26 มีนาคม 2545 20:38 น.

T-T เก็บตก...เด็กม.ปลาย T-T

ชีวิตเด็กม.ปลายนั้นลำบาก
แสนเหนื่อยยากกลายเป็นซากน่าสมเพช
เจอฟิสิกส์ทรมานเหมือนเป็นเอดส์
แสนปวดเนตรปวดพระheadปวดบาทา
คิดถึงเลขฟังก์ชั่นภาคตัดกรวย
เลขสวยสวยมอดม้วยจะตายหนา
เหลือแต่ x เหลือแต่ y ไม่มีค่า
แล้วจะหาคำตอบยังไงดี
วันนั้นสอบเคมีแสนอนาถ
เลขลงตัวประสาทอะไรนี่
หาไม่ได้ตัดไม่ได้วายชีวี
เมื่อไม่มีคาสิโอแสนปวดใจ
อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง
เจอพระพุทธเราก็เดี้ยงไปไหนไหน
สี่สิบข้อครึ่งชั่วโมงแสนบรรลัย
อยู่ทำไมให้ละอายทรมาน
ทั้งมะเร็งโรคหัวใจแต่กำเนิด
เบาหวานเกิดฮอร์โมนเพิ่มน่าสงสาร
โรคข้อเสื่อมความดันตามรุกราน
ปวดกบาลเขาก็งอกเหมือนกระบือ
เกลียดคนม่อคนหลายใจคนเจ้าชู้
ดูดู๊ดูอิเหนาข้อสอบอื้อ
ออกจากห้องเห็นหน้าเพื่อนเหมือนกระสือ
ไอ้ซื้อบื้อกะอีแค่สะกดคำ
ไอเลิฟยูจริงจริงไม่กลิ้งกรอก
ฮิตเลอร์บอกเลนินน่าขมขำ
แต่ใจจริงจูบมุโสเป็นประจำ
เหมือนผีอำเก็บไปฝันกันทั้งคืน
อังกฤษหลักอังกฤษเสริมทำเราบ้า
คะแนนสอบออกมาแดงเป็นปื้น
gerundsบ้าคำศัพท์บอ ทนกล้ำกลืน
สอบเสร็จยืนเหงื่อตกจะเป็นลม
Computerตอนเรียนสนุกสนาน
แต่หัวบานเจอข้อสอบเหมือนยาขม
โดนครูเหยียบครูย่ำคะแนนจม
แสนระทมเจ็บใจใครช่วยที
ทั้งยีนเด่นยีนด้อยเริ่มปรากฏ
คะแนนสดชีวฯเร็วจริงนี่
ยังไม่ทานแปะประจาน อึ๋ย แหวะ ยี๊ -_-
ทั้งชีวีแทบมลายกลายเป็นควัน
อาขยานนี้อ่านแล้วอย่าคิดมาก
อย่าถือสาคนบ้านะครับท่าน
มันคันไม้คันมืออยากแต่งกัน
ชีวิตรันทดจริงจริงเด็กม.ปลาย