2 ตุลาคม 2546 18:26 น.
เบนนี่
เธออาจมองฉันว่าเป็นผู้หญิงใจง่าย...
รักใครๆได้ง่ายอย่างที่เห็น...
แต่ไม่อยากโทษคนใจร้ายบางคนที่ทำให้เป็น...
ที่ทำให้ฉันเป็นคนเลือด...เหมือนไม่มีหัวใจ
@ - - - - - - - - - - - - - - - @
...ต่อหน้าผู้คน ฉันยังทนยืน..ฝืนยิ้มอยู่...
ทั้งที่ภายในใจ ไม่มีใครรับรู้ว่ามันร้องไห้
ต้องแกล้งทำเป็นลืม เหมือนไม่เคยมีความรักให้ใคร...
ปากอาจปฏิเสธได้ แต่หัวใจไม่มีทาง***
**.....**.....**.....**.....**.....**.....**
2 ตุลาคม 2546 11:16 น.
เบนนี่
...ฉันไม่ใช่นักกวี...
คงไม่มีคำดีๆ ที่ไหนมาแทนค่า
...ฉันไม่ใช่นักประพันธ์ที่เก่งล้นฟ้า
จะได้หาคำดีๆ มาแทนค่าให้กับเธอ
***************
...ฉันไม่ใช่นางฟ้า นางสวรรค์...
จะได้เสกนั่น เสกนี่ ได้เสมอ
แต่ความจริงใจที่ฉันมี...ต่อเธอ
มันยากเย็นจนล้นเอ่อ...เกินจะเอ่ยมาเป็นถ้อยคำ
***************
อยากจะเขียนบรรยาย ให้ครบล้านตัวอักษร
กับความห่วงหา และอาทร ที่มันคอยตอกย้ำ
...ว่ารักเธอเกินล้านถ้อยคำ...
เกินที่จะเก็บงำ ไว้เพียงคนเดียว !!!
ฉันเลยมอบบทกลอนบทนี้ให้เธอ
เผื่อใจเธอจะระลึกถึงฉันเพียงสักเสี้ยว
ว่ารักนี้...จะมีแต่เธอคนนี้เพียงคนเดียว...
ไม่เคยคิดเหลียวมองดูใคร.....ที่ไม่ใช่เธอ
***************
1 ตุลาคม 2546 23:59 น.
เบนนี่
...ฉันไม่ใช่นักฝัน...
เป็นเพียงคนของคืนวัน ที่หม่นไหม้
ชีวิตก็ล้วนว่างเปล่าไม่มีอะไร
ขอเพียงความเข้าใจ เพื่อลบเลือนฝัยร้ายที่ผ่ายมา
...ฉันไม่ใช่นักกวี...
อาจไม่มีคำดีดี มาแทนค่า
ขอผูกพันกับเธอได้ไหม ในวันคืนที่กำลังผ่านมา
หากฉันเป็นเพียงคนธรรมด่ที่รักเธอ...
1 ตุลาคม 2546 23:36 น.
เบนนี่
เพียงคำสามคำเท่านั้น...
ที่ฉันจะมีให้เธอคนนี้
บทกลอนทุกบท น้ำหมึกทุกหยดที่มี
มอบแด่เธอคนนี้...ไม่ลืมกัน
ตัวอักษร แต่ละตัว
มันออกมาด้วยหัวใจของฉัน
ขอบคุณความรู้สึก ดีๆที่มีต่อกัน
แต่ละวันผ่านไปยังมีเธอ...
อยากขอบคุณความอบอุ่นที่มีให้
พร้อมด้วยหัวใจรัก ที่มีให้ฉันเสมอ
ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณฟ้าดินที่ทำให้ฉันพบเธอ
และจะขอรักแต่เธอเสมอ...ไม่เปลี่ยนแปลง.....
30 กันยายน 2546 23:33 น.
เบนนี่
***นั่งซับน้ำตาตัวเองในห้อง***
ในความจริง ได้จับต้องแต่ความพ่ายแพ้
เพิ่งรู้ที่ผ่านมาเธอไม่แคร์
ตอนนี้ใจย่ำแย่เกินเยียวยา
หลับตาปิดความฝัน
จบกันโดยไม่มีวันกลับมาหา
เห็นฉันเป็นอะไรถึงได้คว้างปา
คงเป็นสิ่งของ ที่ไร้คุณค่าสำหรับเธอ***