8 พฤศจิกายน 2549 03:31 น.
เบรฟฮาร์ท
โคโยตี้ คืออะไร ผมไม่รู้
เป็นพวกหมู่ คลั่งบ้า ว่าไฉน
เต้นยึกยัก หนักหนา หรือว่าไง
จึงชอบใจ อยากดู ทุกผู้คน
เห็นเขากล่าว กันว่า เต้นกระเด้ง
ห้อยโตงเตง หน้าหลัง ยังสับสน
ดั่งนรก แทรกดิน ดิ้นเหลือทน
น่าฉงน คนรึเปรต ทุเรศจริง
วัฒน ธรรมไทย นั้นไม่ชอบ
เอาระบอบ ของฝรั่ง มาฝังสิง
ประเพณี ดีงาม กลับทรามชิง
ทำแต่สิ่ง ยั่วกิเลส สมเพชจัง
เอาแต่คึก ส่ายเอว ยังพอว่า
แต่ด้านหน้า ห่มน้อย ชะรอยขลัง
นี่งานวัด ทำหวือหวา มันน่าชัง
แม่ร้อยชั่ง เต้นโยกย้าย คล้ายปีนภู
เคยไปทาน ข้าวเย็น เป็นริมน้ำ
ตอนใกล้ค่ำ ลมพัด สงัดหู
พอดึกหน่อย เสียงดัง ผมฟังดู
แทบตกคู โคโยตี้ รี่ตรงมา
แม่คุณเอ๋ย อายุ เจ้ายังน้อย
ไยจึงลอย เต้นยั่ว มั่วหนักหนา
เสื้อผ้านั้น ก็มีนิด ติดกายา
ลูกใครหว่า วานพ่อแม่ ช่วยแลดู
แสนสงสาร เด็กไทย ที่ไร้ราก
ถูกกระชาก จูงมา เหมือนหมาหมู
ขายร่างกาย สิ่งสงวน ล้วนของกู
พ่อแม่รู้ มองหน้าใคร อย่างไรกัน
อนิจจา สาวไทย ใจเป็นทาส
น่าประหลาด ไร้ยางอาย ชายมักหยัน
มาทำเต้น เสียหาย อับอายครัน
เห็นแล้วสั่น ปวดหัว ยั่วกาเม
ถึงบอกกล่าว ฉันทำงาน เพื่อหารค่า
การศึกษา หมองหม่น จนหันเห
มาโชว์อก น่องกัน ให้มันเฮ
นึกว่าเท่ห์ รึไง คนใคร่ชม
ก็มันแย่ คนเขา ไม่สอนเด็ก
ตั้งแต่เล็ก ให้รู้จัก อดขนม
มีพ่อแม่ ข้าวน้ำ ไม่รื่นรมย์
มันระทม เพราะอยากได้ แต่เงินตรา
เอาอะไร ได้แลก เป็นเงินก้อน
แม้ต้องนอน บริการ ชายแปลกหน้า
มิเป็นไร ขอเพียง เลี้ยงชีวา
ถ้าเงินหนา เชิดได้ ในสังคม
กะเรื่องแค่ แด๊นช์สะบัด ไม่รู้หนาว
โดนเทศน์ยาว ก็มิเจ็บ เท่าปลายผม
ใครจะด่า รังเกียจ ไม่ชื่นชม
ก็แค่ลม ผ่านไป มิใคร่ฟัง
สอนเด็กเถิด อย่าเอา ตามฝรั่ง
ให้เด็กนั่ง คิดเอง ลืมหน้าหลัง
เด็กมันมี อย่างมาก แค่กำลัง
ต้องปลูกฝัง ยางอาย ในใจมัน
อดมิได้ ต้องโทษ ทุนนิยม
ที่สร้างปม บาปบ้า คร่าสวรรค์
ลืมหมดแล้ว ดีเลว อย่างไรกัน
มาไล่มัน ออกไป ให้พ้นเมือง.
7 พฤศจิกายน 2549 09:59 น.
