20 ตุลาคม 2547 19:08 น.
เบนนี่
อย่าให้เขารู้เรื่องราวระหว่างเรา
ขอให้ฉันเป็นฝ่ายเจ็บและเหงาจะดีกว่า
อย่าทิ้งเขาไปเพราะความมักง่ายของเงาตา
ที่เธอเคยเอ่ยออกมา . . . ว่ารักกัน . . .
อย่ามองข้ามความรักของคนอื่น
อย่าหยิบยื่น ความรักที่มี ให้แก่ฉัน
ด้วยการปันใจ โดยการทำร้ายใครคนนั้น
คนที่ดีกับเธอมาก่อนกัน เขาคนนั้น คือเพื่อนฉัน. . . นะคนดี . . .
อย่าให้ความใกล้ชิดเป็นตัวทำร้ายความรัก
อย่าใช้คำว่าเรา แล้วผลักเขาลง จากที่ตรงนี้
อย่ามาทีหลัง ต้องหลีกทาง และพอกันเสียที
ก่อนที่ฉันจะเสียเพื่อนที่แสนดี ไปพร้อมกับเธอคนนี้ ตลอดไป . . .
20 ตุลาคม 2547 19:03 น.
เบนนี่
อยากยุติ เรื่องราวระหว่างเรา . . .
ไม่อยากทำร้ายคนข้างกายที่มี . . . ให้เจ็บช้ำ
เพราะความไหวเอนของใจ เลยกลาเป็นคนที่กระทำ
เป็นคนที่ถลำ เก็บเธอไว้ภายในใจ
ทั้งทั้งที่ฉันเองก็มีเขาอยู่เคียงข้าง . . . มาก่อนกัน
แต่ฉันนั้น ก็ยังปันใจที่มีไปให้
ทั้งที่เขาไม่มีความผิด หรือคิดจะนอกใจ
และคนของเธอเอง ก็ยังคงเอาใจใส่ และดูแล . . . . .
เป็นเพราะ เราสองคน ไม่มั่นคงต่อความรัก
พอมาเจอกันเลยต้องเจ็บหนัก เหมือนคนที่พ่ายแพ้
ใจฉันรักเธอได้ แต่ไม่มีสิทธิ์ คิดดูแล
มาทีหลังสายเกินแก้ . . . รักของเรา
อย่าทำร้ายใคร . . . ด้วยความรัก . . . ของเราสอง
ไม่อยากตกเป็นตัวสำรอง มันแสนเหงา
ไม่อยากได้เธอ เพียงแค่เศษเสี้ยว แห่งเงา
ไม่อยากทำร้ายเขา ด้วยการมีเธอ . . .
ยอมตกนรกแค่เพียงภายในใจ ยังดีกว่า
เอื้อมมือไปไขว้คว้า อย่างที่เป็นมาเสมอ
ยิ่งไล่ตาม กลับยิ่ง คว้าได้เพียงเงา ของตัวเธอ
ไม่อยากทำร้ายคนของเธอ . . . ให้เสียใจ
ถ้าย้อนเวลาไปก่อนที่เราจะพบกัน . . .
ฉันจะไม่สานความสัมพันธ์ ไปให้
หากรู้ว่าต้องรักเธอ เลยเผลอ หลงลืมหัวใจของใครไป
เขามาก่อนเธอ และเหนืออื่นใด เขารักฉันด้วยหัวใจที่มั่นคง . . .
จะลืมเธอ ออกไป จากความทรงจำ
ถึงมันยากเกินจะทำ แต่สักวันรักที่มี คงจางเป็นผุยผง
ฉันจะละลายรักของเธอ ให้จบลง
เพื่อความถูกต้อง ซื่อสัตย์ มั่นคง ให้กับคนที่รักเรา . . .
19 ตุลาคม 2547 22:21 น.
เบนนี่
เพราะฉันมีเธออยู่ในความทรงจำตลอดมา
เธอมีค่ากว่าใครคนไหน ไหน . . .
ถึงแม้เราจะต่างความฝัน กันออกไป . . .
แต่เธอก็คือเพื่อนที่รู้ใจ เสมอมา
ไม่โทรหา ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึง . . .
