29 กรกฎาคม 2553 12:32 น.
เที่ยนหยด
ใช่เพียงแค่อักษรซ่อนความหมาย
หากแทนกายดวงจิตลิขิตของ-
คนกวีเรียงร้อยถ้อยทำนอง
กาพย์ร้องกรองรำพันเพื่อบรรเทา
ภาษามีชีวิตปรุงจิตส่ง
เสน่ห์ตรงนิยามสื่อความเหงา
ให้เอิบอิ่มประเทืองกับเรื่องราว
แต่บางคราวสับสนพิกลเกิน
วันที่ใจเคลิ้มฝันชวนหวั่นนัก
ถ้อยสลักพริ้วผ่านซ่านขวยเขิน
แสนดื่มด่ำอักษราล้วนพาเพลิน
หากบังเอิญตรงใจใครบางคน
อยากผ่อนคลายเรื่องหนักพักสมอง
มิหวังปองสิ่งใดให้สับสน
เคยรุ่มร้อนคล้ายดั่งสู่วังวน
จากมืดมนพลันสว่างกระจ่างจินต์
ด้วยศรัทธายิ่งใหญ่ในอักษร
รังสรรค์กลอนเรื่อยไปด้วยใจถวิล
แค่เพียงคนธรรมดาใช่ศิลปิน
สู่งานศิลป์ลิขิตด้วยจิตเพียร
ศิลปะอักษรอาจซ่อนเร้น
แตกประเด็นเรืองราวทุกคราวเขียน
สื่อความหมายหลายหลากหากวนเวียน
หรือแปรเปลี่ยนคล้อยตามนิยามใคร...
"เทียนหยด"
23 กรกฎาคม 2553 09:10 น.
เที่ยนหยด
ล้อเริ่มหมุนพร้อมกันในวันพรุ่ง
จุดหมายมุ่งหัวหินถิ่นสวรรค์
หาดทรายขาวเริงร่าท้าตะวัน
นอนชมจันทร์ฟังคลื่นรื่นอุรา
ลมโชยกล่อมพรมพริ้วละทิวไม้
เอิบอิ่มใจจริงฉันสู่หรรษา
อาหารสดน่าดูกุ้งปูปลา
ปรารถนาผ่อนคลายสบายเรา
เพราะอ่อนล้าเต็มทนจึงหม่นหมอง
แค่อยากมองฟ้าครามในยามเหงา
จิตสับสนปล่อยวางจนบางเบา
อยู่เคียงเงาตัวเองบรรเลงไป
มีเวลาน้อยนิดสะกิดส่ง
ต่อสายตรงลงกลอนคราวอ่อนไหว
สามวันกลับทั้งตัวและหัวใจ
เริ่มวันใหม่สู้ต่อมิท้อเลย
เทียนหยด
14 กรกฎาคม 2553 09:04 น.
เที่ยนหยด
เดินเข้างานด้วยใจที่หมายมั่น
ถึงคราวฉันต้องเริ่ดพร้อมเฉิดฉาย
คงไม่พลาดหรอกน๊ะสายสะพาย
มงกุฎลายฝังเพชรเม็ดง๊ามงาม
เจ้าหน้าที่ตั้งโต๊ะรับสมัคร
ใจตึกตักจริงเรา...สาวสยาม
ใครคนหนึ่งชวนพิศแอบติดตาม
ชุดสีครามปาดหน้า...ซ่าส์แล้วไง
วอนซะแล้วแม่คุณดุนเก้าอี้
ตัวซ้ายที่ฉันเลือกถูกเสือกไส
รองรับก้นหล่อนแทนแสนเจ็บใจ
แหม! เกือบไปเลือดพล่านซ่านเลยตรู
เหลือบตามองสะดุดสาวชุดฟ้า
ช่างคุ้นหน้าเสียจริงไฝติ่งหู
เอ๊ะ..ใช่เกลอหรือเปล่าฉันเฝ้าดู
ไหงเริ่ดหรูเช้งเด๊ะเตะนัยน์ตา
จึงปรี่เข้าไปทักและซักไซ้
หล่อนตกใจร้อง ว๊าย! ใครกันหา
โธ่..คุณเบื๊อกตรูไง...ไอ้บัญชา
เคยเคียงบ่ากอดคอตอนมอปลาย
อ๋อ..ที่แท้เกลอเก่าเราหรือนี่
นานหลายปีไม่เจอเลยสหาย
อุ๊ย! หล่อนทำดัดจริตท่ากรีดกราย
โมดิฟายใบหน้านางฟ้างง
หล่อนหล่ะย๊ะ!ใช่ย่อยมาลอยหน้า
ดูหลั่นล้าเหลือใจ...ไอ้ประสงค์
เหลาดั้งซะโด่งแท้แม่โฉมยงค์
ทั้งเอวองค์ขอดกิ่วเกือบปลิวลม
มีความสุขเสียจริงสิงห์ทั้งสอง
ผลัดกันมองเธอฉันพันธุ์ผสม
มือสะบัดไปมาท่านิยม
หน้าขำคมแอ๊บหวานสะท้านทรวง
ถึงคิวต้องสัมภาษณ์เริ่มวาดหวัง
ฉันต้องดังเป็นดาวพร่างพราวสรวง
เคียงข้างจันทร์เจิดจ้าสุดาดวง
และโชติช่วงสะพรั่งไปทั้งบาง
แล้วนางงามทั้งสองก็ล่องจุ้น
หมดสิทธิ์ลุ้นหน้ามลโดนขัดขวาง
พลาดไปทุกตำแหน่งโอ้น้องนาง
ฝันลอยคว้างจบสิ้นเกือบดิ้นตาย
เห็นอีกครั้งชุดครามนางงามเด่น
รางวัลเป็นของหล่อนใจสลาย
กลับบ้านเราดีกว่ามันน่าอาย
กระเทยควายอย่างเรา...เฮ้อ..เศร้าจริง
เล่าเรื่องโดย....