เบรฟฮาร์ท
รู้ว่าเขา ลวงหลอก แกล้งบอกรัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน
ยากจักลืม เพราะปลื้มอยู่ เต็มหัวใจ
ทำอย่างไร ก็มิสร่าง แหละร้างรา
คงจะเป็น เวรกรรม เคยทำก่อ
หัวใจท้อ รันทด โอดโหยหา
ขอแค่เพียง อยู่ข้าง ไม่ห่างตา
แม้เธอฆ่า หรือห่ำหั่น มิหวั่นใจ
แม้นรู้ว่า เป็นบันได ให้เธอก้าว
เจ็บปวดร้าว ทุกข์หนัก หากผลักไส
น้ำตาตก อกหัก สิ้นรักไป
คงจะไม่ มีวัน ฉันลืมเธอ.
7 พฤศจิกายน 2549 08:31 น.
เบรฟฮาร์ท
มิตรภาพ คืออะไร ใครรู้บ้าง
มิตรภาพ นั้นใครสร้าง ตอบได้ไหม
มิตรภาพ ที่ซาบซึ้ง ตรึงหทัย
มิตรภาพ งามวิไล กว่าใดนา
มิตรภาพ สร้างเพื่อน มิเชือนดอก
มิตรภาพ ไม่ได้หลอก ลวงใครหนา
มิตรภาพ สื่อสัมพันธ์ ถึงกันนา
มิตรภาพ สร้างแก้วตา มาคู่กัน
มิตรภาพ นั้นทำให้ ฉันได้พบ
มิตรภาพ สร้างบรรจบ เธอแหละฉัน
มิตรภาพ มาดลจิต ติดผูกพัน
มิตรภาพ เรานิรันดร์ ฉันและเธอ/font>.
6 พฤศจิกายน 2549 13:13 น.
เบรฟฮาร์ท
ถ้าได้อยู่ กับใคร ที่ไม่รัก
มันทุกข์นัก หนักหนา น่าขื่นขม
มิรวยรื่น ชื่นใจ ให้ระทม
เหมือนขนม ขาดรสหวาน ซาบซ่านใจ
อยากร่วมเรียง เคียงคู่ ตุนาหงัน
คนเคยฝัน ใฝ่หา มาแต่ไหน(มาแต่ไหนแต่ไร)
แม้นมีทุกข์ แต่ก็สุข ดวงฤทัย
ฉันอาลัย เพราะมิอยู่ คู่กับเธอ
ขอกราบไหว้ วอนพระ ฉันจะขอ
ได้เคล้าคลอ เธอฉัน นั่นเสมอ
มิคิดห่าง ร้างรัก จักบำเรอ
จะขอเจอ เธอฉัน รักมั่นคง
6 พฤศจิกายน 2549 07:58 น.
เบรฟฮาร์ท
เปรียบฉันเป็น เช่นกระต่าย หมายแม่นมั่น
มองดวงจันทร์ ไกลพ้น จะหล่นหา
ทุกวันคืน ยืนจ้อง หมองอุรา
โอ้เดือนจ๋า เมื่อไหร่ มาให้ชม
ถ้าจะเทียบ ฉันเป็นหมา น่าประหลาด
ที่บังอาจ มองเครื่องบิน สิ้นเหมาะสม
เธอนั้นสูง สุดไกล ให้ระทม
ฉันต้องตรม ขมขื่นหนัก สุดหักใจ
โอ้ดอกฟ้า หมาวัด นั้นขัดข้อง
มิอาจจ้อง ร้องเรียกหา น่าไฉน
แม้จะรัก สุดเหลือ เหนือสิ่งใด
จำต้องไกล หม่นหมอง นองน้ำตา
ดอกฟ้าเอ๋ย เคยหรือ ฤๅจักหล่น
ลงสู่บน แดนดิน ของถิ่นหมา
อย่าสำคัญ ตัวผิด คิดเทียบนา
คู่ดอกฟ้า แสนสวย จะม้วยมรณ์
ชีวิตต้อง อับเฉา เพราะเราต่ำ
ทั้งตัวดำ รูปชั่ว กลัวสมร
จะรังเกียจ เดียดฉันท์ พลันอาทรณ์
จึงร่ายกลอน เพลงอับ กับชีวี(อับเฉา).
หน้าส่วนตัว
23117
