ณ ปั๊มน้ำมันแถวๆ ถนนจรัญสนิทวงศ์.... ในค่ำคืนที่รถราวิ่งกันขวักไขว่....รถเก๋งคันหนึ่งเลี้ยวซ้ายเข้า ไปในปั๊มแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว.. "ถึงแล้ว ตามสบายเลยเจ๊" คนขับรถซึ่งเป็นน้องสาวฉันพูดขึ้น ฉันซึ่งนั่งขนหัวลุกมาตั้งแต่ ถนน ราชพฤกษ์ รีบเปิดประตูรถ กึ่งวิ่งกึ่งเดิน.. ตาก็ชะเง้อ ชะแง้..มองไปรอบๆ สุขาอยู่หนใด? นั่นไง!!! เห็นแล้ว...แต่..เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ .. เห็นป้ายที่ติดอยู่ หน้าประตู "ห้องน้ำสำหรับคนพิการ" อืม..ไม่เอาดีกว่ามันมีห้องเดียว เผื่อมีคนพิการมาเข้า..เมื่อคิดดังนั้น ฉันจึงมองเลยเข้าไปด้านข้างๆห้องน้ำคนพิการ...ซึ่งเป็นทางเดินเล็กๆ และมีป้ายบอกทางไปห้องน้ำ..ฉันไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปประมาณสัก 5-6 ก้าว นั่นไงเห็นแล้วทางเข้าห้องผู้หญิง...ต้องเลี้ยวขวาเข้าไป เฮ้อ! ถึงซะที
ห้องน้ำมีทั้งสองด้านซ้ายขวา..และมีด้านละหนึ่งห้อง แถมห้องที่อยู่ซ้ายมือดันล๊อคกุญแจอีก..เท่ากับว่าเหลืออีกห้องเดียว คือด้านขวา...ฉันเปิดประตูเข้าไปทันที...และกำลังจะปิด แต่..ทำไม มันปิดยากจังนิ....ลองดันอีกครั้งก็ยังไม่ได้อีก...เหอๆ... ไม่ไหวแล้วฉี่จะราดทำไงดี? จะไม่ปิดก็ไม่ได้..เผื่อคนอื่นเดินเข้ามา... ครั้นจะเดินไปตามน้องสาวมาเฝ้า..มันก็ไม่ไหวอ่ะ.... เพราะความที่ฉันอั้นมาตั้งแต่ ถนนราชพฤกษ์ ถ้านับเวลาก็ประมาณ 30 นาทีเห็นจะได้ และถ้าต้องอั้นอีกครั้งก็กลัวคุณนิ่วจะถามหาซิค๊า.... ฉันออกแรงดันประตูอีกครั้ง...ด้วยความปวดมีมากเกินกว่าที่จะ คิดอะไรทั้งสิ้น...ประดูปิดจนได้.....และ....หลังจากนั้น ฉิ้งงงงงงงงงงงง ฉ่องงงงงงงงงงงงงงง เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย....กำลังจะเปิดประตู...เอ้า! ที่จับอยู่ไหนเนี่ย? เฮ้ย..มันต้องมีซิ...หายไปไหนอ่ะ...อ่อ..ที่แท้มันหลุดหายไปนี่เอง... ทิ้งไว้แต่เพียงล่องรอยว่าเคยมีเท่านั้น...... ต้องมีใครสักคนดึงอย่างแรงจนมันหลุดติดมือออกมาด้วยแน่ๆ..... แล้วเราจะเปิดประตูได้ไงฟร่ะ? รำพึงรำพันฝันรัก...หุหุ ไม่ใช่จิ...รำพันกับตัวเอง...ก็ประตูมันปิดซะสนิทแนบแบบนั้น..แป่ว!!!!
ฉันมองหาช่องหรือรอยแยกซักรอยเพื่อจะดึง..แต่ก็มองไม่เห็น ซวยแว้วววเรา...ทำยังไงดีอ้อยเอ๊ย????... โทรศัพท์มือถืออยู่ในรถไม่ได้หยิบมาซะด้วยจิ...ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้น...ฉันเริ่มกวาดสายตาไปทั่วห้องน้ำ.... เห็นแท้งค์น้ำปูนซีเมนต์สีเหลี่ยมเล็กๆข้างส้วมความสูงก็ประมาณหัวเข่า สามารถเหยียบขึ้นได้สบายๆคงนึกภาพออกนะคะ..ห้องน้ำตามปั้มมักจะมี ให้เห็นทั่วๆไป..ฉันคำนวนดูความสูงของกำแพงกับความสูงของตัวเอง.. ไม่น่ามีปัญหา..อิอิ เริ่มปฏิบัติการทันที...โดยเหยียบขึ้นไปบนแทงค์ สองมือเกาะขอบกำแพง ได้พอดิบพอดี...และก็พอที่จะโผล่หน้าให้พ้นขอบกำแพงด้วย..ตะ..แต่.. เจ้ยยย!!! ฉันตกใจแถบปล่อยมือ...
