3 พฤศจิกายน 2555 06:06 น.
เปลวเพลิง
เพื่อนพ้องตัวแรกที่นำมาให้รู้จักกันวันนี้ได้แก่...แทน แทน แท้น...นกแก้วคาคาโป ขอร้าบ
หลายคนคงจะไม่คุ้นกับชื่อนี้สักเท่าไหร่ ก็ อย่างว่าละน้า...นกแก้วคาคาโปเป็นสัตว์สายพันธุ์พื้นเมืองที่มีอยู่แห่ง เดียวในโลกที่ประเทศนิวซีแลนด์เท่านั้น (เรือนนราเองก็ได้รู้จักจากสารคดีในทีวีเหมือนกัน) เนื่องด้วยนิวซีแลนด์นั้นเป็นเกาะที่โดดเดี่ยว ทำให้วิวัฒนาการของสัตว์บนเกาะมีรูปลักษณ์พิเศษไม่เหมือนใคร เจ้าคาคาโปของเราก็เช่นกันครับ กล่าวคือ เป็นนกแก้วชนิดเดียวในโลกที่บินไม่ได้ ทั้งยังครองสถิติอีกหลายอย่าง คือ เป็น นกแก้วที่มีน้ำหนักมากที่สุดในโลกและเชื่อว่าเป็นนกแก้วที่อายุยืนมากที่สุด ในโลกด้วย...อีกทั้งเป็นนกแก้วชนิดเดียวในโลกที่หากินตอนกลางคืน และมีระบบการผสมพันธุ์ที่ตัวผู้จะอยู่ในอาณาเขตหรือรังของตัวเองและส่งเสียง เรียกตัวเมีย ซึ่งมีเสียงร้องคล้ายเสียงกบและจะร้องติดต่อกันนานถึง 3 เดือน วันละ 8 ชั่วโมง และเสียงร้องจะได้ยินไปไกลถึง 5 กิโลเมตร (ว้าว!)
นก แก้วคาคาโปตัวเต็มวัยมีลำตัวเป็นสีเขียวแต้มด้วยสีน้ำตาลและเหลือง ช่วยให้สามารถพรางตัวได้ดีบนผืนป่า แต่ในวัยอ่อนสีสันจะไม่สดใส และหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับนกฮูก มีสีออกน้ำตาล นกแก้วคาคาโปปีนต้นไม้ได้เก่ง และทำโพรงอยู่ใต้ดินเหมือนกระต่าย มันจึงมีอีกชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “นกแก้วฮูก” ซึ่งชื่อ “คาคาโป” มาจากภาษาเมารี แปลว่า “นกแก้วกลางคืน” นั่นเอง
ครั้งหนึ่งในอดีตนกแก้วคาคาโปถูกล่าอย่างหนักโดยชาวพื้นเมืองเมารี และ การอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานของชาวยุโรปได้นำมาซึ่งชนิดพันธุ์ต่างถิ่น เช่น สุนัข และตัวพอสซั่ม ซึ่งเป็นสัตว์นักล่าเกือบทำให้นกแก้วคาคาโปต้องสูญพันธุ์ แต่ก็เป็นเรื่องน่ายินดีที่ในปัจจุบันสำนักงานอนุรักษ์ของนิวซีแลนด์ได้จัดตั้งแหล่งอนุรักษ์นกแก้วคาคาโปขึ้นบนเกาะคอดฟิชและเกาะชอล์ก ทำให้จำนวนประชากรของนกเหล่านี้เพิ่มมากขึ้น
เรือนนราก็หวังว่านกแก้วที่น่ารักเหล่านี้จะมีอนาคตที่สดใส ดำรงเผ่าพันธุ์ไปอีกนาน ขออย่าเหลือไว้เพียงชื่อเหมือนเพื่อนร่วมโลกหลายๆชนิดที่สูญพันธุ์ไปแล้วเลยครับ...เพี้ยง!