29 กันยายน 2550 05:50 น.
เบรฟฮาร์ท
พี่รักมั่น น้องแท้ มีแต่ให้
ทั้งหัวใจ ทรัพย์สิน หมดสิ้นหนา
ยามที่น้อง ขัดสน หม่นวิญญา
ในอุรา มีทุกข์ เข้าคุกคาม
เพียงแต่น้อง เอ่ยความ ทุกยามต้อง(การ)
พี่ไม่ข้อง ขัดเลย หรือเคยถาม
แม้สักนิด คิดดู จะรู้ตาม(เป็นจริง)
เรื่องเลวทราม ขามกลัว รู้ชั่วดี(ไม่ทำ)
ทั้งสี่ห้อง หัวใจ พี่ให้น้อง
มิร่ำร้อง หาใคร หรือหน่ายหนี
ขอรักเดียว เกี่ยวรั้ง ดั่งพาที
จนชีวี พี่ดับ ลาลับไป
ขอเพียงน้อง มอบรัก ให้สักหน่อย
อย่าคิดปล่อย พี่อกหัก หรือผลักไส
แม้นิดหนึ่ง ของห้วง ดวงหทัย
จะสุขใจ เหลือล้น จนวันตาย
29 กันยายน 255
27 กันยายน 2550 11:24 น.
เบรฟฮาร์ท
ถึงแม้ว่า เธออยู่ไกล สุดปลายฟ้า
ถึงแม้ว่า จะทำได้ แค่เพียงฝัน
ถึงแม้ว่า แค่เราเพียง คิดถึงกัน
ถึงแม้ว่า รักผกผัน ฉันสุขใจ
ถึงแม้ว่า จะต้องตรม และขมขื่น
ถึงแม้ว่า จิตมิชื่น แลสดใส
ถึงแม้ว่า เธอทิ้งขว้าง ร้างฉันไกล
ถึงแม้ว่า ช้ำฤทัย อยากใคร่เจอ
ถึงแม้ว่า เธอไม่รัก ฉันสักนิด
ถึงแม้ว่า เจ็บด้วยพิษ รักเสมอ
ถึงแม้ว่า อยู่แห่งใด ฝันใฝ่เธอ
ถึงแม้ว่า ไม่เลิศเลอ แต่รักจริง
ถึงแม้ว่า จะมีใคร ไฉไลเลิศ
ถึงแม้ว่า เขาพริ้งเพริศ เหนือยอดหญิง
ถึงแม้ว่า อย่างไร ไม่ประวิง
ถึงแม้ว่า ถูกท้วงติง มิทิ้งเธอ
24 กันยายน 2550 10:00 น.
เบรฟฮาร์ท
อยากไปเที่ยว งานวัด ก็ขัดข้อง
ด้วยเมียจ้อง คอยขวาง ทางสวรรค์
นั่งฮึดฮัด กัดเขี้ยว แหละเคี้ยวฟัน
เธอถามพลัน อย่าหลอก รีบบอกมา
อยากจะไป หาสาว ผิวขาวผ่อง
เพื่อคอยจ้อง จะฟัน ให้หรรษา
ชอบเจ้าชู้ จริงนัก ชักระอา
เธอนั้นหนา คอยซัก จนหนักใจ
จึงแอบหนี เธอไป ไม่ให้รู้
เรื่องเจ้าชู้ อย่าพะวง หรือสงสัย
มิเคยคิด นิดเดียว เสี้ยวหทัย
ครั้งคราใด เธอประชิด เฝ้าติดตาม
พอมาถึง หน้างาน คนบานเบอะ
เดินมาเจอะ สาวหนึ่ง จึงได้ถาม
ว่าสุขา อยู่ไหน ใคร่ทราบความ
น้องนงราม ชี้บอก ตรงตรอกเดิน
มาถึงลาน รถไต่ถัง เสียงดังเหลือ
มิน่าเชื่อ ว่าเป็นจริง รถวิ่งเหิน
แสนสนุก สุขใจ หาใดเกิน
แค่เสียเงิน ไม่มาก ด้วยอยากดู
ถึงเวที ลำตัด เขาจัดไว้
พื้นที่ใหญ่ พอควร กวนหนวกหู
ทั้งฝ่ายหญิง แหละชาย ได้พันตู
เรื่องเหลี่ยมคู ทางกลอน ยอกย้อนกัน
แล้วผ่านมา เจอสาวน้อย เจ้าคอยอยู่
เฝ้าเรียกกู่ คนเดิน อย่าเมินฉัน
เข้ามาเล่น เกมส์ ปา ท้าพนัน
มีรางวัล ตกน้ำ ของงามงอน
โน่นดนตรี มีนักร้อง ฉันมองเห็น
หางเครื่องเต้น คนดู อยู่สลอน
ต้องตีตั๋ว เข้าไปแล อย่างแน่นอน