สัตว์ที่ฉันกลัวและขยะแขยงมากที่สุด...กำลังจ้องฉันตาเขม็งเชียว... หวายๆๆนี่มันจิ้กจกหรือตุ๊กแกเนี่ย? ตัวเบอเร่อ..อะจึ่ยยยย ขนแขน สแตนอัพทันทีทันใด...ทำไมต้องเป็นตรูฟร่ะ??? เวงกำ ใจก็เต้นตุ๊มๆต่อมๆ ...ฉันกระโดดลงมายืนที่พื้นโดยอัตโนมัติ.. โหนยๆๆ แค่ตัวเดียว..ก็เสียวจะแย่...นี่พวกคุณๆ มากันทำไมค๊า.. ตั้งสามตัว.....สองในสาม เกาะอยู่ตรงขอบกำแพง...ส่วนอีกหนึ่ง บนเพดาน ฉันเอามือตีกำแพงไม่นับเพื่อไล่มันไป....มันขยับไปนิด...แหมะ! เดี๋ยวแม่ ร้องเพลงให้ฟังซะดีมั๊ยเนี่ย...ก้ากกก "ถอยห่างไปนิด อีกนิด นั่นแหละ ห่างอีกสักนิด อีกนิดน่านนนแหล่ะ" ตอนเล่าดูเหมือนจะตลก...แต่ตอนนั้น ตลกไม่ออกสักนิดให้ตายซิเอ้า!!! ฉันรวบรวมความกล้าปืนขึ้นไปอีกครั้ง...สองตาก็สลับมองไปมาระหว่าง คุณจกบนขอบกำแพงและบนเพดาน
"ต่างคนต่างอยู่...อย่าล้ำเส้นกันนา" ส่งกระแสจิตบอกคุณเค้าค่ะ..อิอิ เอาละฟร่ะ...ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่...ละสายตาจากคุณๆเค้าแล้ว... เปลี่ยนเป็นมามองนอกกำแพงแทน..ไม่มีใครเดินผ่านมาสักคน.. เวลาขณะนั้น สองทุ่มกว่าๆ แต่บรรยากาศมันเงียบมากกกกก..ขอบอก "มีใครอยู่แถวนี้มั๊ยค๊า...ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันพูด..ไม่ใช่ซิ ตะโกนมากกว่า...
เงียบ!!!! ไม่มีเสียงตอบรับ ภาวนาในใจขอให้มีใครสักคนเดินผ่านมา..แต่ ไร้วี่แววฉันพูดประโยคเดิมๆ อยู่ 5-6 ครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม....และ ไม่ต้องหวังเลยว่าเสียงฉันจะดังไปถึงรถน้องสาว....เพราะรถจอดห่างออกไป พอควร ฉันยืนนิ่งๆอยู่อย่างนั้น..คิดปลอบใจตัวเองว่า...ไม่เป็นไรเดี๋ยวอีก สักพักน้องสาวคงมาตาม..เนื่องจากฉันมานานเกิน...แต่บรรยากาศภายใน ห้องน้ำก็ใช่ว่าจะน่าภิรมย์...ยุ่งเริ่มบินว่อน..สำหรับฉันไม่เท่าไร..ศรีทนได้ ตะแต่..บรรดาคุณๆทั้งหลายที่อยู่กับฉันซิ...มีมาเพิ่มอีกตัวหนึ่งแล้ว.. จากสามกลายเป็นสี่...อยากถามจังว่า แกรกินอะไรเนี่ย...ทำไมตัวใหญ่จั่งซี่ แถมยังไม่ยอมไปไหนอีกแน่ะ! จะว่าไป จริงๆมันคงอยู่ของมันที่นี่ประจำ และถ้าพูดได้มันคงพูดหรอกว่า ตรูอยู่ของตรูดีๆ... แกรซิมาวุ่นวายก๊าตรู ..เหอๆ
ฉันกลับลงมาและพยายามหาทางออก...ไม่อยากยืนเฉยๆ..รู้สึกอึดอัดยังไงก็ ไม่รู้..มองไปที่ประตูอีกครั้ง..จนกระทั่งเห็นรอยๆหนึ่ง ฉันจึงลองเอามือกดดู มันเป็นรอยแตกเล็กๆตรงบานประตูแต่ใหญ่ไม่พอที่มือจะสอดไปได้ทั้งมือ ลองใช้นิ้วสอดเข้าไปมันได้แค่สองนิ้วเองค่ะ.. โห..จะเอาแรงที่ไหนมาดึงเนี่ย...ฉันพยายามงัดจนนิ้วมีรอยถลอกรู้สึกเจ็บจื๊ดๆ... ไม่เอาดีกว่ากลับไปปืนกำแพงอีกรอบ...เหมือนเดิมค่ะ...ตะโกนยังไงก็ไม่ได้ผล ขึ้นลงๆอยู่หลายรอบทีเดียว..ชักเหนื่อยและกำลังจะถอดใจก้าวลงมาแล้ว...แต่ ยังไม่ทันได้ก้าวขา...ฉันมองเห็นเงาลางๆ ..เหมือนจะมีอะไรเคลื่อนไหว บริเวณทางเดินด้านหน้า...และตาฉันไม่ฝาดแน่ๆ ไม่อยากจะบอกว่า..ดีใจสุดสุด...อิอิ
