30 กรกฎาคม 2552 23:02 น.

อ่อนหัด.....

เป็นนักกลอนอ่อนหัดดูขัดเขิน
เส้นทางเดินเกินขาดวาดอักษร
ผ่านมาถึงตรงนี้ที่บ้านกลอน
ขอเว้าวอนมิซ่อนคำถ้อยจำนรร

กลอนที่เขียนของ "เทียนหยด" หมดสิ้นแสง
อ่อนโรยแรงแถลงถ้อยด้อยรังสรรค์
อักษราหาค่าไม่ใช่รำพัน
ให้ครามครันหวั่นไหวในใจตน

วอนผู้รู้ชั้นครูอุ้มชูศิษย์
เป็นเข็มทิศชี้ทางสว่างหน                
น้อมนำคำสอนไว้ใส่กมล
เพื่อเริ่มต้นด้นไปในทางกลอน

............................................

1355

love

comment

28 กรกฎาคม 2552 14:11 น.

ในห้วง...คำนึง

เที่ยนหยด

บนเส้นทางวางชีวิตลิขิตวาด
ด้วยมิอาจคาดหมายใจกายฝืน
ผ่านเรื่องราวเก่าใหม่ของวันคืน
หลับฤาตื่นมิขัดหรือปัดไป

ในห้วงจิตคิดห่วงเฝ้าทวงถาม
ด้วยนิยามความจริงอิงสิ่งไหน
กรรมกำหนดกฎเกณฑ์ให้เป็นไป
หรือฟ้าได้ลิขิตไว้ในโลกา

ไม่ว่ากรรมนำทางหรือวางกฎ
ฟ้ากำหนดบทบาทชี้วาสนา
ให้เวียนวนสับสนหม่นอุรา
ทุกชะตาค้นหาอย่างท้าทาย

ชีวิตหนึ่งซึ่งอยู่เพื่อรู้เห็น
ทุกสิ่งเป็นเช่นนี้ไม่มีสลาย
มีเกิดดับสับเปลี่ยนวนเวียนไป
ล้วนเวียนว่ายตายเกิดกำเนิดกรรม

1215

love

comment

19 กรกฎาคม 2552 18:40 น.

คำสอน..ของแม่

เที่ยนหยด

เสียงที่เคยได้ฟังยังคงอยู่
เฝ้าอุ้มชูเลี้ยงดูมิรู้หน่าย
คอยฟูมฟักด้วยรักลูกมากมาย
มิท้อใจขอให้ลูกได้ดี

ความฉลาดแม่อาจวาดไม่ได้
ลูกต้องใช้หัวใจใส่แต้มสี
ประสบการณ์ก้าวผ่านเนิ่นนานมี
ทางวิถีแห่งชีวีที่มีมา

แม่อยากให้ใจลูกคิดถูกต้อง
จงไตร่ตรองพิศมองผองปัญหา
ทางสายกลางคือทางสร้างปัญญา
รักศรัทธาความดีที่เจ้าทำ

เมื่อลูกเห็นใครลำเค็ญอย่าเข่นข้อง
เข้าทำนองไม้ล้มก้มเหยียบย่ำ
เฝ้าคิดร้ายกับใครไม่ควรทำ
ลูกจงจำถ้อยคำแม่ย้ำเตือน

จงก้าวเดินเผชิญจิตลองผิดถูก
เมื่อคิดผูกต้องลุกกระตุกเงื่อน
ด้วยตัวเราเท่านั้นอย่าฟั่นเฟือน
หากเลอะเลือน เงื่อนตายได้อายตัว

จงเรียนรู้สร้างทางอย่างอดกลั้น
มิหวาดหวั่นวิตกอกสลัว
ใช้สมองตรองพิศอย่าคิดกลัว
ดีหรือชั่วตัวเราย่อมเข้าใจ

ลูกมีสิทธิ์ คิดฝันทุกวันวี่
แต้มชีวีสีสันอันสดใส
แม้นไม่อาจวาดฝันได้ทันใด
สู้ต่อไปอย่าแพ้แก่ใจตน

ยามใดสุขเผื่อทุกข์เข้าปลุกปลอบ
นี่คือกรอบครอบใจได้ทุกหน
ทางชีวิตลิขิตวางอย่างแยบยล
เพื่อหลุดพ้นกิเลสทุกเภทภัย

แม่อยากให้ยิ้มไว้ทั่วใบหน้า
ใครว่าบ้าอย่างงและสงสัย
ยิ้มชื่นบานยิ้มได้ไม่อายใคร
ยิ้มสดใสนำชีวิตจิตเบิกบาน

มีสิ่งหนึ่งพึงจำในคำแม่
ความจริงแท้แน่วแน่ไม่แปรผัน
พูดโกหกเหมือนตกนรกพลัน
ทุกข์อนันต์มหันต์ภัยดั่งไฟฟอน

กำลังใจแม่ให้ไม่มีหมด
มิเลี้ยวลดจำจดทุกบทสอน
พระคุณแม่จริงแท้และแน่นอน
ประนมกรอ่อนแนบแทบเท้าเอย

เทียนหยด

5665

love

comment

13 กรกฎาคม 2552 22:01 น.

เส้นชีวิต..ติดสายรุ้ง

เที่ยนหยด

รุ้งงามตามที่เห็น          มิหลีกเร้นในเส้นสาย

ทอสีส่องประกาย           ราวม่านไหมใส่ลีลา

สายฝนหล่นพร่างพรู     ยามฝนอยู่คู่กับฟ้า

ภาพงามกระจ่างตา        มิส่างซาคราฝนพรำ

รุ้งงามและสายฝน         มิหลุดพ้นวนเวียนซ้ำ

ธรรมชาติวาดชี้นำ        แสนเลิศล้ำตามครรลอง

ใดใดในโลกนี้              สุขทุกข์มีทั่วทั้งผอง

สิ่งหนึ่งพึงคิดตรอง        ธรรมคุ้มครองป้องคนดี



...........................................................................