29 ธันวาคม 2549 15:54 น.
เบนนี่
หากวันนี้ฉันไม่มีเธอ
คงต้องเจอความเงียบเหงา
เธอเปรียบเช่นสายลมบางเบา
ช่วยขับไล่ความเหงาให้จางไป
ขอบคุณวันดี ดี ที่มีเธอ
ทำให้ฉันไม่ต้องพบเจอความหวั่นไหว
มีเธอเคียงข้างก็ไม่อาจเปลี่ยนเส้นทางไปหาใคร
เธอคือที่สุดแล้วสำหรับใจ...ที่ฉันมี
อยากพูดว่ารักเธอมากแค่ไหน
ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้ในตอนนี้
อยากตอบแทนเธอด้วยหัวใจที่ภักดี
จะรักเธอชั่วชีวี...ชีวิตนี้...มอบให้แก่กัน
ไม่สำคัญว่าเธอจะมาจากไหน
จะมีคนมาสนใจเธอก่อนหน้าฉัน
จะมีเขาในใจเธอ...ไม่ว่ากัน
ขอให้ในอนาคตข้างหน้าเป็นของฉัน...คนเดียว...
29 ธันวาคม 2549 09:39 น.
เบนนี่
อาจเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
ไม่ใช่คนที่มีคุณค่ามากกว่าใครคนไหน
เป็นเพียงคนใกล้ในสายตา ไม่เลิศเลอกว่าใคร
อยู่เคียงข้างไม่ห่างไกล เกินจะพบเจอ....
ฉันไม่ใช่คนแรกที่เธอร่วมฝัน
เป็นเพียงคนของคืนและวัน ที่เคยพร่ำเพ้อ
เคยผิดพลาดกับความรักจนมาเจอเธอ
ต่างคน ต่างเหงา เลยเผลอ มารักกัน
ฉันอยากให้เธอทบทวนให้ดี
ที่ว่ารักฉันนี้ เพียงเพราะเหงา เลยไหวหวั่น
เพราะเคยผิดพลาดมาก่อน จนมาพบกัน
หรือเพราะเธอเห็นฉัน....ไม่มีใคร
อย่ารักกัน เพียงเพื่อค่าเวลา
หรือเพื่อจะลบคนของวันที่ผ่านมา ที่ทำเธอหวั่นไหว
อย่าเห็นฉันเป็นเพียงตัวเลือกหนึ่ง อยากให้เข้าใจ
ว่าคนคนนี้ก็มีหัวใจ ไม่ต่างอะไรกับเธอ
อย่าบอกว่ารัก...หากยังไม่มั่นใจ
อย่าสักแต่พูดไป....ให้ฉันพร่ำเพ้อ
เป็นเพียงคนของวันเวลา ที่นำพามาพบเจอ
แต่ไม่ใช่คนที่เธอรอมาเสมอ ฉันเข้าใจ
รักแรกของเธอ ต้องจบโดยความผิดพลาด
ไม่มีแม้โอกาส จะลาเลยใช่ไหม
จากไปโดยที่ยังรัก มันเจ็บช้ำฉันเข้าใจ
เพราะหน้าที่การงาน เลยต้องเป็นไป ใช่ใจคนเปลี่ยนแปลง
หากสักวันเขาคนนั้นกลับมา
ฉันนี้คงหมดคุณค่า จากคนที่เคยเข้มแข็ง
กลายเป็นเพียงคนเหงา ไม่มีแม้เรี่ยวแรง
เพราะรักเธอไม่เคยคิดแบ่ง ให้กับใคร
อยากทบทวนความรักระหว่างเรา
เป็นเพียงความเหงาใช่ไหม ?
อย่าเอ่ยว่ารักกัน ทั้งที่ยังไม่ลืมเขาออกจากใจ
อย่าบิดเบือนความจริงในใจ ว่ายังรักใครอีกคน
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้....ตรงที่เดิม
อย่าเริ่มความรัก....เพราะความเหงา มันสับสน
ฉันไม่อยากรักใคร...ให้หัวใจของเธอต้องฝืนทน
อย่าเลือกฉัน..ปะชดคนบางคน...มันเจ็บปวดสิ้นดี
วันนี้เธอบอกใครต่อใคร ว่าฉันเป็นแฟน
เป็นคนที่เธอเดินควงแขน ในตอนนี้
แต่หัวใจไม่ใช่ฉัน ทำแบบนั้นมันไม่ดี
ขอจากเธอในตอนนี้...ดีกว่าเห็นเธอคนดี...ตอนที่เขากลับมา
8 ธันวาคม 2549 13:54 น.
