10 พฤศจิกายน 2549 08:05 น.
เบรฟฮาร์ท
เจ้าแมงป่อง ทำอวดฤทธิ์ มีพิษนัก
มิรู้จัก ผู้คน ตัวตนหนอ
ทำวางก้าม ว่ากูใหญ่ ยังไม่พอ
บังอาจขอ แข่งขัน ฝันเชียวนา
อนิจจา น่าสงสาร เจ้าพรานน้อย
เหมือนหิงห้อย อยากสำแดง แสงหนักหนา
คิดจะเปรียบ เทียบแรง แสงจันทรา
ไม่รู้ค่า ตัวตน ค้นมิเจอ
อันว่า กา มาทนง กับหงส์ใหญ่
คิดมุ่งใฝ่ เทียบหงส์ คงเสมอ
ขน แสดง ชี้ชัด มัดตัวเธอ
จะเทียบเกลอ หงส์เล่า มิเข้ากัน
อีกมาลี สีอำพัน ก็ฝันเขื่อง
อยากกระเดื่อง สีเด่น เป็นน่าขัน
ถ้าจะย้อม ด้วยสีฝาด มิอาจทัน
เปลี่ยนสีสัน ให้กลับกลาย น่าอายใจ
อันพูดจา ภาษา ให้ประจักษ์
ชี้ตระหนัก ชาวพารา มาจากไหน
กิริยา ส่อตระกูล พูลอำไพ
นายหรือไพร่ นั้นหนา ที่ท่าทาง
จงเสงี่ยม เจียมใจ เอาไว้หน่อย
น้ำคำถ้อย ทำให้คน หม่นหมองหมาง
ถ้าพูดดี มีศรีศักดิ์ มิจักจาง
คนเขาร้าง รักถ้อย น้อยลงเอย.
9 พฤศจิกายน 2549 15:15 น.
เบรฟฮาร์ท
กาลเวลา พาให้ ฉันได้พบ
กาลเวลา พาประสบ กับเราสอง
กาลเวลา พาฝัน พลันประคอง
กาลเวลา พาลอยล่อง และสุขใจ
กาลเวลา พาเธอไป ให้ไกลห่าง
กาลเวลา พารักร้าง แรมไฉน
กาลเวลา พาพราก เราจากไกล
กาลเวลา พาหัวใจ ไม่หวนคืน
รักนั้นมี ครั้งแรก ฉันแปลกจิต
รักทำผิด หวังตรม ระทมฝืน
รักพาช้ำ หัวใจ คล้ายถูกปืน
รักจะยืน ยงมิได้ ถ้าไร้เธอ
รักเธอนะ มากกว่าใคร ในโลกหล้า
รักเหมือนฟ้า คุ่ดวงดาว พราวเสมอ
รักของฉัน ยังมั่นไว้ ใฝ่บำเรอ
รักเมื่อเจอ แล้วอย่าพราก เราจากกัน
9 พฤศจิกายน 2549 08:48 น.
เบรฟฮาร์ท
ทอดสายตา มองลง ตรงทะเล
เห็นคลื่นเห่ จูบหิน ไม่สิ้นหนา
ทั้งวันคืน มิหยุดพัก เลยซักครา
เสียงซ่านซ่า ครืนครืน ดั่งชื่นใจ
บางครั้งฟัง เหมือนสะอื้น ไม่ชื่นจิต
ฉันเฝ้าคิด ว่ามันตื่น มิหลับใหล
โอ้ทะเล ครวญคร่ำ ทุกยามไป
ปลุกฉันให้ ตื่นภวังค์ ยังรัญจวน
ทำให้คิด ถึงความหลัง เมื่อครั้งก่อน
จิตอาวรณ์ ร้อนนัก รักผันผวน
เธอหรือฉัน กันแน่ ที่แปรปรวน
ไยเรรวน มิได้ห่าง ต่างทะเล.
9 พฤศจิกายน 2549 08:38 น.
เบรฟฮาร์ท
ขอยกเลิกกระทู้นี้นะครับ คือกดผิดน่ะครับ ยังไม่ได้ใส่บทกลอนใหม่เลยครับ กราบขออภัยด้วยนะครับทุกๆท่าน
8 พฤศจิกายน 2549 14:56 น.
เบรฟฮาร์ท
อันหนาวเนื้อ ห่มเนื้อ เชื่อหรือไม่
จะทำให้ หายหนาว ร้าวสิ้นหนา
ถ้าหนาวร้าว อกร้าว เศร้าวิญญา
ควรจะมา อุ่นอก ได้ปกคลุม
เมื่อหนาวรัก ห่มรัก จักพาอุ่น
ช่างละมุล เหลือใจ ดั่งไฟสุม
หนาวคลอนคลาย หมายหัก เอารักรุม
ก็หายกลุ้ม กลายสุข สิ้นทุกข์นา
โอ้ตัวเรา หนาวเนื้อ ขาดเนื้อห่ม
ทั้งหนาวลม ห่มลม ตรมหนักหนา
ยิ่งหนาวรัก หนักใจ ไร้คู่มา
ร่วมวิวาห์ สมปอง น้องเนื้อนวล.