โคลอน - เทียนหยด
8 กรกฎาคม 2553 14:02 น.
เที่ยนหยด
เห็นซองสีน้ำตาลหน้าบานแฉ่ง
จึงจัดแจงเซ็นรับแล้วกลับหลัง
อยากตะโกนออกไปให้ดังดัง
ดีใจจังจดหมายสหายเรา
พอเปิดอ่านฉันยิ้มเสียอิ่มหนำ
คุณเพื่อนทำเซอร์ไพส์จนหายเหงา
ฉบับแรกสามหน้าซ่าส์ไม่เบา
ทั้งหยอกเย้าสารพันลิงบรรเลง
ทุกข้อความเริงร่าน่าหัวร่อ
หล่อนช่างจ้อแสนสนุกมุกไม่เหวง
เล่นซะข้าบ้าบอเองหนอเอง
สุดครื้นเครงอร่อยทุกถ้อยคำ
ตอบจดหมายทันใดไม่รอช้า
รวมความบ้าไม่จบน่าขบขำ
มุกที่เคยล้อเล่นเป็นประจำ
เอามายำรวมกันมันส์ไปเลย
ใช้เวลาไม่นานผ่านฉลุย
รวมเรื่องคุยฉันท์ลิงฮาจิงเหวย
เขียนด้วยความอบอุ่นคนคุ้นเคย
จนอยากเอ่ยคำว่า ไอ้บ้าลิง
เนื้อความถึงไอ้เกลออยากเจอน๊ะ
เปิดอ่านซะอย่าให้ใครสุงสิง
ห้ามต๊กใจ! นี่หรือคือความจริง
ข้าเปิดซิงค์เจ็ดหน้าแกอย่า..งง!
ปิดผนึกจดหมายสหายรัก
สุขยิ่งนักรู้ไหมเปิดใจส่ง
ทุกอักษรห่วงใยลืมไม่ลง
บอกตามตรงซาบซึ้งแม้หนึ่งตัว
คอยนับวันแต่นี้ไปษณีย์จ๋า
รีบลัดฟ้าไปด่วนเพื่อชวนหัว
โปรดอย่าทิ้งกลางคันเพราะฉันกลัว
ถึงบ้านชัวร์ ส่งมอบ..จักขอบคุณ
เทียนหยด
6 กรกฎาคม 2553 10:49 น.
เที่ยนหยด
ฝากกระซิบถ้อยคำลำนำรัก
เสียงแน่นหนักจากใจใครจะเหมือน
อบอุ่นจริงคำนี้ไม่มีเลือน
คอยย้ำเตือนอยู่เสมอให้เธอฟัง
เมื่อเราต่างลงเรือจงเชื่อเถิด
สิ่งที่เกิดยอมรับไม่กลับหลัง
เพราะชีวิตวันนี้ไม่จีรัง
แต่สักครั้งเพื่อรักก็จักยอม
อยากให้เธอมั่นใจอย่าได้ท้อ
วันที่รอรักเราเฝ้าถนอม
กี่ห้วงผ่านรันทดต่างอดออม
ร่วมหล่อหลอมดวงใจไปด้วยกัน
วันวานรักแค่ไหนมิไกลห่าง
สองเราต่างถักทอต่อเติมฝัน
พรุ่งนี้เป็นอย่างไรไม่สำคัญ
หากทุกวันรักเดียวและใจเดียว
เทียนหยด
Lovers
0 คน เลิฟเที่ยนหยด
หน้าส่วนตัว
1307