เบนนี่
เป็นคนที่มาทีหลัง ฉันเข้าใจ
เป็นได้แค่คนคั่นเวลาใช่ไหม ฉันคนนี้
เธอรักฉันเพราะว่าเขาจากไปไม่ใยดี
เธอเห็นฉันมีค่าแค่นี้ ใช่ไหมเธอ
ช่วยพูดให้ฉันเข้าใจ
ว่าที่เธอทำไป เป็นแค่ความพลั้งเผลอ
ฉันเป็นได้แค่คนแก้เหงา บางเวลาของเธอ
อย่ารักใครเพราะเหงาเลยเธอ มันปวดใจ
อย่าเอาความเหงา มาเป็นข้ออ้าง
เมื่อเธอมีเข้าอยู่ตลงกลาง หัวใจที่หวั่นไหว
เป็นหุ่นเชิด ให้กับเธอ ฉันเข้าใจ
เป็นคนไร้ค่าที่เคียงข้างกาย ตลอดมา
อย่าใช้คำพูดลวง ลวง มาหลอกกัน
เพราะฉันไม่อยากจะจำคืนวันที่ห่วงหา
เพียงแค่เธอเอ่ยออกมา.....
ที่คบกันมีค่า.....แค่เหงา......ฉันเข้าใจ
อยากจะจบเรื่องราวระหว่างเรา
หากว่าเธอไม่เคยลืมเขา ....เข้าใจไหม
ฉันขอพอกันที กับคนรักที่ไร้หัวใจ
ขอเดินจากไป.....ไม่หวนคืน
1 ธันวาคม 2549 08:42 น.
เบนนี่
แค่ได้แอบรักเธอก็เพียงพอ
ไม่เคยคิดร้องขอให้เธอมาสนใจฉัน
เป็นแค่คนที่ได้แต่แอบมองเธอไป วัน วัน
แค่นี้...ก็ดีพอสำหรับฉัน ในความเป็นจริง
ไม่ขอเป็นใคร ใคร ในใจเธอ
ไม่บังอาจพลั้งเผลอ ไม่ใช่ว่ากลัวจะถูกทิ้ง
ให้ฉันได้มองเธออยู่ห่างๆ ก็เพียงพอแล้วในความจริง
เพราะเธอคือคนที่สูงยิ่ง...ช่างห่างไกล
ไม่ขอเป็นคนที่เธอมอบความสำคัญ
ไม่ต้องการเป็นคนที่เธอฝันใฝ่
ไม่ต้องการให้เธอมารักกัน ฉันเข้าใจ
ว่าความเป็นจริง ไม่อาจเป็นไป อย่างที่ต้องการ
ขอแค่แอบห่วงใย อยู่ ห่าง ห่าง
เป็นแค่หมอกควันจาง จาง ในวันพ้นผ่าน
เหมือนสายลม เมฆหมอก ช่างร้าวราน
ที่มองเห็นเพียงผ่าน ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ ไร้ความสำคัญ....
ไม่ขอให้เธอมารักกัน ฉันเข้าใจ
ไม่อยากให้เธอมีใจ ให้กับฉัน
กลัวว่าจะได้เพียงตัว แต่หัวใจ คงไม่ใช่คนอย่างฉัน
พอตื่นลืมตา ก็เป็นเพียงความฝันลวง
ฉันทำได้แค่แอบห่วงใย
ทำได้แค่แอบภูมิใจ แต่ไม่มีสิทธิไปห่วง หวง
เมื่อเธอใกล้ตัว แต่หัวใจ ยกให้ใครทั้งดวง
เป็นความฝันลวง ในวันที่มีเธอ
แอบห่วงอยู่ห่าง ห่าง ก็ดีแล้ว สำหรับฉัน
จะได้ไม่ต้องสำคัญตัวว่าเป็นคนที่เธอต้องการเสมอ
ลืมตาตื่นขึ้นมาพบความจริง ที่มีเธอ....
เป็นแค่คนที่แอบฝันเพ้อ ก็เพียงพอ