์บีบ น้ำตา ท่วมหน้าจอ
มันยังจ้อ ด่วนจี๋ ต้องชี้แจง
เคยบอกว่า เอาอยู่ รู้บ้างไหม
ยังจ้ำจี้ จ้ำไช ไปทุกแห่ง
คำก็โง่ สองคำก็โง่ โถหมดแรง
ขยะแขยง พวกน้ำเน่า มันเล่าลือ
หนูไม่โง่ หรอกนะ จะบอกให้
แค่ฉลาด น้อยไป ทำไมหรือ
พฤศจิ กาคม ชมฝีมือ
คนใสซื่อ หน้าสวย จะช่วยให้ทัน
เพราะเขาวาน ให้หนู เป็นนางยก
เลยงกงก เงิ่นเงิ่น มัวเดินหัน
อย่ามาพูด เลี้ยวลด ประชดประชัน
ว่าตัวฉัน แค่หุ่นเชิด เฉิดไฉไล
ช่วยตัวเอง ไปก่อน อย่าร้อนจิต
หยุดนึกคิด ร้องทัก มาผลักไส
เพราะบ้านหนู ก็ใกล้ท่วม อ่วมอรทัย
ศปภ. มันก็ไม่ ได้รอดเลย
เพราะเขาวาน ให้หนู เป็นนางยก
จึงดูตลก ไม่หยุด สุดเอื้อนเอ่ย
พี่หนูบอก ปีหน้า ท่าจะเสบย
อยู่เฉยเฉย แบบนี้....เดี๋ยวดีเอง..
..............................................
7 พฤศจิกายน 2554 21:50 น.
เปียกปูนดำ
ฝนตก บ้านน้อง ที่คลองหนึ่ง
ไหลท่วมถึง บ้านพี่ ที่คลองสาม
ต่างระทม ตรมทั่ว ทุกชั่วยาม
แดนสยาม ยับเยิน เกินเยียวยา
สู้น้ำท่วม ด้วยน้ำใจ ที่ไหลหลั่ง
ปลุกความหวัง ชุบชีวิต จิตอาสา
เห็นภาพแล้ว ซาบซึ้ง ติดตรึงตรา
ขวางน้ำป่า มาคั่น กั้นเรียงราย
ส่งกันต่อ ต่อไป ไม่เหน็ดเหนื่อย
น้ำไหลเรื่อย เกือบล่ม และจมหาย
น้องนั่งจับ พับขอบ กระสอบทราย
ส่วนพี่ชาย ตักใส่ อยู่ใกล้คลอง
รถคันแรก บ้านหลังแรก เขาแจกให้
มิอยากได้ อยากเห็น เป็นเจ้าของ
รักครั้งแรก แบบนี้ ที่หมายปอง
จะบอกน้อง คนงาม ถึงความนัย
อีเอ็มบอล หย่อนลง ตรงทรวงพี่
หม่นหมองสี หายหมด กลับสดใส
หายสิ้นโศก ซึมเศร้า เพราะเข้าใจ
มีสองไหล่ ให้ซบ เมื่อพบทุกข์
เรามาร่วม แบ่งปัน และสรรค์สร้าง
เลิกแบ่งข้าง แบ่งสี จะมีสุข
มาช่วยเหลือ เจือจุน เลิกขุ่นคลุก
ร่วมปั้นปลุก เมืองไทยนี้..ให้มีรัก
............................................
หน้าส่วนตัว
1949
