24 มีนาคม 2548 21:30 น.
เบนนี่
....จากกัน จากฉัน ในวันเก่า
เธอคงเหงา และเหว่หว้า
ไม่มีมือน้อยๆ ที่คอยปลอบใจ อย่างที่แล้วมา
ไม่มีฉันในแววตา ที่อาทร
....ห่าง ห่าง แสนห่วง
ใจทั้งดวง ยังคงอาวรณ์
ยังคิดถึงเธอไม่ขาดตอน...
คิดถึงเธอคนก่อน ยามนอน ทุกค่ำคืน...
...ทั้งๆที่เธอคิดกับฉัน..ได้แค่น้องสาว
แม้ต้องปวดร้าว...เหมือนฝัน ไม่ยอมตื่น
ขอแค่ให้ได้ดูแลเธอ...แม้จะต้องทนกล่ำยืน
เมื่อเห็นเธอมีใครอื่น..ก็ไม่เป็นไร
...เป็นได้แค่น้องสาว ก็ยังดีกว่า
ขอแค่ให้เธอ มองมา ไม่ห่างไปไหน
แค่ได้รักเธอ ก็ล้นเอ่อแล้ว ความสุขใจ
ขอแค่ได้ห่วงใย ไกลไกล ก็เพียงพอ
.....น้องสาวคนนี้...ไม่ขออะไรมาก
แค่อยากให้พี่ชาย สุขใจ ไม่ย่อท้อ
สู้ต่อไป หน้าที่การงานที่ยิ่งใหญ่ ยังเฝ้ารอ
ยามใดพี่ทดท้อ น้องสาวคนนี้ยังรอคอยปลอบใจ
.....หากพี่กลับมา พร้อมการงานที่มั่นคง
ขอให้พี่ชายจงจดจำเอาไว้
น้องสาวคนนี้...จะคอยอยู่ที่เดิมตรงนี้..ไม่ห่างไกล
จะคอยวันหนึ่งวันใด...ที่พี่หันกลับมา
.....หันมายืนที่เดิม..ที่เคยมีเรา
ที่พี่มีน้องเป็นเงา..ไม่เคยหนีหน้า
พร้อมหยิบยื่นสิ่งดีดี..ตลอดเวลา
ตอบแทนความห่วงใย ที่พี่มอบให้มา อย่างหมดใจ
...ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่ดีเสริฐ
ไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะเป็นนางฟ้า ที่อ่อนไหว
แค่มีรักที่มั่นคง ซื่อตรง และจริงใจ
ระยะทางพิสูจน์ความในใจ...ที่ให้กัน...
...ไม่อยากเจ็บปวดเพราะความรัก
รู้ว่าต้องเจ็บหนัก คงได้แค่แอบฝัน
รักพี่ชายแบบนี้...ก็ดีแล้ว ในทุกวัน
จะไม่มีสิ่งใดมากั้น..ความสัมพันธ์ ทั้งหมดใจ
...ห่างกับพี่มาเป็นปี..
ไม่รู้ว่าตอนนี้ พี่ยังสบายดีไหม?
คิดถึงจริง คิดถึงจัง คิดถึงจนหมดใจ
ฝากสายลม วอนดวงดาว บนฟากฟ้าแสนใจ
เพื่อกอดกล่อมพี่ชาย ให้นอนหลับฝันดี...
ฝากบอกพี่ชาย อีกฝั่งฟ้า กลับมาเมืองไทยวันไหน อย่าลืมโทรหานะค่ะ คิดถึงมาก....
18 มีนาคม 2548 21:35 น.
เบนนี่
.....วันวาน...ที่เคยมีเธอเคียงข้างกัน...
แต่วันนี้นั้น..เธอกลับเงียบหาย
ปล่อยให้ฉันเขว้งขว้าง อยู่อย่างไม่มีใคร
เธอปล่อยให้ลมหายใจ หมดไป เพียงวันๆ
เธอเคยบอกว่ารักกัน ด้วยถ้อยคำที่แน่นหนัก
แต่วันนี้ทิ้งให้ฉันจมปรัก...อยู่ในภาพฝัน
เธอปล่อยให้รอคอย อย่างน้อยใจ ในคืนและวัน
หรือรักเธอมันแสนสั้น หมดไปตามกาลเวลา
ถ้ารักของเธอ แค่เจอ แล้วพลัดพราก
คือการลาจาก อย่างคนไม่ห่วงหา
รักของเธอสิ้นจบลง เพราะกาลเวลา
หรือรักของฉันหมดค่า หรือเธอมีใคร
อย่าปล่อยให้คอย...อย่างทุกข์ทรมาน
อย่าให้ฉันต้องร้าวราน และหวั่นไหว
หากเธอสิ้นเหยื่อ..ไม่เหลือใย
ก็ได้โปรดทิ้งฉันไป...แม้เดียวดาย...ก็จะทน
ดีกว่ารอวัน...ที่เธอ เคียงข้างเขา
มาพบคนรักเก่า อย่างฉัน ต้องสับสน
อย่าทำร้ายคนที่รักเธอ ด้วยการพาใครมาอีกคน
หากเธอทำความรักของฉันตกหล่น..ร่วงหาย...ตามกาลเวลา
ห่างไกล...สุดปลายฟ้ากว้าง
พบภาพเธอจางๆบนฟากฟ้า...
น้ำตาเปียกปอน...เปิ้อนหมอน..ยามนิทรา
ไม่ว่าตื่น ลืมตา..ก็ยังมีเธอเสมอมา ไม่ห่างไกล
เพราะรัก...ไม่เผื่อใจ ไว้เพื่อเจ็บ ในวันเก่า
เลยต้องทนเก็บ ความเหงา อย่างหวั่นไหว
อยากลบภาพของเธอ...ออกจากความทรงจำ..และจากหัวใจ
แต่คงทำไม่ได้...เพราะรักเธอเกินไป..เกินจะมีใคร...มาแทนที่เธอ
หน้าส่วนตัว
2151