ชายคนหนึ่งเดินกำลังจะเดินผ่านไป..เขาคงจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน.. เดาว่าห้องน้ำชายคงอยู่ลึกเข้าไปอีก...แต่ก็ต้องเดินผ่านทางเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงก่อน..... "คุณคะๆ ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันตะโกนเรียกเขา...เขาหยุดกึกและหันมามอง... และพอเขาเห็นฉันโผล่หน้าอยู่อย่างนั้น...
เขามีทีท่าตกใจและลังเลยังไงชอบกลไม่เดินเข้ามาทันที.. "ช่วยหน่อยค่ะ ประตูมันเปิดไม่ได้" บอกเขาอีกครั้ง เขาเดินเข้ามาแบบ งงๆ และมาหยุดตรงหน้าห้องน้ำ... "มีอะไรหรือครับ" เขาส่งเสียงถาม "ประตูมันเปิดไม่ได้ค่ะ..ข้างในก็ไม่มีที่จับด้วยทำยังไงก็เปิดไม่ได้ค่ะ" "คุณช่วยดันประตูเข้ามาหน่อยค่ะ..แรงๆเลยนะคะ" ฉันได้ยินเสียงปังๆ เขาคงใช้มือทุบก่อน แต่ไม่ได้ผลค่ะ "เอ่อ..คุณช่วยถีบเข้ามาเลยดีกว่า ไม่งั้นมันเปิดไม่ได้แน่ เพราะมัน ปิดแน่นมาก" "ถีบเลยหรือครับ" เสียงเขาพูดเหมือนลังเลเดาว่าคงกลัวประตูพัง... "ค๊า ถีบให้เต็มแรงเลยนะคะ" ออกคำสั่งสุดฤทธิ์ 555 ตัวฉันเองหลบขึ้นไปยืนอยู่บนส้วม มิฉะนั้นฉันอาจจะโดน ลูกถีบเขาด้วยก็ได้..คิคิ และแล้ว...ปัง!!!!! ประตูมิอาจทนแรงถีบได้...มันเปิดออกทันที... ไม่ต้องคิดเลยว่าฉันจะทำยังไง...ก้าวเดียวออกมายืนข้างนอก ถอนหายใจซะเฮือกใหญ่.. "ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยคงแย่"
"เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ" เสียงเขาเหมือนยังไม่หายงง น๊ะเนี่ย "ไปก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้เขาก่อนจะเดินออกมา สูดลมหายใจซะเต็มปอด...พุทโธ่! ก็ตอนติดอยู่ในห้องน้ำ ฉันหายใจติดๆ ขัดๆยังไงก็ไม่รู้....คงไม่ต้องขยายความเนอะ รีบเดินกลับมาที่รถ....
เปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้นั่ง "นานจังเจ๊ สงสัยจะหนักจิ" น้องสาวถาม "หนักอะไรหล่ะ..เจ๊ติดอยู่ในห้องน้ำ" "เอ้า..ทำไมอ่ะ" น้องสาวหันมามองหน้า ฉันก็เลยเล่าเหตุการณ์ให้เธอฟังตั้งแต่ต้นจนจบ...และหลังจากจบ เสียงหัวเราะจากคนในรถ ซึ่งประกอบไปด้วย แม่,หลานและน้องสาว ก็ดังออกมาพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย..เอ้า! กลายเป็นเรื่องโจ๊กซะงั้น ดู่ ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันล่ายยยย....จบข่าว!!!
เล่าเรื่องโดย >>> เทียนหยด
Lovers
0 คน เลิฟเที่ยนหยด
Lovings
เที่ยนหยด เลิฟ 0 คน
Lovers
0 คน เลิฟเที่ยนหยด
Lovings
เที่ยนหยด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
2828