ขอวิงวอน นั่งหน้า หารอรี
แอบมาดู หางเครื่อง เรื่องการเต้น
เหมือนดังเม่น ส่ายหาง พลางหลบหนี
มองกลางคืน ชื่นฉ่ำ งามล้ำดี
ดูอีกที ใกล้ใกล้ ขอใคร่ลา
ผ่านมาถึง ชิงช้า แหมน่านั่ง
สาวร้อยชั่ง เคียงหนุ่ม กุมมือหนา
คงสนุก สุขใจ ในอุรา
เจรจา หวานล้ำ ดื่มด่ำกัน
เดินผ่านมา จนไกล แหมให้หิว
ท้องมันกิ่ว อีกครา ดูน่าขัน
ต้องลองแวะ ตรงนี้ เร็วรี่พลัน
ก๋วยเตี๋ยวเรือ ตรงนั้น นั่นคงดี
อาหารก็ มากมาย คนขายแยะ
เข้ามาแวะ ลองชิม จนอิ่มหมีฯ
ทั้งไก่ย่าง หมูสเต๊ะ เอ๊ะเข้าที
แล้วยังมี กระเพาะปลา ก็น่ากิน
ทั้งไก่ย่าง เจียรพันธ์ ตรงนั้นแหละ
คนมุงแยะ เพราะใครใคร ใคร่ถวิล
อยากจะลิ้ม ชิมหนา เป็นอาจินต์
น้ำลายริน หยาดหยด ถ้าหมดครวญ(โอดครวญ)
ระหว่างทาง ผ่านมา แหมพาอิ่ม
เมื่อได้ชิม หอยทอด กลิ่นหอมหวน
แม่ค้าสวย แย้มยิ้ม พริ้มรัญจวน
ใจฉันป่วน ปั่นนัก ยามทักทาย
หากมาเที่ยว งานวัด เขาจัดใหญ่
คงจะไม่ ผิดหวัง สมดังหมาย
ทั้งสนุก สุขใจ ไม่วางวาย
เชิญหญิงชาย เที่ยวงาน อย่าคร้านเลย
17 กันยายน 2550 12:08 น.
เบรฟฮาร์ท
อยากจะเก็บ..... หัวใจ ไว้ให้นุช
อัน......เป็นสุด ที่รัก เสียนักหนา
อยากจะเก็บ...... เดือนดาว พราวนภา
อัน......ลอยฟ้า แจ่มนวล ดูยวนยี
อยากจะเก็บ.....ดอกไม้ ที่ในสวน
อัน.....หอมหวล ร้อยมาลัย ให้โฉมศรี
อยากจะเก็บ......ความหวาน ซ่านฤดี
อัน.....ตัวพี่ มีแท้ เพียงแต่เธอ
อยากจะเก็บ...... ความรัก พักนิ่งนิ่ง
อัน....เคยวิ่ง ให้สงบ สยบเผลอ
อยากจะเก็บ......ฤทัย ใฝ่บำเรอ
อัน......เจอะเจอ เพียงนุช จนสุดใจ
31 สิงหาคม 2550 05:15 น.
เบรฟฮาร์ท
เกิดมาจน ทุกข์ยาก ลำบากแสน
ด้วยขาดแคลน จึงจากนา มาเมืองหลวง
งานหนักเบา เอาหมด เรื่องปดลวง
ให้เจ็บทรวง ผู้ใด เธอไม่ทำ
หลายปีผ่าน นานมา หาช้าไม่
เมื่อความใคร่ เข้าครอง ต้องถลำ
ทอดกายใจ ให้คนรัก หัวปักปำ
เชื่อน้ำคำ ชายโฉด เหี้ยมโหดเอา
เพราะความรัก ลุ่มหลง และตรงซื่อ
จึงรั้นดื้อ ทำไป ด้วยใจเขลา
พ่อแม่ห้าม มิฟัง หายั้งเบา
จิตมัวเมา เขาหนัก ลงปลักตม
เมื่อตั้งครรภ์ นั้นเล่า เขาหน่ายแหนง
เริ่มเปลี่ยนแปลง ตีจาก พรากสุขสม
ทอดทิ้งให้ ชอกช้ำ ร่ำระทม
มิปรารมภ์ ดูดี อย่างที่เคย
กาลเวลา พาผัน ถึงวันหนึ่ง
เป็นวันซึ่ง พบรัก ยิ่งนักเอ๋ย
คนที่ดี มีน้ำใจ เธอได้เชย
สิบปีเลย ความทุกข์ กลับคุกคาม
เธอพลัดพราก จากชาย จิตกายเศร้า
ต้องหงอยเหงา อีกครา ดูน่าขาม
เวทนา เหลือล้น หนอคนงาม
นี่เป็นความ แสนอาภัพ จนจับใจ
หน้าส่วนตัว
2462