ห่วงเธอที่หนึ่ง เพราะเธอคือคนที่ฉันห่วงหา
ห่างหายไปนาน เพราะหน้าที่การงาน มันหนักตลอดมา
แต่ยังย้ำว่า ยังมีเธอในเงาของดวงตา และ หัวใจ
ฉันรู้ . . . ว่าหน้าที่ของเธอ . . คือการทำตามความฝัน
เพื่ออนาคต ที่หวัง ที่ฝันใฝ่
เราสองคนต่างเคยร่วมทางเดิน ด้วยหัวใจ
แต่นี้ต่อไป เรามีจุดมุ่งหมายที่ต่างกัน
สักวันหนึ่งฉันคงเห็นเธอที่ปลายฟ้า
อยู่บนภูผาที่ยิ่งใหญ่ ดังความฝัน . .
ฉันเองคงทำได้แค่อวยพร เหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือหัวใจที่ผูกพัน
ยังรักและยืนยัน ว่าเธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน . . .ตลอดไป . . . .
22 สิงหาคม 2547 08:06 น.
เบนนี่
. . . ฉันเองเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา เพียงหนึ่งคน . . .
ที่แอบซ่อนเอาความหมองหม่น ไว้บนใบหน้า
ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ฉันเองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
อยู่กับความเงียบเหงา และเฉยชา จนชาชิน
. . . บัดนี้ เมื่อฉันนั้นพบเธอ. . .
ฉันได้พบเจอความหมายมากมาย ไม่หมดสิ้น
เธอมอบความรัก ความห่วงใย เหมือนสายธารที่ไหลริน
เธอคือรักที่โบยบิน มาหา ดังฟ้าประธาน
. . . เธอเอามือโอบกอดฉัน ในวันที่เหนื่อยล้า. . .
เธอนั่นเยียวยา รักษาบาดแผลในวันวาน
เธอมอบหัวใจ โดยที่ไม่เคยเรียกร้อง หรือต้องการ
เธอให้ให้ฉันมาแสนนาน กับความรักที่เธอมี
. . . ฉันเองที่ผิด ที่คิดอย่างคนโง่งม . . .
เธอเคียงข้างมานานนม แต่เพิ่งมองเห็นค่า ก็วันนี้
ขอโทษ นะถ้าจะบอกว่าฉันเองก็รักเธอนะคนดี
ต่อแต่นี้ ฉันจะรักแค่เพียงเธอตลอดไป.....
20 กรกฎาคม 2547 10:14 น.
เบนนี่
วันเวลา ไม่เคยจะหยุด อยู่กับที่
ราตรี ก็ไม่เคยจะหลับไหล . . .
เหมือนกับหัวใจ ของคน ที่สับสนอยู่เรื่อยไป
เพราะการรอคอย ใครบางคนที่จากไป ไม่หวนคืน
วันนี้ยังรอคอย อย่างมีความหวัง . . .
ดังกับคน ที่หลับฝันดี ไม่ยอมตื่น
เมื่อได้ ไออุ่น แห่งความรัก หวนกลับคืน
ความชุ่มชื่น แห่งใจ ก็หวนกลับมา
. . .โหยหา แต่ความรักอยู่ร่ำไป. . .
แม้จะรอคอยอย่าง ไร้จุดหมาย แต่ก็ยังดีกว่า
ได้มีความสุข เพียงแค่ในฝัน และยามหลับตา
ถึงแม้เวลาตื่นขึ้นมา จะไขว่คว้า เพียงแค่ลม . . .
ฉันก็ยังคง อยู่อย่างสุขใจ ทุกครั้งที่มีเธอ
แม้แค่เป็นเพียงฝันเพ้อ ละเมอ แต่หัวใจ ก็ไม่เคยขื่นขม
นึกถึงเธอ และความหลังครั้งเก่า แม้จะเศร้า ปวดร้าว เหมือนคนโง่งม
แม้จะต้องทนจมอยู่กับรัก และภาพเธอ . . . . แค่ลวงตา . . . .
หน้าส่วนตัว
917
