7 ตุลาคม 2547 18:43 น.
เบญจามิณ
อยากบอกให้เธอฟัง
กับสิ่งที่เธอพังมันตอนนี้
ทั้งความรักและความรู้สึกดี ๆ
อาจจะยังมี หรือไม่มีอยู่เลย
ทุกครั้งที่เดินผ่านพบเจอ
อาจจะเห็นว่าฉันเฉย ๆ
แต่ไม่ใช่แบบนั้นเลย
ไม่เคย ไม่เคย ลืมกัน
อยากโทรไปหา
แต่ก็ไม่กล้า พูดอะไรผ่านสายนั่น
แต่อยากได้ยินเสียงเธอเท่านั้น
ไม่ได้ทวงความผูกพันแต่อย่างใด
ก็ยังฝันถึง
และคิดคำนึงไม่ว่าวันไหน
แม้คำว่าเรา จะไม่มีอีกต่อไป
แต่อยากให้รูไว้ฉันยังรักเธอ
26 กันยายน 2547 21:04 น.
เบญจามิณ
เมื่อเราเริ่มห่าง
ความทรงจำบางอย่างเริ่มเปื้อนฝุ่น
ทุกค่ำคืนที่เหน็บหนาวฉันยังรอคุณ
มาให้ความอบอุ่นดังวันวาน
24 กันยายน 2547 21:14 น.
เบญจามิณ
ยื่นทางเลือกมาให้ไม่อยากเลือก
แล้วมัดเชือกผูกไว้ไม่ให้หนี
สองทางที่มีอยู่เธอรู้ดี
ถึงวันนี้อยู่หรือไปไม่ต่างกัน
ต้อนฉันเข้าไปในมุมแคบ
แล้วเธอแอบซ่อนมีดไว้ไม่คิดฝัน
ใช้เหตุผลของคนรักมาหลอกกัน
แล้วให้ฉันหยิบมึดกรีดตัวเอง
22 กันยายน 2547 00:08 น.
เบญจามิณ
คิดถึงคุณจังคืนนี้
ไม่รู้คนดีเหงาไหม
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่าจับใจ
หรือคิดถึงใครมากกว่ากัน
15 กันยายน 2547 23:07 น.
เบญจามิณ
อยากบอกเธอจังว่า เหงา คืนนี้
เธอคนดีจะรู้สึกเหมือนฉันไหม
หนาวทั้งกายหนาวทั้งใจ
เมื่อระยะทางเรามันห่างไกลเกินเอื้อมถึงกัน
อีกนานไหมกว่าจะเจอกันอีกครั้ง
เพราะฉันกลัวเธอลืมความหลังที่สดใส
กลัวว่าเธอลืมว่ามีฉันคอยห่วงใย
และลืมว่ามีใครที่รักเธอ
หน้าส่วนตัว
883
